بررسی فناوری شارژ سریع در اسمارت فون ها

کابل های USB 2.0 قادر به انتقال جریان 2 آمپری در حالت حداکثری است و این مسئله سبب می شود تا گوشی هایی که به باتری با ظرفیت بالا مجهز هستند، زمان زیادی برای شارژ کامل طلب کنند. شارژر های USB 2.0 در حالت استاندارد و در گوشی های میان رده بازار، تنها قادر به انتقال جریان 500 میلی آمپری هستند و این مسئله می تواند به شدت دردسر ساز شود. فناوری USB 3.0 نیز با وجود سرعت بالا در انتقال اطلاعات و همچنین جریان قابل انتقال حداکثر 5 آمپری با استقبال شرکت های تولید کننده مواجه نگردید و این استاندارد فراگیر نشد. به هر صورت این فناوری می تواند در مدت 2.5 برابر سریعتر، باتری گوشی شما را شارژ کند و کاهش این میزان از زمان می تواند کاربران را بسیار شگفت زده کند. فناوری جدید Type-C که قرار است در محصولات آینده اندرویدی به صورت یک استاندارد مورد استفاده قرار گیرد، در نسخه ابتدایی خود قادر به انتقال جریان 3 آمپری با شدت ولتاژ 5 ولت است که در نهایت توان 15 واتی از خود منتقل می کند. اما با بهره گیری از فناوری شارژ سریع می توانید توان 100 واتی را در اختیار گیرید که زمان شارژ باتری را بیش از 6 برابر سریعتر خواهد کرد تا باتری گوشی هوشمند شما تنها در چند ثانیه به طور کامل شارژ شود. برخی از شرکت های تولید کننده از فناوری های اختصاصی خود برای شارژ سریع استفاده می کنند که به عنوان مثال می توان به Oppo اشاره کرد که باتری شما به سلول های مختلفی تقسیم می شود و هر سلول به صورت همزمان و جداگانه شارژ خواهند گردید. در این بررسی از محصولات شرکت های مختلف استفاده شده که به فناوری شارژسریع چهار کمپانی کوالکام، سامسونگ، اینتل و Oppo مجهز هستند و البته شاهد حضور نماینده اپل نیز هستیم. این در حالیست که محصولات اپل به فناوری شارژ سریع مجهز نیستند و مقایسه آنها با محصولات مجهز به این فناوری می تواند به یک مقایسه جالب تبدیل شود.

فناوری Quick Charge کمپانی Qualcomm

در حال حاضر نسل دوم این فناوری در محصولات مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و این شرکت برای مدیریت بهتر شارژ باتری از مدار بهینه سازی مصرف در چیپ ست های جدید خود بهره می برد تا علاوه بر شارژ سریع تر محصولات، با مصرف بهینه آن، زمان خالی شدن باتری را نیز کاهش دهد. در سال 2002 شرکت کوالکام از نسل اول Quick Charge رونمایی کرد و مدتی بعد محصولات مجهز به آن روانه بازار شدند. افزایش شدت جریان و ولتاژ به 2 آمپر/ 5 ولت سبب گردید تا زمان شارژ کامل باتری در ظرفیت یکسان به میزان 40 درصد کاهش یابد. محصولاتی مانند LG Optimus G، Samsung Galaxy S III، Sony Xperia T و Xiaomi Mi2 از فناوری نسل اول کوالکام بهره می بردند و تمامی گوشی های هوشمند مجهز به چیپ ست Snapdragon 400 قابلیت بهره گیری از این فناوری را داشتند. اما نسل دوم Quick Charge در سال 2013 و همراه با چیپ ست Snapdragon 800 معرفی گردید و با افزایش ولتاژ به 9 ولت سبب کاهش زمان شارژ شدن باتری گردید. هر چند شدت جریان نسبت به نسل اول با کاهش روبرو گردیده و به 1.67 آمپر محدود شده بود، اما در مجموع توان 15 واتی قابل انتقال به باتری سبب کاهش 75 درصدی زمان شارژ نسبت به شارژر های متداول بازار گردیده بود. این فناوری در بسیاری از اسمارت فون ها مانند Nexus 6، Galaxy Note 4، Galaxy Note Edge، Sony Xperia Z3/Z3 Compact، HTC One M8 و Xiaomi Mi4 مورد استفاده قرار گرفته است. برای درک بهتر شرایط شارژ سریع با بهره گیری از فناوری اختصاصی کوالکام می توانید به نتایج زیر که مربوط به باتری 3300 میلی آمپری است، توجه کنید.

• از 0 تا 60 درصد با فناوری Quick Charge 2.0 در مدت 30 دقیقه (9 ولت/ 1.67 آمپر)
• از 0 تا 30 درصد با فناوری Quick Charge 1.0 در مدت 30 دقیقه (5 ولت/ 2 آمپر)
• از 0 تا 12 درصد با شارژر های متداول بازار در مدت 30 دقیقه (5 ولت/ 1 آمپر)

فناوری VOOC Flash کمپانی Oppo

برند تولید کننده اسمارت فون های چینی که با بهره گیری از چیپ ست های کوالکام، نیازی به استفاده از فناوری شارژ سریع این شرکت ندارد. مهندسین Oppo با طراحی چند سلولی باتری و بهره گیریاز شارژر 5 ولت/5 آمپر، توانایی انتقال حداکثر توان 25 وات را فراهم کردند. در نتیجه شارژ باتری بسیار سریعتر انجام می شود و البته پورت USB به کار رفته در اسمارت فون های Oppo با سایر شرکت ها کمی متفاوت است تا بتواند به عملیات شارژ سرعت بیشتر ببخشد. تعداد پین های پورت USB در شارژر های این شرکت از 5 به 7 پین افزایش یافته است. همچنین در تمام مدت زمان عملیات شارژ، ولتاژ و جریان یکسان به باتری ارسال نمی شود و بر اساس درصد شارژ باتری، شدت جریان آن متفاوت است. به عنوان مثال از 0 تا 75 درصد با حداکثر شدت جریان 5 آمپر، از 75 تا 85 درصد با شدت جریان 2 آمپر و از 85 درصد تا شارژ کامل با شدت جریان 1 آمپر صورت می گیرد.

فناوری شارژ سریع در چیپ ست های سامسونگ و اینتل

سامسونگ با وجود تولید چیپ ست های اختصاصی Exynos، از فناوری شارژ سریع اختصاصی خود بهره نمی برد و دست به دامان Quick Charge 2.0 گردیده است. کوالکام برای در دست گرفتن بازار محصولات مجهز به فناوری شارژ سریع، قابلیت استفاده رایگان چیپ ست شارژ سریع نسل دوم خود را برای سایر تولید کنندگان در نظر گرفته است. یکی از این شرکت ها که از فناوری نسل دوم شارژ سریع کوالکام بهره می برد، سامسونگ است که در محصولاتی مانند Galaxy S6/S6 Edge از آن استفاده می کند که قابلیت بهینه سازی مصرف انرژی را نیز به کاربران این دو اسمارت فون ارائه می کند. البته این فناوری در محصولات دیگری مانند نوت 4 سامسونگ نیز مورد استفاده قرارا گرفته و شارژر آن قابلیت انتقال ولتاژ 9 ولت و شدت جریان 1.67 آمپر را دارد که سامسونگ از آن با نام Adaptive Fast Charging یاد می کند. کمپانی اینتل که بیشتر چیپ ست های خود را در اختیار گوشی های هوشمند و تبلت های ایسوس قرار می دهد، فناوری شارژ سریع اختصاصی ندارد و Quick Charge 2.0 را مورد استفاده قرار می دهد. اما ایسوس با کمی تغییر در شارژر، شدت جریان آن را به 2 آمپر افزایش داده و هم اکنون اسمارت فون ASUS ZenFone 2 ZE551ML به این شارژر مجهز است. البته ایسوس از نام BoostMaster برای شارژ سریع در محصولات خود استفاده می کند که به نظر می رسد تنها یک نام خشک و خالی است، زیرا پشت پرده این فناوری، چیپ ست شرکت کوالکام قرار دارد. بر اساس تبلیغات ایسوس، مدت زمان شارژ از 0 تا 69 درصد برابر با 39 دقیقه اعلام گردیده است.

شرایط و نتایج تست

با توجه به تفاوت ظرفیت باتری محصولات انتخابی برای تست، سرعت شارژ در دو حالت به صورت درصدی و میلی آمپر مورد بررسی قرار گرفته است. اسمارت فون Oppo N3 در زمان مناسبی می تواند تا ظرفیت 2000 میلی آمپر (75 درصد از ظرفیت باتری) را در مدت زمان کمی سپری کند، اما برای رسیدن به ظرفیت کامل 3000 میلی آمپری، بر اساس تنظیمات چیپ ست مدیریت باتری با کاهش آمپر به 2 و سپس 1 میلی آمپر مواجه می گردد که سبب می شود شارژ کامل آن از گلکسی نوت 4 با ظرفیت باتری بیشتر، در مدت زمان طولانی تری صورت گیرد. همچنین ASUS ZenFone 2 با توجه به باتری 3000 میلی آمپری خود و بهره گیری از چیپ ست مدیریت باتری، قادر به شارژ سریع تا 70 درصد از ظرفیت باتری خواهد بود، اما پس از آن با کاهش آمپر مواجه گردیده و مدت زمان شارژ کامل آن از نوت 4 طولانی تر است. پرچمدار جدید HTC One M9 نیز از فناوری Quick Charge 2.0 بهره می برد، اما زمان شارژ کامل باتری کمی طولانی تر از حد انتظار است و این اسمارت فون نتوانست جایگاه خوبی به دست آورد. در انتها نیز آیفون 6 پلاس با وجود شارژر قدرتمند خود، طولانی ترین زمان برای شارژ کامل را ثبت کرده و 10 الی 15 درصد پایانی این روند در مدت طولانی 30 دقیقه انجام می شود تا از این نظر آیفون 6 پلاس ضعیف ترین عملکرد را به خود اختصاص دهد.

در ادامه می توانید شرایط شارژ کامل و طول عمر باتری برای گوشی های هوشمند و فبلت ها را مشاهده و آنها را مورد بررسی و مقایسه قرار دهید.