چهارمین جشنوارهی مد و لباس فجر در حالی 18 اسفندماه به خط پایان میرسد که هنوز راهی طولانی برای رسیدن به یک نمایشگاه مد استاندارد را در پیش دارد.
به گزارش ایسنا، 4 سالی از بنیانگذاری جشنواره مد و لباس فجر میگذرد؛ جشنوارهای که در سال اول برگزاریاش بیشتر شبیه موزهی لباس بود، در دورهی چهارم تکامل بیشتری پیدا کرده و با بیشتر شدن تجربهی گروه اجراییاش هر سال هم شاخ و برگش بیشتر میشود.
اولین سال جشنوارهی مد و لباس فجر، به میزبانی فرهنگسرای نیاوران و با نمایش پوشش اقوام ایرانی برگزار شد که اتفاقا انتقادهای زیادی هم در پی داشت؛ چرا که این جشنواره به جای نمایش مد به نمایش لباسهای تاریخی بسنده کرده بود.
از سال دوم اما کم کم پای طراحان ایرانی به طور گسترده به این جشنواره باز شد و هنرمندانی از سراسر کشور آمدند تا ایدههای نو خود را دربارهی پوشش ایرانی اسلامی به نمایش بگذارند.
جشنواره چهارم با میزبانی 3 سالن در مجموعهی نمایشگاه بینالمللی برگزار شد و بخشهای زیادی را هم شامل میشد. تنوع محصولات ارائه شده در دورهی چهارم به قدری زیاد بود که نمایشگاه مد فجر را به بازار روز تبدیل کرده بود.
حضور غرفههایی برای فروش کیف و کفش، شال و روسری، پیراهن مردانه و...که همگی دوخت بازاری و سریدوزی داشتند، در کنار غرفههای طراحان لباس فضای متناقضی در این جشنواره ایجاد کرده بود.
این اولین سال بود که جشنوارهی مد و لباس فجر به فروش کیف و کفش نیز پرداخته بود و هیچ توضیحی هم داده نشد که حضور چنین غرفههایی بر مبنای کدام المان هنری است؟ و اینکه آیا حضور چنین غرفههایی حکم موسیقی پاپ در جشنوارهی موسیقی فجر را دارند و موجب درآمدزایی برای جشنواره میشوند؟
امسال اقوام ایرانی هم در جشنواره حضور داشتند و هنرهای دستی خود را در نمایشگاه عرضه کردند. این غرفهها علاوه بر لباس، به نمایش رومیزی، روتختی و هنرهایی چون پتهدوزی، سوزندوزی، خامکدوزی و...هم پرداختند.
اما نماینده ی سیستان و بلوچستان که امسال در جشنواره شرکت کرده است و آثار متنوعی هم ارائه داده است، میگوید که از جشنوارهی مد و لباس فجر راضی نیست.
نمایندهی سیستان و بلوچستان اظهار کرد: جشنواره قرار بود به ما غرفهی 100 متری بدهد اما غرفهای که به ما واگذار شده، آنقدر کوچک است که ما مجبور شدیم، کارها ها را فشرده بچینیم. وقتی اینجا اسمش نمایشگاه است، چرا فضای مناسبی برای نمایش کارها نیست.
یکی دیگر از غرفهها متعلق به شهرستان الشتر است، که مدیر غرفهاش میگوید، چند روز اول نمایشگاه کارتی برایش صادر نشده و بلیت ورودی خریده است.
این در حالی است که نمایندهی استان کرمان، جشنوارهی مد و لباس فجر را موقعیت خوبی برای نمایش آثار استاناش میداند و حتی در راستای نمایش کارگاههای آموزشی نیز در غرفهاش برگزار کرده است.
جشنوارهی امسال در بخش صنعتی نیز فعالیت داشته است و غرفههای چرخ خیاطی نیز به نمایش محصولات خود پرداختهاند. مسئول یکی از این غرفههای صنعتی معتقد است: امسال نمایشگاه مد ولباس با اضافه شدن بخش بینالملل متنوعتر شده است.
کشورهای خارجی هم در نمایشگاه مد امسال حضور داشتند تا جشنوارهی مد و لباس فجر هم مانند سایر جشنوارههای همتایش، پیشوند بینالمللی شدن پیدا کنند. به نظر میرسد، خارجیها درک بالایی از یک نمایشگاه مد دارند که ناشی از تجربهی آنها در این عرصه است.
ایتالیا، تجهیزات عکاسی، ال سیدی و آنچه برای نمایش مد لازم است را با خودش به ایران آورده و ترکیه هم نمونه ای از لباسهای پوشیدهی عثمانی را با خودش به جشنوارهی فجر آورده است. این در حالی است که زرق و برق لباسهای ترک مخاطبان زیادی را به سمت خود کشیده است.
بخش نمایش جشنوارهی امسال تکامل بیشتری پیدا کرده است؛ تا جایی که معصومه شکرالهپور، (مدرس فنی و حرفهای) معتقد است: جشنواره نسبت به سال گذشته بسیار بهتر بود. ضمن اینکه آثار ارائه شده نیز نگاه نو و جدیدتری را چه در طراحی و چه در ارائه داشتند. بخش نمایش نیز دارای یک تحول بسیار مثبت بود و طراحی صحنهی زیبایی نیز در آن رخ داد.
بخش دیگری از نمایشگاه به نمایش چادر اختصاص دارد که در واقع همان چادرهای عربی، بحرینی، شالدار، ملی و...هستند که سالها پیش زحمت طراحی آنها کشیده شده است. در واقع بخش عفاف و حجاب جشنواره هم حرف تازهای برای گفتن نداشت و به نمایش و فروش مدلهای قدیمی بسنده کرده بود.
جشنواره مد و لباس فجر در دوره چهارم خود از نظر مکان و ظرفیت شرایط مطلوبی نسبت به سالهای گذشته داشت اما باید بررسی کرد که جشنواره از این ظرفیت تا چه حدی استفاده کرده است؟
مد و لباس فجر راه طولانی تا رسیدن به یک جشنوارهی مد استاندارد را در پیش دارد تا بتواند میان نمایش مد، نمایش صنایع دستی و یا برگزاری یک بازار روز تمایز قائل شود؛ تا در روز اول جشنواره، برای غرفهها پیشانینوشت آماده کند که مخاطب بداند، از غرفهی چه استانی یا چه کشوری دیدن میکند؟
چهارمین جشنوارهی مد و لباس فجر 18 اسفندماه به خط پایان میرسد، در حالی که تدبیری برای نمایش زندهی لباس که یکی از ضرورتهای یک نمایشگاه مد محسوب میشود، نداشته است و راه زیادی برای رسیدن به یک نمایشگاه مد استاندارد و بدون نقص دارد.