در آینده‌ای نه چندان دور ممکن است همه‌چیز به اینترنت متصل باشد، نه تنها خود آدم‌ها بلکه قسمت‌های حسی از آدم‌ها. وسایل خانه، جاده‌ها، تابلوهای راهنمایی و رانندگی، حتی هوا و اتمسفر نیز به اینترنت متصل خواهد بود.

در دنیایی که این روزها در ان به سر می‌بریم وقتی می‌خواهیم آینده را پیش‌بینی کنیم مهمترین چیزی که در آن نقش دارد اینترنت و انلاین بودن اشیاء است. اما اگر هر چیزی در هرکجا حتی آدم‌ها به هم متصل باشند چه اتفاقی می‌افتد؟ با ما همراه باشید تا تصاویری از این پیش‌بینی احتمالی ذهن شما از آینده را با هم ببینیم!

همه‌چیز هوشمند

عکس زیر گویای چنین روزیست که دسترسی به اینترنت حتی در مناطق دورافتاده امری عادی است و اجازه می‌دهد شهرهای کاملاً هوشمندی مثل آنچه در عکس نشان داده شده شکل بگیرد.

شهری که در آن جاده‌ها انرژی خورشیدی جذب می‌کنند و سیگنال‌های ترافیک جاسازی شده را کنترل می‌کنند و به اینترنت متصل هستند. پینگ! به نظر می‌رسد جای پارک خالی زیر آن درخت برایتان نوتیفیکیشن فرستاده!

محصولات هوشمند

درحالی‌که اسکنرهای دستی، بو کننده‌های عطر محصولات خوراکی و حسگرهای رسیده بودن میوه‌جات از الآن هم وجود دارند اتصال این دستگاه‌ها به اینترنت در آینده می‌تواند به این معنی باشد که میوه‌های رسیده، خراب و سبزی‌ها به صورت خودکار دسته‌بندی می‌شوند و به ثانیه‌های بی‌پایانی که برای فشردن، ضربه زدن و بو کردن میوه‌ها به هدر رفته پایان می‌بخشند.

جنبش ضد تکنولوژی

NoPhone یک گوشی ساختگی و تقلبی است و طراحی شده تا افراد را به ارتباطات رودررو تشویق کند. این یک شوخی است اما هرچه بیشتر چیزها آنلاین بشوند جنبش‌های ضد تکنولوژی هم جدی‌تر خواهند شد.

تا الآن به‌جز اعتراضات اخیر به تأثیرات تکنولوژی در سانفرانسیسکو (که بیشتر در رابطه با مسکن و دیگر مشکلات اقتصادی است)، جنبش neo-Luddite زیاد طول نکشید. احتمالاً علت آن است که رهبرانش در جواب دادن ایمیل‌ها خوب عمل نمی‌کنند.

اینترنت در همه‌جا

برای اینکه در دنیا همه‌چیز به هم متصل باشد به شبکه‌ای فراگیر نیاز داریم که در همه‌جا موجود باشد. پروژه‌ی لون از گوگل در تلاش است تا آخرین قسمت‌های زمین را نیز به وسیله بالون‌ها و بدون استفاده از سیم به هم متصل کند تا در این نقاط هم اینترنت وجود داشته باشد.

شرکت‌های بزرگ دیگر مثل فیسبوک و SpaceX هم در تلاش‌اند تا با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و ماهواره‌های میکرو به این هدف مشترک برسند.

اسکی‌بازی هوشمند

امروزه حس‌گرهایی وجود دارند که مانیتور‌های سطح بارش برف را به وسیله اینترنت به مسیرهای اسکی متصل می‌کنند.

شاید یک دهه دیگر بتوان موانع پایین تپه یا زیر یک لایه نازک از برف را به کمک حس‌گرهای معمولی دیگر و کلاه‌های واقعیت مجازی دید.

پوشیدنی‌هایی که از درون پوشیده می‌شوند

پوشیدنی‌ها را فراموش کنید. به زودی سراغ خوردنی‌ها می‌رویم تا سلامتی و تندرستی خود را کنترل کنیم؛ اما تا زمانی که این روش معمول شود این بلعیدنی‌ها بسیار کوچک‌تر از مدلی که در این تصویر مربوط به سال ۲۰۱۰ می‌بینید خواهند بود.

گردوخاک هوشمند

چیپست‌های RFID که توسط هیتاچی ساخته شده‌اند در این تصویر در کنار یک خط ضخیم مشکی نشان داده شده است.

این خط ضخیم مشکی یک تار موی انسان است که بزرگنمایی شده است. این چیپست‌ها در سال ۲۰۰۶ ساخته شده‌اند. تا سال ۲۰۲۶ گردوخاک هوشمند مثل این می‌توانند با باد به اطراف بروند و آب‌وهوا و دیگر شرایط اتمسفر را اندازه بگیرند.

منبع: فارنت