عصرایران - مسافران ایران ایر که از بغداد به تهران برمی گشتند، بعد از رسیدن به فرودگاه امام خمینی از
هواپیما پیاده نشدند؛ آنها به تأخیر 7 ساعته پروازشان اعتراض داشتند و خواستار آن بودند که یکی از مسوولان ایران ایر در جمع شان حاضر شود و در این باره توضیح دهد.
سرانجام اعتراض ها کارگر افتاد و ایران ایر طی صورتجلسه ای متعهد شد به هر کدام از مسافران،به عنوان جبران خسارت، یک بلیت رفت و برگشت رایگان مشهد اعطا نماید.
مسافران بعد از دریافت این امتیاز هواپیما را ترک کردند.این ماجرا از دو زاویه قابل بررسی است:
1 - هر چند تأخیر در پروازهای ایرلاین های داخلی به یک اپیدمی تبدیل شده اما واقعیت این است که نمی توان همه تقصیرها را به گردن سوء مدیریت دست اندرکاران ایرلاین ها - اعم از خصوصی و دولتی- انداخت.
در دنیا مرسوم است که ایرلاین ها، هواپیماهای ذخیره داشته باشند تا در صورت بروز هر مشکلی در یک پرنده، بتوانند هواپیمای ذخیره را جایگزین آن کنند.
اما در ایران به دلیل کمبود شدید هواپیما، ایرلاین ها ناگزیر شده اند از همه توان موجود برای جابجایی مسافر استفاده کنند. با این وجود، باز هم تقاضا بسیار بیشتر از ظرفیت موجود است.
بنابراین، وقتی یک هواپیما، به هر دلیلی با مشکلی مانند نقص فنی مواجه می شود، چون هواپیمای دخیره وجود ندارد، چاره ای جز صبر برای رفع مشکل نیست. وقتی یک هواپیما دچار مشکل می شود، همه پروازهایی که در آن روز برای آن هواپیما برنامه ریزی شده، به طور سلسله وار مشکل دار می شوند و ... .
بنابراین ، برای حل هزاران مشکلی که گریبانگیر صنعت حمل و نقل هوایی ایران است ( و از جمله مشکل تاخیرها) ، چاره ای جز موفقیت در مذاکرات هسته ای و تلاش برای رفع تحریم ها نیست. بدیهی است اگر اوضاع به همین منوال پیش برود، با فرسوده شدن ناوگان موجود، مشکلات تشدید خواهد شد.
2 - اما فارغ از نگاه فنی به ماجرا ، این اتفاق از منظر اجتماعی نیز قابل تأمل است. درست است که ایرلاین ها مشکل دارند ولی مشکلات آنها چیزی از حق مردم نمی کاهد.
اعتراض مسافران پرواز بغداد - تهران و مطالبه آنها برای پاسخگویی مسوولان ایران ایر، اتفاق خوبی برای جامعه مدنی ایران است.
این اعتراض هم مسالمت آمیز بود و هم مبنای منطقی داشت. مسافران می گفتند که ساعت ها در فرودگاه بغداد معطل مانده اند و مسوولان این معطلی باید پاسخگو باشند. نمی شود که مردم را ساعت ها سرگردان کرد و آخر سر هم هیچ به هیچ!
فراموش نکنیم این که مردم ایران به حقوق خود واقف شوند، بدان بی اعتنا نباشند و برای احقاق آن، اصرار کنند، یکی از لوازم پیشرفت در جامعه است.
دوستی تعریف می کرد که برای انجام یک کار ساده ادارای به یکی از ادارات مراجعه می کند و کارمند مربوطه به او می گوید که کارش سه روزه انجام خواهد شد. سه روز او به سه هفته تبدیل می شود و این شخص، در هفته سوم نیز با پاسخ تکراری برو و چند روز دیگر بیا مواجه می شود.
بنابراین اعتراض می کند و متعاقب اعتراض او ، بقیه ارباب رجوع نیز که وضع مشابهی داشتنند، صدایشان را بالا می برند که ما هم مدت هاست که علاف و سرگردان هستیم. اعتراض که بالا می گیرد همان کارمندی که امروز و فردا می کرد، کار این شخص و بقیه را انجام می دهد.
باید اذعان کنیم که بخش مهمی از مشکلات ما مربوط به منفعل بودن ما ایرانی هاست، حال می خواهید اسمش را حجب و حیا بگذارید یا هر چیز دیگر.
دو سال قبل، وقتی در آستانه عیدنوروز ، قیمت پسته افزایس بی رویه یافت،
بخشی از مردم ایران تصمیم گرفتند پسته را از سبد خریدهای نوروزی حذف کنند، عرضه کنندگان این محصول به تقلا افتادند و هر چند همه مردم همکاری نکردند، ولی قیمت ها تا حدی تعدیل شد.
اگر چنین رفتاری در برابر فلان شرکت خودروسازی که ناامن ترین خودروی ایران را تولید می کند صورت بگیرد و مردم تصمیم بگیرند خودروی دست دوم بخرند یا مدتی بدون خودرو باشند ولی از آن خودروی ناایمن نخرند، آیا باز هم آن خودروسازی می تواند ارابه های مرگش را با قیمت های کذایی به مردم بفروشد؟
اگر بعد از مشخص شدن
وجود سموم در پوست محصولات گلخانه ای مانند خیار، مردم تصمیم بگیرند خیار نخرند، آیا سودجویانی که برای کسب درآمد بیشتر محصولات آلوده تولید می کنند، به خود نخواهند آمد؟
معلوم است که وقتی ما محصولات شان را می خریم و تنها کاری که می کنیم این است که غر بزنیم و حداکثر پوست خیار را عمیق تر بکَنیم، اوضاع به همین منوال خواهد بود. ما حتی از وزارت کشاورزی و بهداشت هم مطالبه نظارت نمی کنیم!
"مسؤول" در لغت به معنای کسی است که مورد سؤال است و باید پاسخ دهد. این مسؤول می تواند متصدی بایگانی در یک اداره نه چندان مهم باشد و می تواند رئیس جمهوری باشد که همه دستگاه های اجرایی تحت نظر او هستند.
همه این مسؤولان موظف به پاسخگویی اند ولی وقتی ما مطالبه ای مطرح نمی کنیم و وقتی به ما می گویند برو و فردا بیا ، تشکر می کنیم و می رویم و نمی پرسیم چرا؟ وقتی پروازمان را کنسل می کنند و حتی یک عذرخواهی مطالبه نمی کنیم، وقتی قیمت کالایی را بالا می برند و عطش خریدمان نسبت به آن بیشتر می شود و ... چه انتظاری می توانیم برای مسؤولیت پذیری و دریافت پاسخ داشته باشیم؟!
اگر
در کره جنوبی بدرفتاری یک مدیر با مهماندار هواپیما که به تأخیر 20 دقیقه ای پرواز منجر شد و آن مدیر عذرخواهی و استعفا کرد، فقط به دلیل وجدان کاری اش نبوده است بلکه در کنار این، کره جنوبی جامعه ای مسؤولیت خواه است که اجازه نمی دهد افراد با تکیه زدن بر منصب های مختلف، در قبال جامعه شان بی مسؤولیتی کنند و مردم هم منفعلانه از کنار تضییع حقوق شان بگذرند و صرفاً در مهمانی ها ، از این که مسؤولانی نامسؤول دارند، گلایه کنند!
اعتراض مدنی مسافران پرواز بغداد - تهران که باعث شد شرکتی به عظمت ایران ایر در برابر آن سر تسلیم فرود آورد، درسی برای همه ماست که هیچگاه ار حق مان کوتاه نیایم. این، یکی از راه های اصلاح جامعه است.
بسیاری از مشکلات مسبب خود ما هستیم از قبیل همین که هر چه کمیاب تر و گرانتر میشود ما حریصتر می شویم نسبت به آن کالا.
اما نکته ی بسیار مهم در مورد اعتراضات مدنی به مسائل مختلف از جمله اقتصادی که در بسیاری از جوامع پیشرفته وجود داره وجود گروهها و حزبهایی متشکل از خود مردمه که خود شما بهتر میدانی ...
علت رفتار منفعلانه ناشی از نا امیدی و بی اعتمادیه
همون چند باریم که اعتراض کردیم کارمون بیشتر گره خورده تا حل بشه
یعنی یه همچین موجوداتی داریم ما
من هم به سایت اینترنتی این بیمه مراجعه کردم و شکایتم رو نوشتم
جالبه بدونید شخص مدیرعامل بیمه پارسیان دستور اکید پیگیری داده بود و چندین بار زنگ زده بودن که من گوشیم خاموش بود تا اینکه ماجرا رو از زبون خودم شنیدن
اگر من زنگ نمی زدم این مدیرعامل وظیفه شناس از کجا باید متوجه میشد؟
ایشون که نمی تونه همه واحد ها رو یکی یکی بره بررسی کنه
همین جا هم ازشون تشکر می کنم
من از عمد زنگ نزدم ببنیم چه کسی زنگ میزنه اداره برق تا بیان ، عوض کنن چراغ رو.
اخر سر بعد از 2 هفته خودم زنگ زدم. مردم تو تاریکی راه میرفتند
بچه هاشون توی تاریکی بازی می کردند
اما یک نفر هم زنگ نزد
فوق العاده
ضمنا دندون تو حلق ریختن را خیلیها از شما بهتر بلد هستند!!!
اطلاعاتتون ضعيفه!
35 ساله توسط بويينگ تحريميم و چند ساله بخاطر دولت پاكدست توسط كل دنيا ..!
نه معذرت خواهی نه رفع مشکل نه پیشگیری اصلا کلمه نه و عملیات نه تو کشور ما نداریم...؟؟؟؟؟!!!!!
این جمله منو برد به سالهای خیلی دور. دوران ابتدایی. همون دوره ای که معنی کلمات رو واقعی بهمون یاد می دادن. الان ...
تا ببینیم وعده توخالی نبوده است
وقتي من يك كارمند را تهديد مي كنم كه از او شكايت خواهم كرد و او جواب مي دهد برو هر غلطي كه مي خواهي بكن .
يعني اينكه وي خيالش از بابت توبيخ نشدن راحت است ، زيرا رئيسش هم يك انسان بي لياقت و مسئوليتي مثل خودش است .
پس پافشاري كردم روي حقوق خود به معني حرام كردن انرچي است كه با مواد غذايي گران قيمت به دست آورده ايد وگرنه اينكه بگويند چون تحريم شده ايم و دلار گران شده ، پرايد 8 ميليوني را 22 ميليون بخريد ، نشان مي دهد اميدي وجود ندارد
میشود عصرایران! بگم چطور میشود؟ ...
که شعارهای 1- هیهات من الذّله
2- مرگ بر تاخیر سردادم
و در آخر تا بلیط رفت و برگشت به مشهد مقدس نگرفتم پیاده نشدم
من بخاطر امام حسین جلوی این همه بی احترامی ایستادم تا درسی به دیگران داده باشم.
من در لیست پیوست سومین اسم بودم
1 ماه پیش در فرودگاه کیش به مقصد تهران پرواز با 8 ساعت تاخیر پرید و جالب است بدانید که ما در سالن ترانزیت بودیم.
کلی خانواده با بچه های کوچک و بزرگ که طاقت این همه مدت بدون کوچکترین امکان استراحت را ندارند. ولی وقتی طاقت تعدادی از مردم سر اومد و اعتراض اونها بالا گرفت یکی از افراد گروه بازرسی مستقر در اونجا صداشو انداخت توی سرش و داد می زد که هرکی جرات داره بیاد جلو اعتراض کنه تا بفرستمش اونجا که ....... نه داداش خیلی خیال خام به سرتون نزنه. تو ایران قانون ضمانت اجرایی نداره
تازه به اينها تهمت زدن . برچسب زدن و.... رو هم اضافه كن و در نهايت هر جا هم گير كردي اصلا نترس با قدرت توجيه و باز هم توجيه صورت مساله رو پاك كن . كي مقصره خلباني كه مرده !
هم به شما
هم به آنها
اشك كباب باعث طغيان آتش است