خداداد عزیزی در گفت‌وگو با فارس درباره وضعیت حاکم بر فوتبال کشورمان، لیست اعلام شده تیم ملی و همچنین وضعیت تیم امید صحبت‌هایی کرد که در زیر می‌خوانید:

این روزها فوتبال ایران پر از حرف بازداشت و مسائل حاشیه‌ای فراوان شده، تعبیر شما از وضعیت فعلی فوتبال کشورمان چیست؟

شرایط فوتبال را که همه می‌دانند چه خبر است. به نظر من اصلا در حال حاضر فوتبالی نداریم که بخواهیم درباره آن صحبت کنیم و این مسئله چه در فوتبال ملی و چه در فوتبال باشگاهی ما کاملا مشخص است. همه دیده‌اند که اقتدار فوتبال ما از بین رفته و وقتی با قطر و امارات هم‌گروه می‌شویم آنها ابراز خوشحالی می‌کنند و این نشان می‌دهد که فوتبال ما دیگر حرفی برای گفتن ندارد.

به نظر شما دلیل این شرایط چیست؟

فوتبال ما فاسد است و فساد در آن بیداد می‌کند. چند روز پیش شنیدم که نمایندگان مجلس سوئیس قانونی تصویب کردند که تمام پول‌هایی که در حساب سازمان‌ها و ارگان‌های ورزشی مستقر در این کشور رد و بدل می‌شود باید مورد بررسی قرار بگیرد و این در حالی مطرح می‌شود که بیش از 200 میلیون دلار سود سالانه از 60 ارگان ورزشی در این کشور به دست می‌آید اما آنها از خیر این پول هم گذشته‌اند و اجازه نمی‌دهند که فساد وارد ورزش‌شان بشود اما من مثل عده‌ای نیستم که برای جانماز‌ آب کشیدن بگویم فوتبال‌مان پاک است و همه می‌دانند که فوتبال ناپاکی داریم. چند‌وقت قبل در یک برنامه تلویزیونی شرکت کردم که یک نماینده مجلس هم آنجا بود که او گفت گردش مالی فوتبال در ایران بین 1200 تا 1400 میلیارد تومان است و وقتی رقمی به این هنگفتی در فوتبال وجود دارد صد در صد فساد هم به وجود می‌آید و شاهد هستیم که عده‌ای به فوتبال می‌آیند که هیچ تخصصی از آن ندارند و تنها می‌خواهند از این نمد برای خود کلاهی بسازند و همه آنها به دنبال شهرت هستند و به همین دلیل اصل فوتبال در کشور ما از بین رفته است.

اما به هر حال مردم در کشور ما به دنبال همین حاشیه‌های فوتبال هستند.

ببینید در آلمان شبکه‌ای هست به اسم «سات 1» که هر هفته بازی‌های فوتبال را بررسی می‌کند به طوری که وقتی بازی‌های بوندسلیگا تمام می‌شود سه ساعت بعد خلاصه‌ای از بازی‌ها و مصاحبه‌های فوتبالی را پخش می‌کند اما در ایران تخصصی‌ترین برنامه فوتبال ما که 90 است از دو ساعت و نیم برنامه آن فقط 30 دقیقه فوتبال می‌بینیم و همه‌اش حاشیه شده هرچند که فوتبال ایران این مسائل را هم می‌طلبد.

فکر نمی‌کنید این رک‌گویی شما برای‌تان بیشتر از این مشکل‌ساز شود؟

بعضی از دوستان باتجربه به من می‌گویند اینقدر صادقانه حرف نزن. آنها حتی به من می‌گویند که باید راست گفت اما هر راست را نباید گفت! آخر این دیگر چه حرفی است؟! مگر می‌شود راست گفت اما هر راستی را نگفت؟! من همه جای دنیا بوده‌ام به طوری که سه سال در آلمان، یک سال در آمریکا و همچنین در قطر و امارات فوتبال بازی کرده ام و همه جای دنیا می‌گویند افراد دروغگو را به سیستم فوتبال راه ندهید و افراد راستگو را راه بدهید اما در ایران برعکس است. اگر در آمریکا شما یک شاهد بیاورید که بگوید قتل نکرده‌اید همه می‌پذیرند چون آنجا کسی دروغ نمی‌گوید اما در فوتبال ما همه چیز برعکس است.

لیست تیم ملی باز هم با اما و اگر‌های زیادی منتشر شد و تیم ملی به اردوی آفریقای جنوبی رفت. نظر شما درباره این لیست چیست؟

من فکر می‌کنم این لیست از دل لیگ بیرون آمده و راجع به انتخاب نفرات برای تیم ملی سرمربی در نهایت حرف آخر را می‌زند و حتی اگر برترین‌ها را هم دعوت کند کسی نمی‌تواند از او ایران بگیرد چون از نظر سرمربی تیم ملی آنها بهترین‌ هستند. انتخاب بازیکن برای تیم ملی سلیقه‌ای است و من هم درباره این لیست حرفی نمی‌زنم هرچند که خیلی از این بازیکنان گاف‌هایی هم در لیگ داده‌اند اما به هر حال کی‌روش به آنها اعتقاد دارد.

البته بازیکنانی نظیر مهدی رحمتی، هادی عقیلی، محمد‌رضا خلعتبری، غلامرضا رضایی و ... هم از بازیکنان بسیار آماده لیگ هستند اما به نظر می‌رسد عدم انتخاب آنها دیگر فنی نیست.

اگر بحث سلیقه را کنار بگذاریم به نظر می‌رسد اختلافات باعث دعوت نشدن این بازیکنان باشد. به نظر من دعوت نشدن رحمتی و عقیلی دیگر خارج از سلیقه است و غلامرضا رضایی و خلعتبری که از بهترین‌ها و آماده‌ترین‌های فوتبال ما هستند قطعا به دلیل مسائلی غیر از سلیقه دعوت نشده‌اند. شاید به خاطر مصاحبه‌هایی بوده که این بازیکنان انجام داده‌اند اما بازید برای تیم ملی دلخوری‌ها کنار برود و دعوت این بازیکنان می‌تواند به فوتبال ما کمک کند. حضور این 4 بازیکن نقش عمده‌ای در موفقیت تیم ملی می‌تواند داشته باشد هرچند که اکبر صادقی بازیکن تیم پدیده هم یکی از فوق‌العاده‌های فوتبال ماست و من بازی‌های زیادی از او دیده‌ام و به نظرم بعد از امید ابراهیمی او بهترین بازیکن حال حاضر فوتبال ماست اما اینکه چرا دعوت نمی‌شود معلوم نیست.

تیم ملی در حالی راهی آفریقای جنوبی شده که علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال مدعی است برگزاری اردو در کیش گرانتر از آفریقای جنوبی است!

همه چیز برای آقایان مسخره‌بازی است و همیشه جک می‌گویند و الان هم قطعا جک گفته‌اند! مگر می‌شود حضور در آفریقای جنوبی ارزان‌تر از کیش باشد؟! برگزاری اردو در آفریقای جنوبی چه ارتباطی به جام‌ ملت‌های آسیا در استرالیا دارد؟! مگر آب و هوای این دو جا شبیه به هم است و یا حریفان‌مان به یکدیگر شبیه هستند؟! چرا همه اردوهای ما باید در پرتغال و آفریقای جنوبی برگزار شود و چرا در کشورهای دیگر اردو برگزار نمی‌کنیم؟! به نظر من از همان ابتدا همه اختیارات را به کی‌روش دادیم و الان دست کفاشیان از همه جا کوتاه است و اگر الان کی‌روش بگوید به کره ماه برویم کفاشیان باز هم می‌گوید اردو در کره ما ارزان‌تر از کیش است! بگذارید مسئله جالبی برای‌تان بگویم. من جزو گزینه‌های تیم امید بودم و به کمیته فنی رفتم تا برنامه‌هایم را ارائه دهم اما از جمع 6 نفر فقط سه نفر آمده بودند که می‌خواستم آن جلسه را ترک کنم اما به دلیل احترام برای معینی این کار را نکردم. وقتی برنامه‌هایم را دادم و بیرون آمدم در مصاحبه با خبرنگا‌رها گفتم که بهتر است قانونی گذاشته شود که تیم‌های لیگ برتری اجبارا از یک بازیکن جوانان و امید در ترکیب استفاده کنند که این مسئله می‌تواند کمک زیادی به آینده فوتبال ما کند اما وقتی خبرنگاران این مسئله را به کفاشیان گفتند آقای رئیس فدراسیون از آنها پرسیده کدام عزیزی را می‌گویید؟! از نظر آقایان همه فوتبال ما مسخره‌بازی شده است. آقای کفاشیان! یعنی شما نمی‌دانید چند عزیزی در این فوتبال داریم؟! این حال و روز رئیس فدراسیون ماست!

وضعیت تیم امید که در بلاتکلیفی محض است را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آقایان آمده‌اند و صفر تا 100 تیم امید را در اختیار حبیب کاشانی قرار داده‌اند که تو خودت هزینه کن و تیم را به المپیک ببر اما کجای دنیا به فردی که هیچ وابستگی‌ای به فدراسیون فوتبال ندارد تیم می‌دهند تا او تیم را به المپیک ببرد؟! اگر بنا به خالی‌بندی است که من می‌گویم صفر تا 100 تیم بزرگسال را به من بدهید و من این تیم را جزو 4 تیم اول آسیا می‌کنم. این حرف‌ها و این ادعاهای آقایان خنده‌دار است که فردی مثل کفاشیان بگوید کدام عزیزی را می‌گویید. من در پاسخ به این حرف او گفتم حتما الان فوتبالی‌ها را نمی‌شناسند و الان غیرفوتبالی‌ها همه‌کاره‌ هستند چون آنها را با چسب‌هایی به صندلی چسبانده‌اند که جداشدنی نیستند. حبیب کاشانی هم که وقتی فهمید که صفر تا 100 تیم امید را به او داده‌اند اما خودش کاره‌ای نیست و باید استعلام‌ها از وزارت ورزش گرفته شود عطای کار را به لقایش بخشید و فهمید که روزگار فوتبال ما چقدر سیاه است.

به نظر می‌رسید کرانچار گزینه خوبی برای تیم امید بود اما او را به دلیل تفاوت فرهنگی با کشورمان رد کردند. به نظر شما این تفاوت فرهنگی چطور بعد از 5 سال مشخص شد؟

این تفاوت فرهنگی فقط برای کرانچار است؟ آیا این تفاوت فرهنگی برای کی‌روش و اسکوچیچ نیست؟ یعنی کرانچار تفاوت فرهنگی دارد اما کی‌روش ندارد؟ یعنی دستیاران کی‌روش تفاوت فرهنگی با کشور ما ندارند؟ اینها قوانین جالبی است که برای عده‌ای هست اما برای عده‌ای نیست. کرانچار مربی کارآمدی بود که هم سرمربی تیم ملی مونته‌‌نگرو بود و هم با سپاهان قهرمانی آورده بود اما اگر قانونی هست باید برای همه باشد.

شما برای تیم امید موافق مربی ایرانی هستید یا خارجی؟

سه ماه دیگر بازی‌های تیم امید شروع می‌شود اما هنوز مربی نداریم البته من هم موافق مربی ایرانی هستم چرا که در تیم‌های پایه آنها می‌توانند موفق باشند به شرطی که فقط به دنبال فوتبال باشند و به دنبال مسائل دیگر نباشند. من در این مدت کمی به فضای تیم‌های پایه ورود کردم و دیدم که چه جو افتضاحی در تیم‌های پایه هست. زد و بند‌ها در رده پایه عجیب است و واقعا از این همه زد و بند شاخ در می‌آوریم حتی می‌بینیم که مربیانی که سابقه ملی داشته‌اند چه کارهایی در رده پایه می‌کنند و من از این اتفاقات واقعا متعجبم اما در هر حال من به مربیان ایرانی اعتقاد دارم.

اعتقاد شما به دلیل این است که آنها با فضای فوتبال ایران آشنا هستند و کار راحت‌تری دارند یا مسئله دیگری در میان است؟

ببینید من به مربیان ایرانی اعتقاد دارم اما در این مدت مصاحبه‌های جالبی از یک سری از دوستان مربی می‌خوانم که آنها می‌گویند تیم را به ما بدهید و ما این تیم را به المپیک می‌بریم اما سوالی که من از این دوستان دارم این است که چه ضمانتی هست که تیم امید را به المپیک ببرید؟ اگر تیم را به المپیک نبردید آن وقت تکلیف چیست؟ من با مسئولان باشگاه ملوان برای پذیرش این تیم جلسه داشتم و به آنها گفتم پول خوب بدهید بازیکن بگیرید تا شرایط بهتر شود و آنها پرسیدند در این صورت چه ضمانتی هست که تیم در لیگ بماند و من گفتم هیچ ضمانتی نداریم اما برایم جالب است که چطور برخی از مربیان برای المپیکی شدن ضمانت می‌دهند. احتمالا کسانی که اینگونه حرف می‌زنند باید جادو و جمبل بلد باشند چرا که وقتی کنار تیمی می‌ایستی و از شرایط آن آگاهی نداری چطور می‌توانی این ادعا را انجام دهی. اگر به ادعاست که من هم می‌گویم 4 سال تیم را به من بدهید و من این تیم را تا فینال المپیک هم می‌برم و اگر هم نشد به کسی پاسخگو نیستم. مشکل فوتبال ما این است که کسی بعد از ناکامی پاسخگو به مسئولان و مردم نیست.

با این حساب از نظر شما تکلیف چیست؟

به نظر من باید هرچه سریعتر تکلیف تیم ملی امید مشخص شود هرچند که در فدراسیون هر کسی نفر خاص خودش را برای تیم‌های پایه دارد!