در متن این یادداشت که در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است: «پدر مرحوم‌مان (احمد بیگدلی) از زمان بیماری مادرمان (همسر ایشان) تا زمان فوت که به مدت سه چهار سال طول کشید، هر بار نوشتن اثر جدیدی را در دست می‌گرفتند، ولی به دلیل مشکلات روحی و عاطفی که برای‌شان ایجاد شده بود، بعد از نوشتن یکی دو فصل اثر را به صورت ناتمام رها می‌کرد. تا این‌که سال گذشته 1392 این آثار ناتمام را که عبارت‌اند از رمان گنجشک‌ها در حیاط، رمان آستارا آستارا، مجموعه داستان‌های کوچک اندوه و اشباح با هم ترکیب کردند که حاصل آن رمان «ذبیح» شد.

بعد از آن و در این اواخر مشغول نوشتن رمان «نیم‌رخی از آن فلو» بودند که عمرشان کفاف نداد و این اثر ناتمام ماند. بعد از فوت ایشان ما این کتاب را به دوست پدرمان آقای علی فاطمی سپردیم تا در صورت امکان، نوشتنش را به پایان برساند. آقای فاطمی بعد از بررسی، کتاب را برگرداندند و توضیح دادند که این اثر در مراحل ابتدایی نوشتن بوده و امکان به پایان رساندنش وجود ندارد.

پس تنها اثر چاپ‌نشده پدر مرحوم‌مان رمان «ذبیح» است که در حال حاضر توسط نشر چشمه برای کسب مجوز روانه ارشاد شده و قرار است به زودی بیرون بیاید.

نکته پایانی این‌که رمان «ذبیح» آخرین اثر داستانی پدر عزیزمان است که پرونده نوشتن حرفه‌یی ایشان با چاپ این کتاب به پایان می‌رسد.»

احمد بیگدلی متولد 26 فروردین‌ماه سال 1324 در اهواز و ساکن نجف‌آباد اصفهان بود که 26 شهریورماه امسال در سن 69 سالگی درگذشت. کتاب‌های «شبی بیرون از خانه»، «من ویران شده‌ام»، «اندکی سایه»، «آنای باغ سیب»، «آوای نهنگ»، «زمانی برای پنهان شدن» و «مگر چراغی بسوزد» از جمله‌ آثار این نویسنده‌اند. او در سال 1385 برای کتاب «اندکی سایه» برنده بیست‌وچهارمین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد که باعث شهرتش شد.

بیگدلی در مهرماه 1347 به استخدام آموزش و پرورش لاهیجان درآمد و داستان‌نویسی را از همین سال به طور جدی آغاز کرد. اولین داستانش را در مجله ادبی «فردوسی» در همان سال به چاپ رساند. از سال 1351 که به دزفول انتقال یافت، به تئاتر روی آورد و چندین نمایشنامه نوشت که در گروه تئاتر دزفول به صورت تله‌تئاتر در تلویزیون مرکز آبادان ضبط و از شبکه سراسری پخش شد.

سال 1354 به اهواز منتقل شد و کار تئاتر را ادامه داد. اما ذوق و علاقه به داستان‌نویسی سبب شد که به کار نوشتن داستان بپردازد و در کنار آن به نوشتن نقد و مقاله در همین زمینه یا سینما نیز مشغول شد. در سال 1356 به دانشکده هنرهای دراماتیک راه یافت و در سال 1360 آن را رها کرد و به یزدانشهر در حاشیه نجف‌آباد مهاجرت کرد.

احمد بیگدلی در سال 1376 از آموزش و پرورش نجف‌آباد بازنشسته شد. مدتی در دانشگاه پیام نور این شهر کار کرد و هم‌زمان با تدریس فیلم‌نامه‌نویسی در انجمن سینمای جوانان نجف‌آباد (به مدت 12 سال) در مراکز خصوصی اصفهان به تدریس پرداخت. او همچنین برای بیش از 40 فیلم مستند گفتار متن نوشته است. مجموعه داستان «آوای نهنگ» این نویسنده نیز برنده هفتمین جایزه کتاب فصل شد.