"پسوریازیس" بیماری قابل کنترل

پسوریازیس بیماری با زمینه ژنتیکی است که تاکنون هیچ روش درمانی برای آن شناسایی نشده و فقط می توان با مراقبت های پزشکی آن را کنترل کرد.

پسوریازیس بیماری شایع پوستی است که چرخه تولید سلول های پوستی را برهم می زند و با افزایش سرعت ساخت سلول ها بر سطح پوست، سبب بوجود آمدن لکه های قرمز رنگ و خشک پوشیده شده با فلس های نقره ای و ایجاد ضخامت در ناخن ها و تغییر شکل آنها می شود.

این لکه ها که بیشتر در اطراف پوست سر، آرنج و زانوها ظاهر می شود، با خارش و گاهی با درد همراه است.

در موارد شدید ابتلا به بیماری پسوریازیس، بیمار دچار درد و ورم مفاصل می شود و در صورتی که این بیماری به موقع کنترل نشود، از کارافتادگی مفاصل را ایجاد می کند.

گفته می شود 125 میلیون نفر از مردم جهان مبتلا به این بیماری هستند به همین مناسب 29 اکتبر مصادف با 7 آبان ماه به عنوان روز جهانی پسوریازیس نام گذاری شده است.

ژنتیک عامل اصلی بروز پسوریازیس

گفته می شود عامل اصلی بروز این بیماری ژنتیک است و عوامل محیطی در بروز آن نقش ندارد.

دکتر علیرضا فیروز رییس مرکز تحقیقات و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران با تایید این مطلب، اظهار کرد: ژن های متعددی در بروز این بیماری شناسایی شده است و از آنجایی که در هر کشور با توجه به زمینه ژنتیکی مردمان آن منطقه این ژن ها تفاوت دارند، ژن خاصی در بروز این بیماری شناسایی و تایید نشده است.

عدم تاثیر عوامل محیطی در بروز پسوریازیس

وی افزود: این بیماری از جمله بیماری های چند عاملی است و علاوه بر عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی مانند مصرف برخی داروها، الکل، دخانیات، بروز عفونت ها و ضربه نیز در بروز آن موثر است.

فیروز تاکید کرد: عوامل محیطی فقط در افرادی سبب بروز بیماری پسوریازیس می شود که زمینه ژنتیکی این بیماری را داشته باشند اما در افرادی که زمینه ژنتیکی ندارند، عوامل محیطی نمی تواند سبب بروز این بیماری شود.

وی در مورد نقش داروها در بروز این بیماری توضیح داد: مصرف برخی داروها سبب می شود که این بیماری در فردی که زمینه ژنتیکی آن را دارد برای اولین بار تظاهر کند و در مبتلایان به این بیماری سبب شدت بیماری شود.

فیروز ادامه داد: مصرف دخانیات، بروز استرس ها و برخی عفونت ها نیز از دیگر عواملی است که سبب بروز این بیماری برای نخستین بار یا عود مجدد آن در مبتلایان به این بیماری می شود.

وی با بیان اینکه پسوریازیس مسری نیست، یادآور شد: برای بروز این بیماری باید زمینه ژنتیکی وجود داشته باشد و افرادی که این زمینه را ندارند، هیچ گاه به این بیماری مبتلا نمی شوند.

میزان شیوع پسوریازیس

فیروز در مورد میزان شیوع پسوربازیس در ایران و جهان گفت: میزان شیوع این بیماری حدود یک تا دو درصد کل جمعیت دنیا است؛ در ایران مطالعه کاملی در این مورد صورت نگرفته اما بر اساس آمار جهانی می توان گفت که در ایران نیز همین میزان ابتلا به این بیماری وجود دارد.

وی افزود: شیوع این بیماری به جنس خاصی بستگی ندارد و در بین زنان و مردان به یک اندازه دیده شده است.

کنترل تنها راه مقابله با پسوریازیس

متخصص پوست و مو گفت: این بیماری با تجویز برخی داروها و تمهیدات پیشگیرانه قابل کنترل است اما قابل ریشه کنی و درمان کامل نیست.

فیروز توضیح داد: بر اساس شدت و وسعت پسوریازیس، درمان های متعددی ازجمله داروهای خوراکی، پمادهای موضعی و روش هایی مانند نوردرمانی برای پیشگیری از پیشرفت این بیماری تجویز می شود.

وی با تاکید بر اینکه هیچ یک از این روش ها بیماری را ریشه کن نمی کند بلکه تنها آن را کنترل می کند، افزود: این بیماری ممکن است در اثر عوامل محیطی در دوره های زمانی مختلف، دوباره عود کند.

فیروز گفت: پرهیز از مصرف دخانیات و الکل، انجام معاینات دوره ای توسط پزشکان مربوطه و حفظ آرامش و پرهیز از استرس ها می تواند سبب کنترل پسوریازیس و مانع شدت یافتن آن شود.

عوارض پسوریازیس

فیروز در مورد عوارض این بیمار توضیح داد: این بیماری اگر محدود به پوست باشد و تنها سطح پوست را درگیر کرده باشد، تنها ایجاد خارش و سوزش می کند اما اگر پیشرفته کرده و سبب دفع پروتئین از بدن شود، مشکلاتی مانند درد و تورم مفاصل را نیز به همراه دارد.

وی با تاکید بر تشخیص و کنترل به موقع پسوریازیس گفت: درصورتی که این بیماری به موقع تشخیص داده و درمان نشود، می تواند سبب تخریب مفصل و معلولیت مادام العمر بیمار شود.

فیروز ادامه داد: در افرادی که این بیماری در سنین بالای چهل سالگی بروز می کند با عوارض متابولیک و دائمی همچون چربی خون، فشار خون بالا و افزایش وزن همراه است و احتمال بروز بیماری های قلبی عروقی و سکته های قلبی را افزایش می دهد.

سن بروز پسوریازیس

رییس مرکز تحقیقات و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: این بیماری در هر سنی ممکن است دیده شود اما در دهه دوم (10 تا 20 سالگی) و دهه پنجم زندگی (40 تا 50 سالگی) بروز این بیماری شیوع بیشتری دارد.

فیروز افزود: بیماری پسوریازیس ازجمله بیماری های مزمن است که هرچه زودتر برای درمان آن به مراکز پزشکی مراجعه شود، درمان ها موثرتر خواهد بود؛ این بیماری درمان قطعی ندارد و بیماران باید همواره تحت نظر پزشک باشند تا احتمال عود آن کمتر شود.

پسوریازیس در زنان باردار

رییس مرکز تحقیقات پوست و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: از آنجایی که پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی است، درصورتی که زن باردار این بیماری را داشته باشد، احتمال انتقال آن از طریق عوامل ژنتیکی به جنین وجود دارد.

فیروز افزود: همچنین اگر مادر و پدر هر دو به پسوریازیس مبتلا باشند، احتمال انتقال این بیماری به فرزندان آنها بیشتر است.

وی ادامه داد: به طور کلی احتمال انتقال این بیماری به جنین به ویژه اگر تنها یکی از والدین به آن مبتلا باشند، اندک است اما در صورت انتقال، درحال حاضر آزمایشی برای تشخیص این انتقال وجود ندارد.

فیروز در مورد تاثیرات پسوریازس بر جنین در صورتی که مادر به این بیماری مبتلا باشد، گفت: اگر این بیماری در دوران بارداری عود کند اما فراگیری آن در حد سطح پوست باشد، مشکلی را برای جنین ایجاد نمی کند اما اگر شدت عود آن زیاد باشد و مادر دچار تب، درد و تورم مفاصل شود، می تواند به جنین آسیب هایی وارد کند.