این دی‌ان‌ای به کارشناسان، جدول زمانی دقیق‌تری از زمانی که انسان مدرن با مهاجرت از آفریقا به اروپا بین 50 هزار تا 60 هزار سال قبل با عموزاده نئاندرتال خود ازدواج میکرد، ارائه کرده است.

دانشمندان قدیمی‌ترین ژنوم کامل انسان را تعیین توالی کردند.

به گزارش ایسنا، دی‌ان‌ای مورد بررسی از یک انسان دارای آناتومی مدرن که 45 هزار سال قبل در سیبری غربی می زیسته، بدست آمده است.

این مرد تقریبا زمانی که جمعیتهای اروپا و آسیا از هم جدا شده بودند، می‌زیسته است.

بقایای وی در سال 2008 در نزدیکی دهکده کوچک اوست ایشیم در سیبری غربی وقتی یک شکارچی عاج به دنبال عاج ماموتها در ساحل رود ایرتیش می‌گشت، بطور تصادفی کشف شد.

بر اساس پژوهشی که در مجله نیچر منتشر شده، باورها بر این است که ‌این استخوانها قدیمی‌ترین نمونه‌های سن‌یابی شده توسط رادیوکربن از یک انسان مدرن در خارج از آفریقا و خاورمیانه باشد.

دکتر ژانت کلسو از موسسه انسان‌شناسی تکاملی مکس پلانک در لایپزیگ آلمان، دی‌ان‌ای را از استخوان ساق پای این انسان استخراج کرد.

کلسو و همکارانش سپس ژنوم این انسان را تعیین توالی و بررسی کرده و دریافتند که وی دارای سطوح مشابهی از اصل و نسب نئاندرتالی نسبت به آسیای شرقی و اروپاییان معاصر است.

پژوهش آنها که توسط سوانته پابو رهبری می‌شود، نشان می‌دهد ژنهای نئاندرتالها از 7000 تا 13 هزار سال قبل از به دنیا آمدن وی در نیاکانش جریان داشته است.

کارشناسان پیش از این تصور می‌کردند که آمیزش انسانهای مدرن و نئاندرتالها زمانی بین 37 هزار تا 86 هزار سال قبل رخ داده است.

پژوهش جدید این دریچه وسیع زمانی را بین 50 هزار تا 60 هزار سال محدود می‌کند که مقارن با مهاجرت انسانهای مدرن به اروپا و احتمالا آسیا است.

این زمان با بررسی بخشهای دی‌ان‌ای نئاندرتال در ژنوم این انسان مدرن شناسایی شد که از دی‌ان‌ای انسان امروزی بسیار بلندتر است.

نسبت شیمیایی در استخوان نشان می‌دهد که این مرد از توتهای وحشی، آجیل، گیاهان، گوشت و ماهی تغذیه می‌کرده است.