درخواست اولیای دم شهید خلیلی برای قصاص

دومین جلسه و آخرین جلسه رسیدگی به پرونده ضارب شهید علی خلیلی - طلبه شهید امر به معروف و نهی از منکر - صبح امروز در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران و به ریاست قاضی حسین اصغرزاده برگزار شد.

به گزارش ایرنا، جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده ضارب شهید علی خلیلی علنی بود و اصحاب رسانه و همچنین اولیای دم شهید خلیلی ، والدین ضارب و دوستان و آشنایان طرفین نیز حضور داشتند.

قاضی دادگاه با بیان اینکه حین دادرسی کسی حق صحبت کردن ندارد، گفت: با هر گونه اخلال در نظم برخورد می شود.

** ارائه پنج دلیل مباشرت به قتل عمدی از سوی نماینده دادستان

نماینده دادستان با حضور در جایگاه کیفرخواست متهم را قرائت کرد و گفت: 'الف.ش' 22 ساله اهل تهران از تاریخ 18 فروردین 93 متهم به مباشرت در قتل عمد علی خلیلی و در بازداشت است.

صادقی ادامه داد: متهم به پنج دلیل در قتل عمد مباشرت داشته است که شکایت اولیای دم متوفی، گزارش مرجع انتظامی، اعتراف صریح متهم، محتویات پرونده با استناد از دادگاه امنیت و گزارش پزشکی قانونی مورخه 23/1/93 پنج دلیل مباشرت در قتل متهم است.

وی افزود: متهم در تاریخ 20/6/ 90 در تهران مرتکب بزه شده است.

** درخواست قصاص متهم

سپس اولیای دم مرحوم خلیلی در جایگاه حاضر شده و به سوالات قاضی دادگاه پاسخ دادند.

قاضی از آنها پرسید آیا بر شکایت تان مبنی بر قتل عمدی اصرار و تقاضای قصاص دارید؟

براساس این پرسش و پاسخ میان قاضی و خانواده شهید علی خلیلی مشخص شد که اولیای دم مقتول تقاضای قصاص متهم را دارند.

قاضی: آیا نظریه کمیسیون پزشکی قانونی را قبول دارید؟

اولیای دم مرحوم خلیلی: بله.

** قصاص خواست عموم جامعه است

وکیل اولیای دم مرحوم خلیلی بعد از حضور در جایگاه هشت برگ لایحه به دادگاه تقدیم و مهم ترین قسمت های لایحه را مطرح کرد.

'حامد صفری ریزی' بیان کرد: نه تنها تقاضای خانواده علی خلیلی قصاص است بلکه با توجه به جریحه دار شدن احساسات عمومی جامعه، قصاص خواست عموم جامعه خصوصا توده های مذهبی است.

وی با اشاره به انتقاد وکیل تسخیری متهم نسبت به رضایت قبلی مرحوم و اولیایش گفت: رضایت و گذشت علی خلیلی در رابطه با جرح وارده بوده اما اعمال حق قصاص از حقوق حقه اولیای دم است.

صفری تصریح کرد: متهم در دفاعیات اولیه در مرجع انتظامی گفته بود که علی خلیلی به وی فحش ناموس داده و در شعبه 1033 ضمن اقرار صریح به اینکه آن مرحوم می خواسته امر به معروف و نهی از منکر کند، عمل خود را مقابله با اقدامات علی خلیلی عنوان کرده است.

وکیل اولیای دم علی خلیلی با اشاره به اینکه نوع عمل متهم در وارد کردن ضربه چاقو به گردن در همه اقشار جامعه کشنده است، گفت: ادعای مستی متهم کذب است بنابر این با توجه به نظریه ثانویه کمیسیون پزشکی قانونی مبنی بر اینکه ضربه وارد شده باعث مرگ علی خلیلی شده قتل عمد توسط متهم محرز است.

وی ادامه داد: خوشبختانه در جلسه اول رسیدگی دادگاه با نگرشی حقوقی و پرهیز از هر حاشیه احتمالی با رسیدگی دقیق پرونده را به کمیسیون پزشکی قانونی ارجاع داد و در آنجا هم با بررسی همه جانبه مدارک پزشکی آن مرحوم نظریه ثانویه صادر شده و به ایراداتی چون آلودگی به دلیل سفر کربلای علی خلیلی حال وی را بدتر کرده نیز پاسخ داده شده است.

صفری خاطر نشان کرد: در نیمه شعبان سال 90 مرحوم علی خلیلی در مقام اجرای امر به معروف و نهی از منکر بود که با رفتار هنجارشکنانه متهم روبرو شد، اقدام صورت گرفته از سوی علی خلیلی تنها یک تذکر لسانی لین بوده و این عمل انساندوستانه و شرعی منطبق با موازین اسلامی صورت گرفته و بنابر استدلالات فقهی آن مرحوم شهید راه امر به معروف و نهی از منکر محسوب می شود.

وکیل اولیای دم علی خلیلی خاطرنشان کرد: وی در ابتدای جوانی خود را در مسیر خطر قرارداد و به همه آموخت که نباید از مقابل رفتارهای هنجارشکنانه با غفلت گذشت.

** قصدم ترساندن بود نه کشتن

این بار نوبت متهم بود که در جایگاه حاضر شود؛ مرد جوان متهم به قتل شهید علی خلیلی ابتدا با عرض تسلیت به خانواده خلیلی گفت: امیدوارم خانواده شهید خلیلی مرا ببخشند.

وی افزود: من قصد کشتن را نداشتم و چون مست بودم در حال خودم نبودم.

این متهم جوان اضافه کرد: نمی خواستم نتیجه کارم قتل و فوت یک نفر شود.

وی اظهار کرد: ضربه را به قصد ترساندن متوفی به وی زدم و اصلا قصد عمدی بودن و قتل را ندارم و در حال حاضر بشدت پشیمانم.

این فرد تصریح کرد: نمی گویم ضربه نزدم اما می گویم قتل و عمدی وارد کردن آن را قبول ندارم.

** مرتبط بودن مرگ مرحوم خلیلی با ضربه وارده سه سال پیش را قبول ندارم

وکیل تسخیری متهم پرونده آخرین نفری بود که در جایگاه حاضر شد.

محمدرضا زمانی با تقدیم 8 برگ لایحه به دادگاه با ابراز تاسف از فوت مرحوم خلیلی گفت: موکل بنده به هیچ وجه قصد قتل را نداشته و هیچ گونه کینه و عداوتی بین آنها نبوده و حتی هیچ شناختی هم بین آنها وجود نداشته است.

وی با بیان اینکه قتل انگیزه و هدف می خواهد، ادامه داد: اینکه می گویند موکل من قصد قتل داشته است، باید اثبات شود.

زمانی با اشاره به گزارش بازپرس تصریح کرد: موکلم گفته که در آن زمان مست بوده و بازپرس ویژه قتل نیز صراحتا به این موضوع اشاره کرده که موکلم مست بود.

وکیل تسخیری ضارب شهید خلیلی موکلش را حین پرت کردن چاقو مسلوب الاراده دانست و گفت: از آنجا که موکلم ترسیده بود و مست نیز بود، مسلوب الاراده بودنش را اثبات می کند.

وی دادگاه را تجلی عدالت خواند و اظهار کرد: مطمئنا آیندگان، حقوقدانان و صاحب نظران روی آرای دادگاه قضاوت خواهند کرد و لذا دادگاه رای خالی از شبهه و تردید صادر کند.

زمانی افزود: از این رو از دادگاه می خواهم تا برای رفع هرگونه شک و شبهه ای اجازه دهد پزشکی قانونی کارشناسی کند و ببیند آیا متهم حین ارتکاب بزه مسلوب الاراده بوده است یا نه.

وی موضوع دیگر را رابطه به مرگ شهید خلیلی و ضربه چاقو عنوان کرد و گفت: در وجود رابطه مستقیم بین جراحت وارده در سال 90 و فوت در سال 93 تردید جدی وجود دارد.

وکیل تسخیری متهم ادامه داد: جراحتی که آن زمان وارد شده همان موقع درمان شده و بهبود یافته، پس این نمی تواند عامل مرگ در سه سال بعد باشد.

به گفته زمانی هم مادر مرحوم و هم پزشکی قانونی در آن زمان اعلام کرده بودند که این شهید رو به بهبود است و طول درمان آقای خلیلی پایان یافته اعلام شده بود.

وی خاطر نشان کرد: اگر مرحوم خلیلی بهبود نیافته بود چرا روند درمان را دنبال نکرد و در این سه سال طبق گزارش کالبدشکافی پزشکی قانونی هیچ دارویی مصرف ننمود.

زمانی بستری نبودن مرحوم در بیمارستان را از مصادیق سهل انگاری دانست و گفت: مگر می شود اینهمه عفونت در بدن آدم باشد و فرد در خانه بماند و مرحوم خلیلی تا زمان فوت در منزل بود و بستری نشد.

وکیل مدافع ضارب شهید خلیلی سپس به قصور پزشکی اشاره کرد و گفت: در شب وارد شدن ضربه چاقو پزشک آنکال بیمارستان تهرانپارس نبود و پزشک عمومی او را درمان کرد و سپس با اصرار خانواده مرحوم و واریز پنج میلیون تومان به حساب بیمارستان عرفان مریض برای جراحی به این بیمارستان انتقال داده شد.

وی خاطر نشان کرد: اگر قصور پزشکی در میان نبود پس چرا رییس دانشگاه شهید بهشتی، رییس بیمارستان شهدای تجریش، چندین پزشک و مسوول در آن زمان از کارشان اخراج شدند؟

زمانی از نظریه کمیسیون پزشکی قانونی و استناد نظریه شان صرفا به اظهارات وزیر بهداشت وقت انتقاد کرد و گفت: اگر چنین بود چرا از 24 بیمارستان تهران خواسته شده مرحوم خلیلی را بپذیرند و چرا پزشکی قانونی به نامه وزیر بهداشت وقت استناد کرده است.

جلسه دادگاه در حال خاتمه یافتن بود و قاضی بار دیگر متهم را برای گرفتن آخرین دفاعیات به جایگاه احضار کرد.

قاضی از او خواست آخرین دفاعیات خود را مطرح کند که متهم گفت: من قصد کشتن نداشتم و برای ترساندن به او ضربه زدم.

الف.ش ادامه داد: مشروب زیاد خورده بودم و در حال خودم نبودم.

قاضی خطاب به این متهم جوان پرسید: آیا چون او عینکش را برداشته بود و به سمت تو آمده بود باید به او چاقو می زدی که متهم گفت قصد حمله داشته است.

قاضی ادامه داد: مسلح که نبود، خواست مثلا دو تا مشت و لگد به تو بزند شما هم می توانستید به او مشت و لگد بزنید. او که قمه نداشت ولی تو چاقو کشیدی.

متهم ادامه داد: دست خودم نبود از خانواده اش نیز می خواهم تا از من در گذرند.

ضارب شهید خلیلی همچنان که اشک از چشمانش جاری شده بود به پای اولیای دم شهید خلیلی افتاد و گفت: مرا ببخش، تو را به امام حسین (ع) مرا ببخش.

مادر شهید خلیلی به جایگاه رفت و گفت: این جوان پسرم را عمدی کشته است و اگر پسرم این سه سال زنده ماند معجزه و خواست خدا بود.

در این زمان ساعت بالای سر قاضی راس ساعت 12 ظهر را نشان می داد و اینجا بود که قاضی ختم جلسه را اعلام کرد و گفت: در وقت قانونی رای دادگاه اعلام می شود.