نیمی از پیشرفت منطقه ویژه پارس جنوبی در بندر عسلویه به عنوان قطب صنعت انرژی ایران، مرهون تلاش مردان سختکوشی است که اجبار زندگی آنان را وادار به تحمل دوری از خانواده و شرایط سخت کاری کرده است.
من هم 6-7 سال عسلويه كار كردم. من با خانواده در شهرك آتي ساز (ولي عصر) زندگي مي كردم. داخل ْآپارتمان 40 متري. شهرك يه آمبولانس نداشت و.... بعد تو نشريه مشعل آمار مي داد كه ما كلي امكانات بهشون داديم.يك سري كارها بايد انجام بشه تا يه كم زندگي در آنجا راحت تر بشه. مثلا هنوز يه بيمارستان مجهز در منطقه عسلويه وجود نداره و خيلي از امكانات ديگر. كاش از الگوي پالايشگاه آبادان زمان شاه الگو مي گرفتند.
زحمت
خستگي
و غيرت تو چهره هاشون كاملا پيداست.
واقعا خسته نباشيد.
اگر هم این مبلغ باشه پول جونشون است.
مشکل مملکت ما این هست که همه چیز رو پولی نگاه می کنیم.