رویترز در گزارشی به رنج مردم در محاصره داعش در شمال عراق پرداخت.
به گزارش
عصرایران، در روزهای گذشته، شهر سنجار در شمال عراق و در نزدیکی مرزهای سوریه و ترکیه به تصرف گروه داعش درآمد. مردم برای در امان ماندن از حملات داعش، به کوه های اطراف شهر پناه بردند اما در محاصره اعضای مسلح این گروه قرار گرفتند.
شهر سنجار محل زندگی ایزدی ها، یکی از اقلیت های دینی است. با این حال شماری از آنها پس از پیاده روی مسافت زیادی، خود را به مناطق امن در کردستان عراق از جمله شهر دهوک عراق رساندند و از مرگ به دلیل گرسنگی و تشنگی نجات یافتند.
فرار آوارگان ایزدی از حملات داعش
این افراد که تازه به منطقه امن رسیده اند بسیار خسته و ترسیده اند. آنها با تأثر می گویند مجبور شده اند افرادی از اعضای سالمند و معلول خانواده خود را جا بگذارند.
"دخیل" چوپانی است که به همراه خانواده اش به مناطق کوهستانی سنجار فرار کرد. او هنگامی که راه سخت و دشوار را آغاز کرد تا محل امنی برای خود به دور از کوه های سنجار بیاید، مجبور شد مادر 95 ساله اش را رها کند و او را با خود نبرد.
دخیل گفت: مادرم را در غاری در کوه، ترک کردم؛ او گفت که می خواهم اینجا باقی بمانم، شما خود را نجات بدهید.
دخیل و هزاران نفر دیگر در مدت چند روز، کوه های سنجار را ترک کردند تا خود را به منطقه امنی برسانند. آنها در ابتدا از خاک عراق وارد خاک سوریه شدند و سپس پس از طی مسافتی خود را به منطقه کردستان عراق رساندند تا مورد تعرض نیروهای داعش قرار نگیرند.
افراد نجات یافته از محاصره داعش که روز دوشنبه وارد شهر دهوک یکی از شهرهای مهم کردستان عراق شدند گفتند: رنج اهالی سنجار با شلیک توپخانه های داعش به این شهر آغاز شد. همزمان با پیشروی داعش به سمت سنجار، اهالی این شهر به سمت مناطق کوهستانی فرار کردند.
"خلاف حاجی" که در مدرسه کار می کند نیز گفت: هنگامی که به سمت قله کوه در حرکت بودیم تک تیراندازهای داعش به سمت ما شلیک می کردند. تعدادی از دختران از بالای کوه سقوط کردند. هزاران نفر از زنان ما را به اسارت گرفتند. افراد در حال فرار تنها توانستند مقدار کمی آب و غذا به همراه خود ببرند. این پناهجویان چیزی به همراه خود نداشتند تا آنها را در برابر نور شدید آفتاب محافظت کند.
"مورال" یکی دیگر از این آوارگان است. او گفت: در کوه، بیش از 30 نفر به دلیل گرسنگی مردند. در بالای کوه 100 سال به عقب برگشتیم.
او توضیح می دهد که چگونه ناامیدی باعث شد یکی از آوارگان، خود و 5 خواهرش را برای فرار از رنج گرسنگی و تشنگی بکشد.
"محمد شیاع السودانی" وزیر حقوق بشر عراق هم گفت: افراد مسلح داعش بیش از 500 نفر از ایزدی ها را کشتند. داعشی ها برخی از قربانیان را شامل کودکان و زنان، زنده زنده دفن کردند. آنها همچنین 300 زن را به عنوان کنیز با خود بردند.
البته ارتش آمریکا تلاش کرد از طریق هواپیما، محموله های آب و غذا را برای
افراد در محاصره در کوه های سنجار برساند. اما به گفته افراد نجات یافته از
محاصره، این اقدامات با تاخیر بسیار زیادی انجام شد.
آمریکا همچنین اعلام کرده توپخانه هایی که کوه های سنجار را مورد هدف قرار می دهند بمباران کرده است.
در
سازمان ملل متحد هم گفته می شود مقامات مسؤول در حال بررسی راه های
گشایش گذرگاه امن برای جابجایی و نجات افراد در محاصره داعش در کوهستان های
سنجار هستند. با این حال به نظر می رسد در آینده کوتاه مدت چنین اتفاقی
روی ندهد.
نماینده ایزدی ها در پارلمان عراق هم گفت: داعش شمار
زیادی از ایزدی ها را در روستاهای سنجار به گروگان گرفته است و آنها را
میان مسلمان شدن یا مرگ مخیر کرده است.
بسیجیان سالهای جنگ خودمان را عشق است
برای انسانهای نادان، نور عین تاریکی است و مشکل ایدئولوژی نیست مشکل شعور نازل برخی انسانی است...
ناشناس محترم با این سخنتان برخی را از دین شریف اسلام زده می کنید دقت کن برادر یا خواهر گرامی....
اصلا کاری به داعش و جنگ ندارم این کامنت به انسانیت ربط داشت کسی هم که منفی داده حتما انسان نیست.
همه وجدان های بیدار دنیا این وضع اسفبار را ببینند و باور کنند، و اگر بخواهند این داعشهای وحشی را از بین ببرند،و این قدرتهای بزرگ بااین همه صلاحهای پیشرفته،که نابودی داعش مثل آب خوردن است
باتشکر
برو توبه کن
چند موشک کافیه برای این داعشی های لعنتی.
دخیل گفت: مادرم را در غاری در کوه، ترک کردم؛ او گفت که می خواهم اینجا باقی بمانم، شما خود را نجات بدهید.
*********************
غیرتت کجا رفته ای ترسو!
مادرت را دست داعشیها داده ای و فرار کرده ای بی غیرت!
خيلي از عراقي ها عراق ول کردن اومدن ايران خاک بر سر بي غيرتشان همين ها بودند که ائمه را تنها گذاشتند
عصر ایران سانسور نداریم برادر
ديشب شبكه ب ب سي يكي از هلي كوپتر هارو كه به مردمي كه به كوه فرار كردن رو نشون ميداد كه چه جوري دنبال هلي كوپتر ميدون كه يه بطري آب واسه بچه شون بگيرن دلم كباب شد! يا حسين