۰۵ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۳۹۱۴۲
تاریخ انتشار: ۱۴:۱۰ - ۱۳-۰۳-۱۳۹۳
کد ۳۳۹۱۴۲
انتشار: ۱۴:۱۰ - ۱۳-۰۳-۱۳۹۳

توفان در شعر شاملو

هر چند مرگ پنج تن از شهروندان کام همه را از این توفان، تلخ کرده اما وقوع توفان بهانه ای است تا یادآور شویم به کار گیری واژه «توفان» در شعر معاصر ایران بسیار پُربسامد بوده و شاید سرآمد این دسته از شاعران، احمد شاملو باشد...
  عصر ایران؛ مهرداد خدیر- وقوع توفان بی سابقه در تهران در عصر دوشنبه 12 خرداد ماه، موجب تکرار کم سابقه این واژه در  گفتار مردم ، شبکه های مجازی و رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری هم شده است.

هر چند مرگ پنج تن از شهروندان کام همه را از این توفان، تلخ کرده اما وقوع توفان بهانه ای است تا یادآور شویم به کار گیری واژه «توفان» - [ طوفان] - در شعر معاصر ایران بسیار پُربسامد بوده و شاید سرآمد این دسته از شاعران، احمد شاملو (الف. بامداد) باشد که بارها از واژه «توفان» استفاده کرده و در لحن حماسی و پر طنین و جدی اشعار او نیز خوش نشسته است.

 تنها 15 مورد از اشارات توفانی شاملو در توصیفات و تمثیلات شعر او  - که برساخته او و نه مسبوق به شعر کهن پارسی است - از این قرار است:

- من اما هیچ کس را در شبی تاریک و توفانی نکشته ام

- پس از سفرهای بسیار و عبور از فزاز و فرود امواج دریای توفان خیز

- اگر زمان و مکان در اختیار ما بود، 10 سال پیش از توفان نوح، عاشقت می شدم

- در شبی این گونه توفانی، گوشه گرمی نمی جویی؟

- توفان ها در رقص عظیم تو به شکوه مندی، نی لبکی می نوازند

- ای دیر یافته با توسخن می گویم / به سان ابر که با توفان / به سان علف که با صحرا

- تنها توفان، کودکانِ ناهمگون می زاید

  - مرغ باران می کشد فریاد خشم آمیز و سرودِ سرد و پُرتوفان دریای حماسه خوان گرفته اوج

- توفان و آفتابِ آتش بیز را به تحمل و صبر شکستی

- فریاد، همه توفان هاست / من آن سرداب تاریکم

- به زیر چشم توفان برمی افرازد شراع کشتی را

- خورشید را گذاشته / می خواهد با اتکا به ساعت شماطه دار خویش/ بیچاره خلق را متقاعد کند/ که شب/ از نیمه نیز برنگذشته است/ توفان خنده ها

- و توفان با من درآویخت و شنل سرخ مرا تکان داد

- وشب، سنگین و سرد و توفانی بود

- توفان که فرو نشست / ابرهای پُرغریو که پراکند
برچسب ها: احمد شاملو ، توفان
ارسال به دوستان