تردیدی نیست ‌همان گونه که رهبری و رئیس جمهور در نقاط بسیاری با هم نقطه نظر مشترک دارند، شاید در برخی زمینه‌ها نیز دیدگاه‌های مختلفی داشته باشند و این در مقام تحلیل و نظر، نه نامطلوب است و نه ناپذیرفته‌.

بازی جناحی و سیاسی هم حد و مرزی دارد. بازی سیاسی بی‌پایان‌، بی‌قاعده و تا مرز جنون و برای حذف رقیب لزوما به حذف رقیب نمی‌رسد، به حذف همه، گاهی منجر می‌شود و بنیان بر‌انداز جلوه‌نمایی می‌کند.

به گزارش «تابناک»، در روز‌های اخیر برخی ‌رسانه‌ها با هر هدفی، سخنان رهبری و رئیس جمهور را ‌مقابل هم نشان می‌دهند؛ برخی رسانه‌های داخلی برای تخریب رئیس جمهور و برخی رسانه‌های خارجی برای تخریب نظام سیاسی و القای دو گانگی در کشور.

بر رسانه خارجی حرجی نیست؛ آنکه معاند است، در القای دوگانگی تعمد دارد و بدین وسیله به تأمین هدف خود می‌اندیشید، ولی برخی ‌اصحاب رسانه و رسانه‌های داخلی مشخص نیست آگاهانه یا ناآگاهانه‌‌ همان راه را می‌روند.

در این تردیدی نیست که رهبری به عنوان ولی فقیه، راهبر نظام اسلامی است و به تعبیر سیاسی‌تر، نفر اول در ساختار سیاسی ایران است و رئیس جمهور هم به عنوان نماینده جمهور و بر پایان قانون اساسی شخص اول اجرایی کشور و نفر دوم در ساختار سیاسی ایران است.

همچنین تردیدی نیست ‌همان گونه که رهبری و رئیس جمهور در نقاط بسیاری با هم نقطه نظر مشترک دارند، شاید در برخی زمینه‌ها نیز دیدگاه‌های مختلفی داشته باشند و این در مقام تحلیل و نظر، نه نامطلوب است و نه ناپذیرفته‌.

این در مقام اجراست که رئیس جمهور بر پایه قانون اساسی، لزوما باید در چهارچوب سیاست‌های کلی نظام و رهبری حرکت کند و بر خلاف این نامطلوب و پذیرفتنی است؛ اما این را که رئیس جمهور و رهبری در یک موضوع در حوزه نظر، دیدگاه‌های مختلفی داشته باشند، ‌نباید عاملی برای تخریب رئیس جمهور دانست و یا مانند رسانه‌های بیگانه القاي دوگانگی در کشور نمود.

برخی ‌رسانه‌های داخلی حتی از این هم فرا‌تر رفته‌ و حتی دو سخن رهبر انقلاب و رئیس جمهور را ـ که ‌شأن نزول‌های مختلفی دارند ـ بدون توجه به سیاق متن، رو در روی هم می‌گذارند، در حالی که شاید دو سخن این بزرگواران ‌در دو سیاق گوناگون در‌باره یک موضوع واحد بیان شود که اگر در ظاهر ‌اختلافی در آن باشد، با بررسی سیاق متن، ممکن است آن چنین اختلافی در آن نباشد!

اما به نظر می‌رسد برخی از رسانه‌ها و اصحاب رسانه یا به چنین امری آگاهی ندارند‌ که این خود خسران است برای نظام سیاسی کشور و اگر هم واقف هستند و فقط به دنبال بازی‌های سیاسی خود هستند، فراموش کرده‌اند که بازی صفر و یکی که آنان آغاز کرده‌اند، حاصل جمع مثبتی ندارند. اگر آنان گمان می‌کنند که بدین وسیله رقیب سیاسی خود را از میدان به در می‌کنند، اینگونه نیست. بازی که آنان آغاز کرده‌اند،‌‌ همان هدفی است که رسانه‌های بیگانه به دنبال آن هستند و آن هم القای دوگانگی در نظام سیاسی کشور است.

بازی جناحی و سیاسی هم حد و مرزی دارد. بازی سیاسی بی‌پایان، بی‌قاعده و تامرز جنون و برای حذف رقیب، لزوما به حذف رقیب نمی‌رسد، به حذف همه گاهی منجر می‌شود و بنیان بر‌انداز جلوه‌نمایی می‌کند.

آنانی که منافع حزبی خود را مقدم بر مصلحت ملی و کشور می‌دانند، تردید نکنند که راه را بیراهه می‌روند.

اختلاف نظر در عرصه نظر طبیعی است، ولی در مقام اجرا و عمل سیاسی، قانون شرایط همه را مشخص کرده است.