این نگرانی به ویژه از آن جهت جدی است که چنین اقداماتی از سوی گروه های فشار مسبوق به سابقه است که از آن جمله می توان به تجمعات آنها علیه یک کارخانه تولید شیر خشک و نیز حمله به اتوبوس توریست های آمریکایی در دوران اصلاحات اشاره کرد.

می گویند: "سرمایه" آهوی گریز پا و محتاطی است که آرام و قرار نمی گیرد جز در جایی که مطمئن باشد کوچک ترین خطری تهدیدش نمی کند ؛ و درست هم می گویند.

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید ، سیاست تنش زدایی بار دیگر به عرصه دولت بازگشته است و در همین راستا ، اولاً دولتی نسبتاً معتدل بر سر کار آمده تا میزان اصطکاک با جناح های داخلی و مشخصاً بخش های میانه روی هر جریان به حداقل برسد و ثانیاً بهبود روابط با جهان و به ویژه اروپا ، در دستور کار قرار گرفته و بعد از سال ها که مدام قطعنامه روی قطعنامه علیه ایران تلنبار می شد ، برای اولین بار ، امیدهایی برای کاهش تحریم ها شکل گرفته است.

این وضعیت ، می تواند اندک اندک روند سرمایه گذاری در کشور را بهبود بخشد، بدین گونه که سرمایه گذاران ایرانی را مجاب به سرمایه گذاری در وطن نماید و در گام بعد ، به جذب سرمایه های خارجی منحر شود.
نشانه های مثبت این چشم انداز را می توان در نمایشگاه بین المللی صنعت نفت امسال تهران دید که بر خلاف سال های قبل ، انبوه شرکت های خارجی و مخصوصاً اروپایی در آن حاضر شده بودند تا برای بازگشت به ایران و سرمایه گذاری در صنایع نفت و پتروشیمی کشورمان اعلام آمادگی کنند.

با این حال ، برخی گروه های تندروی سیاسی در داخل ، علامت های مثبتی به سرمایه گذاران داخلی و خارجی مخابره نمی کنند.
تجمعات خشم آلود و غیر قانونی این گروه ها ، هر چند به بهانه مخالف با بدحجابی و ابراز دلواپسی از مذاکرات هسته ای شکل گرفت ، یا حملات آنها به برخی کنسرت ها که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شد ، یا ممانعت قهرآمیز آنها از سخنرانی برخی چهره های سیاسی همسو با دولت و ... ، هر چند هیچ کدام شان مستقیماً ناظر به عرصه اقتصاد و سرمایه گذاری نبودند ولی حامل این پیام هم بودند که گروه های فشار همچنان فعال اند و محیط عمومی کشور ، هنوز آرامش عقلانی ندارد ، لذا همان گونه که امروز آنها در قبال یک موضوع فرهنگی اِعمال غیرقانونی قدرت می کنند، فردا نیز ممکن است در خصوص سرمایه گذاری های داخلی و خارجی سنگ اندازی کنند.

این نگرانی به ویژه از آن جهت جدی است که چنین اقداماتی از سوی گروه های فشار مسبوق به سابقه است که از آن جمله می توان به تجمعات آنها علیه یک کارخانه تولید شیر خشک در ایران به بهانه صهیونیستی بودنش(!) و نیز حمله به اتوبوس توریست های آمریکایی در دوران اصلاحات اشاره کرد.

همچنین به خطر افتادن منافع اقتصادی کاسبان تحریم ، این نگرانی را تشدید می کند که نیروهای خیابانی آنها ، اقدامات فراقانونی خود را به حوزه اقتصاد نیز گسترش دهند.

لذا دلسوزان کشور باید نسبت به تحرکات این گروه ها و عواقب سوء آن بر اقتصاد ملی حساس باشند و اجازه ندهند افرادی با عناوین به ظاهر مصلحانه ، فضای عمومی کشور را متشنج سازند و اصلاحات اقتصادی پیش رو را ، در همان گام اول به شکست بکشانند.

آهوی گریز پای اقتصاد ، با داد و فریادهای گوشخراش ، میانه خوبی ندارد و خبر بد این که در اطراف ایران ، از گرجستان و ترکیه و کردستان عراق گرفته تا امارات و قطر ، منتظرند تا این آهو بار دیگر از ایران بگریزد و به دام آنها افتد.