به گزارش ایسنا، ماشاءالله شمسالواعظین - روزنامهنگار - هنگام دریافت این جایزه (که از سوی بنیاد بینالمللی مطبوعات به او اهدا شد) گفت: من از کشوری میآیم که در آن، فصلهای سال چهار تا است؛ فصل بهار، فصل تابستان، فصل پاییز و فصل زمستان، مانند همه نقاط جهان به استثنای دو قطب منجمد شمال و جنوب، اما فصلهای رکن چهارم دموکراسی، یعنی مطبوعات در ایران فقط سه فصل است. فصل تابستان بسیار داغ، فصل پاییز و خزان و فصل زمستان بسیار سرد و منجمد!
او با بیان اینکه در 100 سال اخیر، رکن چهارم دموکراسی فقط شاهد چهار فصل بهار بوده است، اظهار کرد: یعنی بهطور متوسط هر 25 سال یک فصل بهار داشتیم که به «بهار تهران» معروف است. بقیه فصلهای مطبوعات ایران یا بسیار گرم بوده یا پاییز یا زمستان سرد و منجمد. این موضوع در ایران همواره مورد بحث روزنامهنگاران و جامعهشناسان بوده که چرا بهار مطبوعات ایران کوتاهمدت است و آیا در این زمینه، ما روزنامهنگاران بهار را پاس نمیداریم یا مسؤولان وقت، ظرفیت تحمل بهار را ندارند، زیرا این موضوع هم در دورههای مختلف صدق کرده است؟
این روزنامهنگار ادامه داد: من با تجربه فروتنانهام در عرصه مطبوعات ایران بر این باورم که موضوع چالش میان معرفت و قدرت پدیده ممتدی در طول تاریخ و در همه جوامع بوده است؛ اما از آنجا که صاحبان معرفت یا ابزار معرفتی یا معرفتساز وسیلهای بهجز آنچه در حوزه اندیشه و قلم دستهبندی میشود در اختیار ندارند و در مقابل، صاحبان قدرت، هم ثروت دارند و هم قدرت سرکوب وهم ادوات و ابزارهای آن، از این رو آنها باید هم قدرت بخشش بیشتری داشته باشند و هم تحمل. بنابراین من سهم بیشتری برای صاحبان قدرت در ایران در کوتاه شدن بهار مطبوعات قائلم.
شمسالواعظین با اشاره به روی کار آمدن دولت یازدهم، تصریح کرد: ما هماکنون و با روی کار آمدن دولت دکتر روحانی به یک شبهبهار دیگر تهران وارد شدهایم که امیدوارم دورانش، هم طولانی باشد و هم پایدار.