درختان دو نیاز ضروری انسان را تامین می کنند که شامل غذا و اکسیژن می شوند. همگام با تکامل انسان، درختان نیازهای اضافی دیگر مانند سرپناه، دارو و ابزارآلات را برای ما فراهم کرده اند. ارزش درختان با گذشت زمان افزایش یافته و مزایای بیشتری درباره آنها کشف شده اند.

زیست نیوز، مازیار دانیالی- درختان نقشی حیاتی در محیط زیست ایفا کرده و مولفه ای کلیدی برای بهبود شرایط انسان محسوب می شوند. در حقیقت، بدون درختان، انسان نیز قادر به ادامه حیات در سیاره زیبای زمین نبود. از این رو، حیات درختان برای تداوم شکل زندگی که می شناسیم، ضروری بوده و برای برخورداری از جهانی بهتر حفاظت از درختان و جنگل ها امری کلیدی است.

با این وجود، انسان چندان با این جانداران زیبا و حیاتی مهربان نبوده و در بسیاری موارد برای ارضای نیازهای خود، نابودی درختان و جنگل ها را رقم زده است. این روند همچنان نیز ادامه دارد. در ادامه این مطلب برخی از مزایای مهم وجود درختان را به صورت مختصر بررسی کرده، شاید تلنگری بر بی تفاوتی بسیاری از ما درباره نابودی آنها باشد.

تولید اکسیژن

بی تردید، بدون وجود درختان ادامه حیات انسان در کره امکان پذیر نمی شد. یک درخت بالغ پر برگ می تواند تنها طی یک فصل اکسیژن لازم برای تنفس 10 نفر در یک سال را تولید کند. همچنین، جنگل ها همانند یک فیلتر بزرگ عمل کرده و هوایی که تنفس می کنیم را پاک می کنند.

پاکسازی خاک

درختان مواد شیمیایی و آلاینده های دیگر که وارد خاک می شوند را جذب می کنند. درختان می توانند آلاینده های مضر را ذخیره کرده و یا آنها را به اشکالی کمتر مضر تبدیل کنند. درختان فاضلاب و مواد شیمیایی مزارع را فیلتر کرده، آثار ضایعات حیوانی را کاهش داده و رواناب هایی که به جریان های اصلی مانند رودخانه ها می ریزند را پاک می کنند.

کنترل آلودگی صوتی

درختان می توانند نقش یک صدا خفه کن شهری با تاثیری مشابه با دیوارهای سنگی را ایفا کنند. درختانی که در مناطق استراتژیک در همسایگی و یا اطراف یک خانه کاشته شده اند می توانند سر و صدای بزرگراه ها و فرودگاه ها را کاهش دهند.

کاهش سرعت رواناب توفان

یک جنگل و یا کاشت درختان می تواند به صورت قابل توجهی جاری شدن سیل را کاهش دهد. سفره های آب زیرزمینی نیز با کاهش سرعت رواناب ها دوباره پر می شوند.

جذب کربن

برای تولید غذای خود، یک درخت به جذب دی اکسید کربن و ذخیره آن در چوب، ریشه ها و برگ ها اقدام می کند. دی اکسید کربن یکی از عواملی کلیدی در گرمایش جهانی محسوب می شود. یک جنگل منطقه ذخیره کربن یا "سینک" محسوب شده که توانایی جذب مقادیر قابل توجه دی اکسید کربن را دارد.

پاکسازی هوا

درختان با به دام انداختن ذرات معلق، کاهش حرارت و جذب آلاینده هایی مانند مونو اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن به پاکسازی هوا کمک می کنند.

ایجاد سایه و خنکی

سایه و ویژگی خنک کنندگی آن یکی از عوامل شهرت درختان محسوب می شود. سایه درختان نیاز به تهویه هوا در تابستان را کاهش می دهد. در زمستان نیز درختان نیروی بادهای زمستانی را کاهش داده و در کاهش هزینه های گرمایشی موثر هستند. افت نیروی باد اثر خشکی خاک را نیز کاهش داده و به حفظ خاک در محل کمک می کند.

جلوگیری از فرسایش خاک

کنترل فرسایش خاک با پروژه های درختکاری و افزایش پوشش گیاهی آغاز می شوند. ریشه های درخت پیوستگی خاک را حفظ کرده و برگ های آن نیروی باد و باران بر خاک را کاهش می دهند. درختان با فرسایش خاک مبارزه کرده، آب باران را حفظ کرده و رواناب ها و رسوبات باقیمانده پس از توفان ها را کاهش می دهند.