باقری لنکرانی گفت: افرادی سابقه تزریق مواد مخدر یا روانگردان داشتهاند افرادی که در دهه ۹۰ میلادی فاکتور انعقادی گرفتهاند.همودیالیزیها و افرادی که در اورژانسها کار میکنند و همچنین افراد مبتلا به HIV و جانبازان، در معرض خطر بیماری هپاتیت C هستند.
به گزارش فارس، کامران باقری لنکرانی رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز، در نشست تخصصی خط مشی درمان هپاتیتC، پاسخ درمانی مؤثر در بالین اظهار داشت: هپاتیتها کشندههای ساکتی هستند و سر و صدا ندارند و تا جایی پیش میروند که اقدامات درمانی به سختی جوابگو میشوند؛ بنابراین تشخیص زودتر و استفاده از تستهای تشخیصی برای گروه پرخطر بیشترین کاربرد را خواهد داشت.
وی ادامه داد: هنوز واکسنی در هپاتیتC نداریم البته پیشرفتها و چراغ سبزهایی وجود دارد.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز تصریح کرد: هپاتیت C از طریق هر نوع تماس غیر دهانی منتقل میشود و اگر چیزی باعث سوراخ شدن پوست و مخاط شود هپاتیت منتقل میشود.
باقری لنکرانی به شیوع رو به کاهش هپاتیت در دهه گذشته اشاره کرد و گفت: در دنیا حدود 170میلیون نفر به هپاتیتC مبتلا هستند و سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده که هر سال حدود 6 میلیارد تزریق غیرایمن در دنیا انجام میشود که منحصر به پاکستان و کشورهای آفریقایی نیست که سرنگ را چندبار مصرف کنند یا برای استریل آن را بجوشانند.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز تصریح کرد: واقعیت تلخ این است که بخش مهمی از انتقال هپاتیتC در کشورهای توسعه یافته است و این اپیدمی اواسط دهه گذشته حتی در آمریکا و در یکی از ایالتهای آن و در اتاق آندوسکوپی اتفاق افتاد و با آنکه سرنگ عوض شده بود با تزریق به دو نفر حدود 40 نفر هپاتیتC گرفتند.
وی ادامه داد: بحث تزریق غیرایمن امروزه بیشترین علت هپاتیت حاد ویروس C است که سالانه 350هزار نفر در دنیا به علت هپاتیتC می میرند.
باقری لنکرانی افزود: بسیاری از اینها با فردی که هپاتیتC داشته در یک شیفت خون دریافت کردهاند یا در همان تخت خوابیدهاند.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز تصریح کرد: هپاتیتC ویروسی است که ما تا کنون فکر میکردیم در محیط خارج بدن طول عمر ندارد اما یک مقاله جدید نشان داده که هپاتیتC میتواند روی سطوح تا هفتهها باقی بماند و انتقال درونبیمارستانی هپاتیتC و رعایت نکردن اصول استاندارد ایمنی مشکل مهمی است.
وزیر اسبق بهداشت افزود: ما باید در خصوص تزریقات دقت بیشتری کنیم و متأسفانه 40درصد نسخههای ما با تزریق است که اغلب غیرضروری است و ما باید از تزریق غیرضروری با تنظیم برنامهای جلوگیری کنیم و در این راه به بهیار، پزشک، دندانپزشک و هر آنکه در تزریق نقش دارد آموزش دهیم و توجه بیشتر به بیمارستان ایمن و استاندارد و سالم مهم است.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، اظهار داشت: مراقبت و کنترل بیماری هپاتیت C وظیفه حاکمیت است و متأسفانه در هپاتیت C هیچ اطلاعاتی در مورد سیر بیماری نداریم.
وی به گروههای در معرض خطر هپاتیت C اشاره داشت و گفت: اقدامات خوبی در این زمینه انجام شده و اطلاعات خوبی داریم اما باید تقویت شود و آگاهانه تفسیر و بررسی شود.
باقری لنکرانی افزود: بیماران دیالیزی به خاطر ضعفی سیستم ایمنی دستگاههای دیالیز دچار اختلال میشوند و ممکن است هپاتیتC بگیرند چرا که دیالیز میشوند. این بیماران از جمله گروههای در معرض خطرند و میتوان با بررسی زماندار میزان مثبت شدن افراد را چک کرد.
وی به مطالعات در ایران و در مراکز همودیالیز اشاره کرد و گفت: ما در این مراکز شاهد کاهش چشمگیر هپاتیتB و کاهش نسبی هپاتیتC بودهایم؛ البته برای هپاتیتB مشکلی برای درک کاهش آن نداریم چرا که واکسیناسیون در این زمینه کمککننده است. اما در مورد هپاتیتC پیگیری مهم است و میتوان گفت کاهش نسبی آن به دلیل کم شدن طول دیالیز و پیوند سریعتر بوده است، چرا که تعداد دستگاههای دیالیزی که تا قبل از این کم بوده ، افزایش یافته است و اگر تا قبل از این به ازای هر دستگاه ، 10 بیمار دیالیزی وجود داشته است اما الآن برای هر 4 بیمار دیالیزی یک دستگاه وجود دارد.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت ادامه داد: در خصوص حفظ ایمنی و تمیز بودن محیط درمان باید توجه دقیقتری اعمال شود و پایش بهتری لحاظ شود.
وی افراد در معرض خطر هپاتیتC را اینگونه عنوان کرد: افرادی که یکبار سابقه تزریق مواد مخدر یا روانگردان داشتهاند حتی اگر سالهای خیلی پیش اتفاق افتاده باشد؛ افرادی که در سال 1990 فاکتور انعقادی گرفتهاند و افرادی که در سال 1375 خون دریافت کردهاند؛ افراد همو دیالیزی و افرادی که در اورژانسها کار میکنند و همچنین افراد مبتلا به HIV و جانبازان.
باقری لنکرانی افزود: مهمترین دلیل مرگ و میر مبتلایان به HIV بیماری کبدی است نه HIV و بیماری کبدی رتبه اول را در مرگ مبتلایان به HIV به خود اختصاص داده است.
وی گفت: در مورد هپاتیت B تأخیر برای شروع درمان داریم اما در مورد هپاتیتC شروع درمان باید سریعتر باشد.
باقری لنکرانی به راهنمایی برای راهبرد پیشگیری اشاره کرد و گفت: تست هپاتیتC وجود دارد اما برای همه گروههای پر خطر انجام نمیشود که نیاز به بررسی دارد که چه مانعی سر راه است آیا آن مانع فرهنگی است یا به خاطر عدم اطلاع پزشکان است یا به علت عدم دسترسی تستهای قابل اعتماد که هر کدام از آنها میتواند علت اصلی باشد.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت اظهار داشت: باید بر کیفیت تستها نظارت بهتری شود تا اعتماد بیشتری کسب شود؛ البته برای کاهش آسیب تبدیل معتاد پرخطر به کمخطر نیز مهم است.
باقری لنکرانی تصریح کرد: در معتادان غیر تزریقی نیز هپاتیتC داریم چرا که رفتارهای ناهنجار جنسی، نامشروع و همجنسگرایانه در این افراد دیده میشود البته خود اعتیاد غیر تزریقی مثل استنشاق مواد نیز محل بحث است.
وی ادامه داد: روند موفقیت در درمان هپاتیتC رو به بهبود است و با داروهای کنونی 8درصد موفقیت داشتهایم اما امروزه با داروهای جدید پیشبینی میکنیم که میزان موفقیت به 85 تا 90 درصد در درمان برسیم.
باقری لنکرانی گفت: روند عمومی بیماری تغییر چندانی نداشته است چرا که با وجود داروها،گران بودن درمان مطرح است و کمتر از 10درصد از 170میلیون نفر درمان را دریافت کردهاند.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت به بحرانهای پیش رو در مورد هپاتیتC اشاره کرد و گفت: در کل دنیا حتی در کشورهای پیشرفته 75درصد مبتلایان به هپاتیتC شناسایی نشدهاند چرا که به خوبی غربالگری انجام نشده است و از آن 25درصدی که شناسایی شدهاند و احتیاج به درمان دارند فقط 10درصدشان درمان درست را گرفتهاند و داروها را نمیتوان به دلیل گرانی مبنای بهبودی قرار داد.
وی به تأثیرات احتمالی واکسن هپاتیتC، اشاره کرد و گفت: احتمال میرود که اگر واکسن ساخته شود فرد را در برابر یک گونه هپاتیتC ایمن میکند و ممکن است فرد دوباره با گونه دیگر هپاتیتC آلوده شود.
وزیر اسبق بهداشت افزود: احتمالاً واکسن هپاتیتC ظرف سه تا چهار سال آینده میآید و فقط این کارایی را دارد که فرد را در برابر عفونتی که گرفته در برابر مزمن شدن بیماری حفاظت میکند و میتوان از آن برای گروههای پرخطر استفاده کرد.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز خاطرنشان کرد: فاکتور مؤثر برای پیشگیری هپاتیتC کم کردن مخزن بیماری در جامعه است و درمان نیز یکی از فاکتورهای آن است که باید یک کار ادغام یافته باشد و همچنین باید از آموزش، آزمایش و پایش استفاده بهینه کرد.