یک متخصص اعصاب و روان می گوید وجود هورمون عشق و وفاداری باعث می شود که رابطه جنسی فقط به تولید مثل، محدود نشود بلکه در انسان ها نوعی رابطه عاطفی و وفاداری به همسر نیز ایجاد می کند.
دکتر «علی فرهودیان» روز جمعه در دومین کنگره علوم اعصاب پایه و بالینی، «اکسی توسین» و «وازوپرسین» را به عنوان هورمون هایی معرفی کرد که ترشح آنها، عشق و وفاداری به شریک جنسی را ایجاد می کند.
فرهودیان افزود:کسانی که فاقد هورمون عشق و وفاداری هستند احتمالا شرکای جنسی متعددی دارند.
وی ادامه داد: میمون های «بونوبو» که بیش از 98 درصد ژن های آنها با انسان مشترک است، در رفتارهای جنسی خود تنوع طلب هستند اما هنوز مشخص نشده چرا انسان به رغم اینکه ژن هایی شبیه به این میمون دارد، تنوع طلبی جنسی کمتری در طول حیات بروز می دهد؟
وی گفت: حیواناتی مانند موش صحرایی نیز هستند که در تمام طول عمر خود یک جفت را بیشتر انتخاب نمی کنند و اگر جفت آنها از بین برود تا آخر عمر بدون جفت به زندگی خود ادامه می دهند.
به گفته فرهودیان، تحقیقات علمی بر روی این نوع موش ها نشان می دهد که اگر هورمون اکسی توسین در آنها ترشح نشود ، شرکای جنسی متفاوتی خواهند داشت.
وی افزود: همچنین تحقیقات نشان داده وقتی هورمون اکسی توسین را در انسان از طریق مخاط بینی اسپری کنند به یک شریک جنسی اکتفا می کند و تمایلی به ایجاد رابطه با شرکای جنسی متعدد در او از بین می رود.
فرهودیان تصریح کرد، عشق باعث می شود تا فرد به شرکای جنسی متعدد تمایلی نداشته باشد که متعاقب آن احتمال ابتلا به بیماری های جنسی کمتر می شود وچنین افرادی طول عمر بیشتری نیز خواهند داشت.
این متخصص اعصاب و روان ادامه داد : انسان از معدود موجوداتی است که فرزندش به کمک او برای ادامه حیات نیاز دارد و حفظ به بقای نوزاد به بقای عشق در انسان نیز کمک می کند.
** علایم عشق شبیه علایم مصرف موادمحرک زا و مخدر است
این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سوءمصرف و وابستگی به مواد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به اعتیاد و مصرف مواد همچنین علایم عشق را شبیه به مصرف موادمخدر و محرک زا عنوان کرد و گفت: عشق وقتی به نقطه ای از افراط برسد، رفتارهای ناهنجار اجتماعی را در افراد پدید می آورد و عاشق برای رسیدن به معشوق خود امکان دارد رفتارهای ضد اجتماعی انجام دهد. یک فرد معتاد نیز شبیه به همان عاشق عملکرد دارد.
کنگره علوم اعصاب پایه و بالینی از 27 تا 29 آذر ماه در مرکز بین المللی همایش های رازی دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار شد.