محمد جواد ظریف را به جرأت می توان متفاوت ترین وزیر امور خارجه در چند دهه ی اخیر دانست. وزیر امور خارجه ای که با ساده ترین شکل با مردم کشورش ارتباط مستقیم برقرار کرده و توانسته است در مدتی بسیار کوتاه، توجه قشر عظیمی از ایرانیان را به سمت خود جلب کند. این نخستین باری است که یک وزیر امور خارجه، تا این حد با همه ی سطوح جامعه ارتباط نزدیک برقرار کرده است. ارتباطی که مدیون هوشمندی او در عرصه ی ارتباطات اجتماعی بوده و محبوبیتی مثال زدنی برای وی ایجاد کرده است.

دکتر ظریف با نطق دفاع خود در مجلس شورای اسلامی کار خود را در دولت یازدهم شروع کرد. در همین اولین قدم، ادبیات به کار رفته در این دفاعیه و نیز شیوه ی بیان متفاوت او به جامعه این نوید را داد که وزیر امور خارجه ی یازدهمین دولت جمهوری اسلامی، سخنوری تواناست که قدرت بیان و استدلال کافی برای سکان داری وزارت امور خارجه را داراست.

از وزیر امور خارجه انتظار برقراری ارتباط با کف جامعه نمی رفت، مخصوصاً با وجود حجم بسیار بالای مسئولیت های محوله به وی. علاوه بر ایفای نقش در وزارت خانه ای که تریبون کشور به حساب می آید، مسئولیت مذاکرات هسته ای که به گره کوری در ده سال اخیر تبدیل شده بود نیز به او واگذار شد. ظریف اما، با وجود انبوه مشغله هایش، ایجاد ارتباط با جامعه را در دستور کار قرار داد. صفحه ی فیس بوک شخصی اش از همان ساعات اول حضور در وزارت خانه، به محلی برای برقراری رابطه ی نزدیک با همه ی سطوح جامعه و مخصوصاً جوانان تبدیل شد. گذاشتن عکسی از اولین حضور در دفتر کار و نیز عکس های شخصی و ادبیات صمیمانه ی نوشته هایش موجب شد تا این ارتباط نزدیک تر و صمیمانه تر شود. نوشتن گزارش کار روزانه، حتی در سخت ترین روزهای کاری، تبریک ها و تسلیت های نوشته شده در مناسبت های مختلف، استفاده از شعر و حدیث و روایت، همه و همه، این وزیر محبوب را چنان به دوست دارانش نزدیک کرد که هر کسی در هر جای کشور و حتی خارج از کشور، حس می کند به وزیر امور خارجه ی کشور بی واسطه دسترسی مستقیم دارد. می تواند با او حرف بزند. درد دل کند. انتقاد کند. پیشنهاد بدهد، تشکر کند؛ و حتی گاهی این شانس را داشته باشد که وزیر به نوشته هایش پاسخی صمیمانه بدهد تا همه بدانند که دکتر ظریف، کامنت های دیگران را با حوصله و دقت مطالعه می کند.

در روزهای نفس گیر مذاکرات ژنو که به حق می توان آن را یکی از بزرگترین موفقیت های تاریخ این کشور دانست، اقدامی بسیار ظریف و هوشمندانه توسط وی در شبکه های اجتماعی دیده شد که پرداختن به آن تحت الشعاع شادی حاصل از توافق ژنو قرار گرفته و رسانه ها چندان به آن نپرداختند.

رسانه های غربی با در دست داشتن ابزارهای قدرت مالی و تبلیغاتی طی سال های اخیر، تصویری هراس آور از ایران و فعالیت های هسته ای او به مردم کشورهای خود نشان داده اند. تریبون هایی در دست دولت های غربی بوده که هیچگاه ایران به آن تریبون ها دسترسی نداشته و طبعاً این کشورها تصویری از ایران در جوامع خود ارائه دادند که چنانچه لازم باشد اقدامی علیه این کشور انجام دهند، همراهی افکار عمومی را داشته باشند. این اقدامات تا حد زیادی هم موفقیت آمیز بوده به طوریکه وقتی تحریم های غیرانسانی و یک جانبه از سوی آمریکا و سایر کشورهای غربی به ایران تحمیل شد، سازمان های غیردولتی غربی چندان مخالفتی از خود نشان ندادند. سازمان هایی که انتظار می رفت در مقابل این تحریم ها که منجر به بروز مشکلاتی حتی در تهیه ی اقلام دارویی برای مردم ایران شده بود، با فشار به دولت هایشان، لااقل به این روندها اعتراض کنند. دکتر ظریف با اقدامی هوشمند و مبتکرانه نشان داد که به اهمیت بالای افکار عمومی آگاهی کامل دارد. پیام ویدئویی پنج دقیقه ای او با قرار گرفتن در شبکه های اجتماعی، دسترسی وی را به همه ی جهان فراهم کرد. پیامی که به زبان انگلیسی، زبان رایج و رسمی بیشتر کشورهای جهان و علی الخصوص کشورهای غربی تهیه شده بود و به پنج زبان رایج دیگر زیرنویس داشت. انگلیسی روان ظریف هنگام حرف زدن در این ویدئو ، ساخت آماتور آن، لحن حرف زدن و ادای جملات به شکلی که حس صداقت را به شنونده منتقل کند، بیان ساده و صمیمانه ای که منطق موجود در کل متن را باور پذیر کرده و در نهایت جمله ی پایانی این ویدئو، همه و همه موجب بالارفتن تأثیر این فیلم روی ذهن جهانیان شد. به جرأت می توان گفت که همین ویدئوی پنج دقیقه ای قسمتی از افکار عمومی جهان را با ایران و ایرانیان همراه کرد و قطعاً پشتوانه ی افکار عمومی روی مذاکرات ژنو اثرگذار بوده است.

رئیس دستگاه دیپلماسی به خوبی نشان داده که مفهوم "جهانِ در حال گذارِ کنونی" را که در سخنان خود به فراوانی به کار می برد، به نیکی درک کرده است. ظریف، با شناخت دقیق موقعیت زمانی، به بهترین نحو از ابزارها و امکانات مدرن، در جهت نیل به اهداف مورد نظر خود استفاده می کند. با آحاد جامعه و علی الخصوص قشر جوان، ارتباطی نزدیک برقرار کرده است. او نشان داده که به افکار عمومی احترام می گذارد و خود را ملزم می داند تا به مردم کشورش گزارش کار ارائه دهد و خود را در دسترس دوستان و حتی مخالفان و منتقدین خود قرار داده است. وزارت امور خارجه از زمان تصدی ظریف، به اتاق شیشه ای سیاست تبدیل شده است. به امید روزی که این وضعیت برای همه ی وزارت خانه ها فراهم شده و مردم در هر سطحی بتوانند ارتباطی ولو یک سویه با وزرا و دولتمردان خود برقرار کنند.