هزار و 419 تخت، همهی ظرفیت اقامتی هتلهای یک تا پنج ستاره، هتلآپارتمانها و مهمانپذیرهای کشور بدون شمارش متلها و پانسیونها است، البته این آماری است که در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وجود دارد و اندکی هم با آمار جامعهی هتلداران ایران در تناقض است.
به گزارش ایسنا، جامعهی هتلداران ایران، آمار یکهزار و 87 هتل در سراسر کشور را با در نظر گرفتن هتلهای مناطق آزاد ثبت کرده، در حالی که در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آمار یکهزار و 25 هتل از یک تا پنج ستاره موجود است. البته به گفتهی کارشناسان این سازمان، این آمارها کامل نیست، چون مدتها است از استانها خواستهاند آخرین آمار و اطلاعات مربوط به امکانات اقامتی خود را تحویل دهند؛ ولی ظاهرا برخی در اینباره کوتاهی کردهاند.
نداشتن آمار دقیق از تعداد واحدهای اقامتی، به تفکیک تراکم جمعیتی و ظرفیت در هر استان و همچنین در اختیار قرار نگرفتن آنها در میان آژانسداران و مجریان تورها، گاهی باعث میشود کمبود ظرفیت احساس شود، اتفاقی که اکنون بین آژانسدارهای ایرانی رخ داده است و رییس هیأت مدیرهی جامعهی هتلداران هم آن را یک نگرانی بیمورد میداند، چون معتقد است: در بسیاری از مناطق که از چشم گردشگران دور مانده، هتلهای مناسبی وجود دارد که کسی از آنها سراغی نمیگیرد و آنها هم در حال خاک خوردن هستند.
از طرفی با این مسأله مواجهیم که آژانسهای گردشگری در این فصل که زمان آمدن گردشگران خارجی است با کمبود هتلهای چهار و پنج ستاره در شهرهایی مانند اصفهان و تهران روبهرو شدهاند.
اگرچه مسوولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگران بارها اعلام کردهاند، به آمار و اطلاعات مربوط به هتلهای کشور میتوان از طریق سایت این سازمان http://ichto.ir دسترسی داشت؛ اما این اطلاعات چندان هم کامل و بهروز نیست، مخصوصا اینکه جای قیمت هتلها هم خالی است. این موضوع دقیقا برخلاف اظهارات قبلی مسوولان این سازمان برای شفافسازی در اطلاعرسانی مربوط به خدمات گردشگری است.
اما براساس آن آمار و اطلاعاتی که در سازمان ثبت شده، در حال حاضر یکهزار و 25 هتل یک تا پنج ستاره با 43هزار و 853 اتاق و 106هزار و 994 تخت، 525 هتلآپارتمان با 10هزار و 225 اتاق و 29هزار و 25 تخت و یکهزار و 500 مهمانپذیر با دوهزار و 801 اتاق و 79هزار و 400 تخت موجود است.
از این میان، هتلهای دو ستاره با 354 واحد، بیشترین تعداد تراکم و واحد ساختمانی را به خود اختصاص دادهاند؛ اما هتلهای سه ستاره با اینکه 221 واحد هستند با 11هزار و 853 اتاق و 30هزار و 844 تخت، بیشترین ظرفیت اقامتی را در کشور دارند. اکنون 10هزار و 656 اتاق با 25هزار و 823 تخت نیز در گروه هتلهای دو ستاره خدمات میدهند.
هتلهای یک ستاره نیز که از نظر جمعیتی، به ترتیب بعد از هتلهای سه و دو ستاره قرار دارند، 348 واحد با هشتهزار و 98 اتاق و 21هزار و 103 تخت هستند.
اما هتلهای پنج ستاره که بیشترین کاربری را در گردشگری خارجی ایران دارند، کمترین واحدها را به خود اختصاص دادهاند، 23 هتل در سراسر کشور با چهارهزار و 756 اتاق و 10هزار و 206 تخت. البته در آمار جامعهی هتلداران بهدلیل لحاظ شدن هتلهای مناطق آزاد، تعداد هتلهای پنج ستاره در سراسر کشور 27 واحد ثبت شده است.
تعداد هتلهای چهار ستاره نیز 81 واحد است که فقط دو واحد کمتر از آمار جامعهی هتلداران است. این هتلها که بعد از پنج ستارهها، بیشتر مورد استفادهی گردشگران خارجی قرار میگیرند، با هفتهزار و 499 اتاق و 17 هزار و 735 تخت، مشغول خدمترسانی هستند.
قیمت این واحدهای اقامتی در آن گروهی که استانداردسازی شده، یعنی تعدادی حدود 100 هتل، با تعرفهای آزاد و معمولا براساس میزان عرضه و تقاضا تعیین میشود، برای همین است که گاهی با تفاوت قیمت در هتلهای همدرجه مواجه میشویم، هرچند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و جامعهی هتلداران اعلام کردهاند روی قیمتها نظارت دارند؛ اما قیمت هتلها در زمان اوج سفر، حرف دیگری را میزند.
با آنکه براساس اعلام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قیمت هتلها از سال گذشته افزایش نیافته و طبق آخرین بخشنامه که زمستان سال 91 صادر شد، هتلها فقط مجاز بودند 25 درصد به قیمت خود اضافه کنند؛ اما اقامت در هتل همچنان جزو خدمات گران بهشمار میآید و در حال حاضر نرخ آن با شرایط اقتصادی قشر عظیمی از جامعه ناهمگون است. این موضوعی است که مسوولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیز به آن اذعان کردهاند، حتی محمدعلی نجفی - رییس سازمان - هم در برنامهای تلویزیونی در اینباره صحبت کرد و دلیل این گرانی را وجود برخی محدودیتها برای خدماترسانی و صرفا فروش «تخت برای خواب» در هتلها دانست.
گرانی هتلهای کشور باعث شده است همین 215هزار و 419 تخت که رقمی چندان قابل توجه بهشمار نمیآید، آن هم برای کشوری که آمارهای میلیونی از سفرهای داخلی و خارجیاش میدهد و چشماندازی برای جذب 20میلیون گردشگر خارجی دارد، در بیشتر فصلهای سال گاه تا 50 درصد هم خالی بماند.