رابطه کاری قوه مقننه با قوه مجریه به گونه ای است که دولتمردان زمانی به کابینه راه پیدا می‌کنند که رای اعتماد مجلس را گرفته باشند. به همین دلیل کاملا مشخص است که توجیه کارآمدی برای طرح شرط گذاری وزیران پیشنهادی پذیرفتنی نیست.

عصر ایران؛ سعید شمس - طرح برخی نمایندگان مجلس درباره " تعیین شرط برای گزینه های وزارت" در هفته گذشته سر و صدای زیادی به پا کرد. در حالی که وزیران پیشنهادی به اخذ رای اعتماد نمایندگان نیاز دارند شرط گذاری برای آنان موجب تعجب و تامل شد. تا جایی که برخی طرح شماری از نمایندگان مجلس را برخورد سیاسی پیشاپیش با دولت حسن روحانی ارزیابی کردند.

«عصر ایران» در گفت وگو با داریوش قنبری - که پیشینه نمایندگی مردم ایلام در دوره های هفتم و هشتم مجلس را دارد - این موضوع را در میان گذاشت و دیدگاه او را جویا شد:

*شرط گذاری برای وزیران پیشنهادی را به قصد تامین چه اهدافی می دانید و به لحاظ سیاسی آن را چگونه ارزیابی می کنید؟

این کار مصداق دخالت مجلس در کار دولت به شمار می‌رود و آن را حرکتی بیهوده می دانم. به نظر من از این طرح بوی سیاسی استشمام می شود و نشان می دهد شکست خوردگان انتخابات، دنبال این هستند تا در امور دولت آقای روحانی کارشکنی کنند. واقعا جای سؤال است که با وجود اختیار "رای ندادن" چرا باید دنبال این باشند که برای رییس جمهور منتخب در انتخاب نفرات مورد نظر او محدودیتهایی قایل شوند؟

*توجیه آنها البته حصول اطمینان از کارآمدی وزیران پیشنهادی است.

وقتی رابطه کاری قوه مقننه با قوه مجریه به گونه ای است که وزیران پیشنهادی زمانی به کابینه راه پیدا می‌کنند که رای اعتماد مجلس را به دست آورده باشند. به همین دلیل کاملا مشخص است که انگیزه نمایندگان به خاطر دغدغه ای نیست که مطرح کردید چون آنها به راحتی می‌توانند به هر که شایسته وزارت نمی‌دانند، رای ندهند. پس باید گفت " تعیین شرط برای گزینه های وزارت" فقط سیاسی کاری است.

*این رفتار تردیدهایی را درباره نوع رابطه دولت آینده با این مجلس ایجاد نمی کند؟

مطرح شدن چنین موضوعی نشان می‌دهد که در مجلس نهم عده ای دنبال این هستند تا علیه دولت کارشکنی کنند. این رفتار را در حالی شاهدیم که پیش بینی می شد مجلس با دولت جدید قصد همکاری دارد تا خاطره رابطه پر تنش دولت فعلی با مجالس فعلی و گذشته از ذهن‌ها پاک شود. هم اکنون هم از عقلای مجلس انتظار می رود با درایت و هوشیاری از بروز چنین رفتارهایی جلوگیری کنند. البته اطلاع دارم که تنها تعداد قلیلی چنین روشی را دنبال می‌کنند.

* همان ها که به عنوان نماینده حامی دولت شناخته می شوند.

بله، به هر حال عده ای تحت هر شرایطی از دولت فعلی حمایت می‌کردند و به همین دلیل قابل انتظار بود که تلاش کنند تا دولت روحانی آرامش نداشته باشد. متاسفانه برخی از مجلس نشینان به جای دفاع از حق مردم و جایگاه قوه مقننه، تا به امروز فقط از رییس دولت دفاع کرده اند و با توجه به نگاه سیاسی، از این پس علیه رییس جمهور روحانی حرکت خواهند کرد. البته اکثریت مجلس خواهان رابطه خوب و همکاری منطقی با دولت هستند.

*این نوع رفتار با اصل تکلیف قوا که یکی از تاکیدهای قانون اساسی است، منافات ندارد؟

حتما همین طور است. همان طور که قبل از این بارها اعتراض هایی مبنی بر دخالت دولت در امور مجلس مطرح شد، باید گفت نمایندگان مردم در بهارستان هم تحت هیچ شرایطی اجازه ندارند در کار دولت دخالت کنند. در نظر داشته باشیم آقای روحانی به مردم وعده های مشخصی داده و به همین دلیل حق مسلم اوست که بر اساس قول و قرارها، برنامه بنویسد و برای اجرایی کردن برنامه‌های خود از نیروهایی استفاده کند که توانمندی لازم برای اجرایی کردن این یرنامه ها را در آنها سراغ دارد.

*چرا این نگرانی وجود دارد که تنش بین دولت و مجلس به شکل دیگری تکرار شود؟

یکی از آسیب هایی جدی که احمدی نژاد وارد کرد در نوع همین رابطه بود و نگرانی‌هایی که در حال حاضر وجود دارد، به همین دلیل است. مردم دوست ندارند مجلس و دولت به جای کار، به فکر نزاع با یکدیگر باشند.