عصر ایران - بازی کمفروغ ژاوی در فینال جام کنفدراسیون ها، یادآور بازیهای ضعیف او در یورو 2012 بود. ژاوی اگر چه در فینال یورو 2012 خوش درخشید و نمایشی خیره کننده داشت، اما در سایر بازی های اسپانیا در جام ملتهای اروپا، آن ژاوی همشگی نبود.
در این جام نیز نمایش ژاوی چنگی به دل نزد. او حتی همان تک بازی درخشان فینال یورو 2012 را هم در جام کنفدراسیون ها ارائه نکرد تا هواداران تیم ملی اسپانیا به حضورش در تیم ملی دلخوش باشند.
اما آیا دل بوسکه می تواند ژاوی را کنار بگذارد؟ نه! چون ژاوی شخصیت تیم ملی اسپانیا است و حضورش به دیگر بازیکنان دلگرمی می دهد. ضمناً او هر آن ممکن است مثل همان تکشوتی که در بازی نیمه نهایی روانه دروازه بوفون کرد، تاثیرگذار باشد.
در واقع ژاوی در تیم ملی اسپانیا، در حال حاضر همانند بالاک سال 2010 در تیم ملی آلمان است. در آن سال هم کسی فکر نمی کرد آلمان بدون بالاک در جام جهانی موفق ظاهر شود. ولی مصدومیت بالاک موجب کنار رفتن او از تیم ملی آلمان شد و همه دیدند که آلمانِ بیبالاک چه چالاک است! بالاک روح خسته ای بود در کالبد تیم ملی آلمان. وقتی که اجباراً کنار رفت، همه دریافتند که نبودن او بهتر از بودنش بود!
شاید اگر دل بوسکه مربی محافظه کاری نبود، ژاوی را به عنوان بازیساز تیمش در جام جهانی آینده انتخاب نمی کرد. ولی دل بوسکهی محافظه کار بعید است که چنین کند. بنابراین اگر ژاوی اجباراً کنار نرود، باید شاهد حضور کمرنگ او در جام جهانی 2014 باشیم. مگر اینکه او سال آینده، همچون زیدان 2006 به ناگاه احیا شود.