عصر ایران - تیم ملی فوتبال فرانسه در جام جهانی 1998، بدون ارک کانتونا و دیوید ژینولا قهرمان جهان شد. تصمیم امه ژاکه برای کنار گذاشتن کانتونا و ژینولا از تیم ملی، اگر چه منجر به ناقص شدن تیمش شد، ولی به پشیمانی او منجر نشد.
تیم فرانسه در جام جهانی 98، خط حمله ضعیفی داشت اما هافبک ها و مدافعان این تیم، جور خط حمله ناتوان فرانسه را کشیدند و با گلزنی در دیدارهای حساس با پاراگوئه، کرواسی و برزیل، فرانسه را به قهرمانی جهان رساندند.
حالا تیم ملی فوتبال ایران نیز بدون دو بازیکن کلیدی اش، رحمتی و عقیلی، راهی جام جهانی شد. صعود به جام جهانی برای ایران چیزی ست همطراز قهرمانی در جام جهانی برای فرانسه.
رحمتی و عقیلی هم مثل کانتونا و ژینولا از حضور در موفقیت تاریخی تیم ملی فوتبال کشورشان محروم شدند؛ اما این دو بازیکن ایرانی، تفاوتی اساسی با آن دو بازیکن فرانسوی داشتند.
آنها اگر در جام جهانی در کنار سایر فرانسوی ها توپ نزدند، دلیلش کنار گذاشته شدن از سوی مربی تیم بود. کانتونا با تمام وجودش مایل بود در تیم ملی فرانسه بازی کند ولی امه ژاکه حاضر نبود او را به تیم راه دهد. اما رحمتی و عقیلی، خودشان قید حضور در تیم ملی را زدند و رفتند.
آنها تیم ملی و کارلوس کی روش را با تیم ها و مربیان لیگ برتر اشتباه گرفتند و فکر کردند از موضع ستاره سالارانه بازیکنان مشهور فوتبال ایران، می توانند همان کاری را که با مربیان لیگ برتر انجام می دهندف با کی روش هم انجام دهند. ولی کی روش نشان داد آدمی نیست که تن به تحمیل اراده ستاره های گران قیمت بدهد.
رحمتی و عقیلی اگر شوق کانتونا را برای بازی در تیم ملی فوتبال کشورشان داشتند، اکنون از دوردست مشغول تماشای شادی و موفقیت یاران سابق خود نبودند.