معاون اجتماعي سازمان بهزيستي کشور اعلام کرد؛«امسال علاوه بر اعتبار قبلي که براي درمان افراد دچار اختلال هويت جنسي در اختيار بهزيستي بود، رديف جديدي براي درمان اين افراد از محل اعتبارات بند ب تبصره 15 قانون بودجه در اختيار بهزيستي قرار گرفت. بنابراين در مجموع 700 ميليون تومان براي کمک هزينه درمان در اختيار سازمان قرار گرفت.»

به طور ميانگين هزينه هر تغيير جنسيت در ايران 12 ميليون و خارج از کشور بيش از 15 ميليون تومان است.

بنابر خبر فارس، بهزيستي نيز اعلام کرده است که اين کمک بنابر تقاضاي استان ها ممکن است تغيير کند و به ميزان اعتبار و تعداد مراجعه کنندگان بستگي دارد.

هرچند اين خبر بر آمار 4 هزار نفري «ترنس»ها تاکيد دارد، اما پيش از اين آمارهايي مبني بر وجود 30- 25 هزار نفري يا بيش از 150 هزار نفر ترنس اعلام شده است.

بيماري اختلال هويت جنسي يک بيماري ژنتيک است که عواملي چون فرهنگ و آموزش در تشديد و ايجاد عوارض آن تاثير مي گذارد. سازمان بهداشت جهاني (WHO)، دو درصد از جمعيت جهان را مبتلا به اين بيماري مي داند. ترنس ها هويت جنسي و رواني متفاوت با بدن خود دارند. تغيير جنسيت پروسه نفسگيري است که به غير از چندين جراحي نياز به سال ها هورمون درماني، روان درماني، مشاوره و ... دارد.

اين بيماران بيشترين آمار خودکشي در ميان اقليت جنسي را از آن خود کرده اند. 40 تا 60 درصد اين بيماران بعد يا قبل از تغيير جنسيت خودکشي مي کنند.

مريم خاتون ملک آرا، در سال 1365 فتواي تغيير جنسيت خود را از امام خميني(ره) گرفت و با تغيير جنسيت نام خود را به عنوان اولين تغيير جنسيت داده ايراني ثبت کرد.

پيگيري هاي مستمر او طي 15 سال گذشته منجر به تغييرات نسبي در نگرش مسوولان نسبت به بيماري اختلال هويت جنسي شد. وي يکي از اعضاي انجمن ملي بيماران فراجنسيتي است که نمايندگان، وزارت کشور، وزارت رفاه، نيروي انتظامي، سازمان بهزيستي، وزارت کار، بسيج، کميته امداد و قوه قضائيه از اعضاي اصلي آن هستند.

وي با اشاره به تصويب هزينه 5 ميليون توماني کمک درمان از سوي وزارت بهزيستي مي گويد؛«پرداخت هزينه هاي درماني به عهده وزارت بهداشت و درمان است که اين وزارتخانه اين وظيفه را به عهده نمي گيرد. با توجه به طرد اين بيماران از خانواده و نيز عدم امکان اشتغال و هزينه هاي جانبي از قبيل مسکن و مشاوره و ... 5 ميليون تومان هيچ کمک قابل قبولي به ترنس ها نمي کند و تنها هزينه ليزر يا بخشي از جراحي هاي زيبايي است.»

ملک آرا تاکيد مي کند که جراحي زيبايي از الزامات تغيير جنسيت است و نبايد به عنوان «لوکس بودن» اين هزينه را ناديده گرفت.

او درباره کيفيت درمان و جراحي در ايران مي گويد؛«با توجه به نمونه هاي بسيار زيادي که با آنها ارتباط دارم اعلام مي کنم که درمان در ايران مطلقاً ممکن نيست چون متخصصان ايراني فاصله باور نکردني با تجربه هاي جهاني دارند.»

عفونت و اختلال مجاري ادرار و مدفوع و خونريزي شايع ترين عوارض اين جراحي در ايران است.

ملک آرا منزل مسکوني خود در کرج را در اختيار اين بيماران قرار داده است. خدمات مشاوره حقوقي، رواني، مراقبت هاي پزشکي دوره نقاهت و ... را با هزينه شخصي ارائه مي دهد.

در حالي که اکثر بيماران و خصوصاً بيماران خاص در همه جاي جهان و در ايران داراي NGOهاي تخصصي خود هستند سال ها تلاش ملک آرا براي ثبت يک NGO بي نتيجه مانده است.

وي مي گويد؛«تقاضاي ما بعد از سال ها در سال 83 مورد تاييد رئيس جمهور و وزير اطلاعات وقت قرار گرفت و همه مراحل اداري آن طي شد، اما بعد از مديريت جديد امور اجتماعي وزارت کشور مجدداً پرونده رد شد و هنوز نتوانسته ايم اين انجمن را ثبت کنيم.»

او به نمايندگي از جامعه چند هزار نفري بيماران ترنس و با تاکيد بر فتواي حضرت امام خميني مبني بر لزوم درمان و حمايت از اين بيماران، از رئيس جمهور و مقام معظم رهبري تقاضاي کمک کرد.