وی یادآور شد: علاوه بر بیمار؛ همراه بیمار، بیماربر، پرستار، پزشک و کلیه افرادی که وارد بخش ام.آر.آی می‌شوند، باید از لحاظ حفاظت در میدان مغناطیسی بررسی شوند و به تابلوهای راهنما و توصیه‌ها و هشدارهای کارشناسان رادیولوژی توجه و دقت کنند.

یک کارشناس رادیولوژی گفت: دستگاه‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (ام.آر.آی) براساس فرآیندهای فیزیکی مغناطیسی کار می‌کنند و در این دستگاه‌ها از اشعه X یا پرتوهای یونیزان استفاده نمی‌شود.

کرامت حافظی در گفت‌وگو باایسنا، اظهار کرد: این دستگاه‌ها همچون آهن‌ربایی بسیار قوی عمل می‌کنند و شکل عملکرد این دستگاه، رعایت برخی اصول ایمنی را ضروری می‌کند که عموم مردم و مراجعان به این بخش باید از آن آگاه باشند.

وی ادامه داد: از آنجا که دستگاه‌های (M.R.I) آهن‌ربایی قوی هستند، لذا ورود هرگونه فلز به اتاق‌های تصویربرداری یا ام.آر.آی ممنوع است و بیمار باید کارشناس رادیولوژی و کارکنان بخش را از وجود وسایل فلزی مصنوعی در بدن خود مانند باطری قلب، ترکش، پروتزهای ارتوپدی و ... آگاه کند.

حافظی افزود: مثلا براده آهنی که در چشم بیمار فرو رفته، با قرارگرفتن در میدان مغناطیسی ام.آر.آی سبب جابه‌جایی و آسیب جبران‌ناپذیر به چشم بیمار خواهد شد، چرا که میدان مغناطیسی دستگاه ام.آر.آی فلز را با شدت از بدن بیمار خارج می‌کند و منجر به پارگی و آسیب بدن بیمار می‌شود.

وی عنوان کرد: وسایل مصنوعی پزشکی که به صورت دایم یا موقت در بدن کار گذاشته می‌شوند، مانند پروتزهای ارتوپدی در گذشته منع تصویربرداری ام.آر.آی داشتند ولی هم اکنون شرکت‌های سازنده معتبر در برخی موارد این مشکل را برطرف کرده‌اند، اما آگاهی کارشناسان رادیولوژی و کارکنان بخش از وجود اجسام مصنوعی ضروری است.

کارشناس تصویربرداری مرکز آموزشی درمانی گلستان اهواز گفت: شکل حفره‌ای مانند مگنت دستگاه ام.آر.آی و صداهای کویل‌های دستگاه و گاه زمان طولانی آزمون ام.آر.آی، موجب ترس و اضطراب برخی بیماران می‌شود مخصوصا بیمارانی که از بیماری کلاستروفوبیا CLASTROPHOBIA (بیماری ترس از محیط‌های جدید و بسته) رنج می‌برند.

وی تصریح کرد: آرام کردن این بیماران با تقویت روحیه، توضیح دقیق و صحبت با بیمار در طول آزمون از طریق میکروفون از اتاق کنترل کمک شایانی در آرام شدن این بیماران می‌کند، همچنین استفاده از گوشی ایمنی برای جلوگیری از آزاررسانی صدای بلند، کمک‌کننده است.

حافظی افزود: برخی بیماران یا همراهان آنان تصور می‌کنند که انجام آزمون ام.آر.آی با توجه به آزمون‌هایی که که انجام داده‌اند مانند سی.تی.اسکن، رادیولوژی و ... ضروری نیست و یا فقط آزمون ام.آر.آی برای تشخیص بیماری کافی است، در حالی که هرکدام از روش‌های تشخیصی اهمیت خود را دارند؛ در بعضی از بیماری‌ها آزمون ام.آر.آی به عنوان روش تکمیلی و یا قطعی اهمیت دارد و در برخی بیماری‌ها نیز نیازی به انجام آزمون ام.آر.آی نیست و تصمیم‌گیری در این خصوص به عهده متخصص مربوطه است.

وی عنوان کرد: خانم‌های باردار نیز بهتر است کارشناس و رادیولوژیست مرکز M.R.I را از باردار بودن خود آگاه سازد و همچنین خانم‌هایی که برای آزمون M.R.I مراجعه می‌کنند، باید بدانند که ام.آر.آی در سه ماهه اول بارداری توصیه نمی‌شود ولی نسبت به روش‌هایی مانند رادیولوژی ترجیح دارد.

این کارشناس رادیولوژی گفت: تکمیل پرسشنامه ایمنی و آگاهی از روش‌های ام.آر.آی و زمان آزمون برای بیمار و همراه وی و به ویژه والدین کودک ضروری است، چرا که همکاری بیمار در طول انجام آزمون ام.آر.آی، موجب تهیه تصاویر باکیفیت خواهد شد و جلوی تکرار تصاویر به علت ناآگاهی بیمار را گرفته و از تشخیص اشتباه جلوگیری می کند.

وی ادامه داد: همچنین بیمار اگر نسبت به برخی موارد یا داروها حساسیت دارد و یا از مشکلات قلبی، تنفسی رنج می‌برد باید کارشناس را آگاه کند تا آگاهی لازم از عوارض داروهای تزریقی کنتراست برای بیمار و یا داروهای بیهوشی که امکان دارد در ام.آر.آی برای بیمارانی که توان همکاری ندارند، وجود داشته باشد.