یحیی در حال آزمون و خطا

سایت گل-پرسپولیس با هدایت یحیی گل محمدی از شروع دور برگشت لیگ دوازدهم تا به حال نباخته است و این خود می تواند برای این مربی جوان که در دوران بازیگری اش یک مدافع مسلط بوده نمره مثبتی تلقی شود ، چرا که حداقل تیم را از جاده باختن خارج کرده است .

 اما از طرف دیگر قرمزهای پرمهره پایتخت کمی تا قسمتی گل زدن را هم فراموش کرده اند و به عقیده بسیاری از اهالی فن این تیم نمی تواند به درستی و با برنامه از پیش تعیین شده موقعیت گلزنی خلق کند . نگاهی به بازی های اخیر پرسپولیس مقابل فولاد و نفت تهران به این مدعا یعنی ناتوانی در خلق موقعیت گل صحه می گذارد ولی در عین حال این سوال پیش می آید که چرا تیمی که با هدایت همین مربی در دو بازی جام حذفی 10 گل وارد دروازه ملوان و همین نفت تهران می کند و به شهادت فیلم همان بازی ها بیشتر از 10 موقعیت گل زنی را هم در همان 2 بازی از دست می دهد ، حالا نمی تواند ماشین تهاجمی خود با استراتژی مشخص به یک سوم دفاعی حریفان و مقابل دروازه آنها برساند؟

 
شاید گروهی معتقد باشند که دست گل محمدی برای حریفان رو شده است و حالا تیم ها می دانند که چگونه پرسپولیس را در فاز تهاجمی از کار بیاندازند ولی با احترام به این نظریه اعتقاد داریم که یحیی در حال حاضر مشغول آزمون و خطاست و بیشتر مشکلات تهاجمی پرسپولیس نه به دلیل شناخت حریفان بلکه به دلیل اشتباهات استراتژیک سرمربی جوانش است .

 

نگاهی به ترکیب های اولیه پرسپولیس در همین دو بازی اخیر برابر فولاد و نفت و تغییرات فراوان ایجاد شده در ترکیب 11 نفره این شائبه را نزد اهالی فوتبال ایجاد می کند که یحیی برای جلوگیری از ایجاد حاشیه و تنش داخلی در تیمش مشغول میدان دادن به تمامی نفرات خود است تا هیچکس ناراضی نباشد ولی او باید به این نکته توجه داشته باشد که این پرسپولیس هنوز به ثبات و خودباوری لازم و هماهنگی تاکتیکی کافی نرسیده که از یک بازی تا بازی بعدی 6 یا 7 تغییر را در ترکیب خود تحمل کند.

 
اما مورد دوم از اشتباهات استراتژیک یحیی را می توان در مهره چینی اشتباه و عدم بهره برداری صحیح از تعویض ها دانست . برای نمونه همین بازی آخر با نفت تهران را مثال می زنیم ؛ اگر موتور خودرو با شمع پارافینی استارت می خورد ، پرسپولیس هم می توانست  با چیدمان نفرات و تاکتیک روز شنبه اش برابر نفت تهران موقعیت گلزنی از قبل برنامه ریزی شده ایجاد کند.

آخر چگونه می توان پذیرفت مقابل 2 مدافع میانی نفت تهران که یکی (بهمن کامل) اولین فصل بازی مستمر در لیگ برتر را تجربه می کند و دیگری (احمد آل نعمه) که متخصص بازی فیزیکی و سرزنی و در عین حال مدافعی بسیارکند روی زمین است ، تیمی چون پرسپولیس با 2 مهاجم هدف یعنی انصاریفر و قاضی و بدون حتی عنصر نیمه سرعتی در خط حمله وارد میدان شود؟

نکته تاسف بارتر این که این دلبستن به سرزنی دو مهاجم در حالی بود که بهترین سانترکننده پرسپولیس یعنی مهدوی کیا به دلیل مصدومیت در ترکیب 18 نفره نبود و دو سانتر کننده نسبتا قابل قبول یعنی ماهینی و پولادی هم روی نیمکت نشسته بودند! قضیه وقتی برای پرسپولیس تاسف بارتر شد که دو عنصر سرعتی تر خط حمله یعنی غلامرضا رضایی و هادی نوروزی در حالی وارد میدان شدند تنها مهره دارای قابلیت ارسال پاس های عمقی یعنی محمد نوری از ترکیب خارج شد تا با حضور پولادی در کنار حقیقی میانه میدان پرسپولیس تبدیل به یک منطقه دارای عناصر فیزیکی و فاقد خلاقیت شود.

 بیرون رفتن نوری در حالی بود که بدترین بازیکن روز شنبه پرسپولیس یعنی مارکو پروویچ که در یک روز عجیب تمامی توپهای ارسالی خود بدون حتی یک استثنا را خراب کرد ، تا سوت پایان بازی درون میدان ماند تا سوهان اعصاب تماشاگران و یک ترمز "ای بی اس" تمام عیار برای پرسپولیس باشد.

 
این که محمد رویانیان اعتقاد دارد برخی بازیکنان تیمش بیدار نشده اند می تواند در نوع خود درست باشد ولی به نظر می رسد این بیداری واجب تر از بازیکنان نیاز سرمربی پرسپولیس یعنی شخص یحیی گل محمدی باشد. الان فرصت آزمون و خطا نیست بلکه پرسپولیس و یحیی بیشتر از هرچیز به ثبات تیم و استمرار در نتیجه گیری نیاز دارند.