سوارس: شاید در لیورپول ماندم

سایت گل- لوئیس سوارس، مهاجم لیورپول، امیدوار است که تیمش بتواند در پایان فصل جواز حضور در رقابت های فصل آینده لیگ قهرمانان را به دست بیاورد اما اگر این اتفاق رخ ندهد، به حضورش در آنفیلد ادامه خواهد داد.

این ستاره اروگوئه ای که در ژانویه 2011 به این باشگاه مرسی سایدی پیوست در این مدت ها به ستاره اول این باشگاه تبدیل شد؛ به طوری که استفن جرارد، کاپیتان لیورپول، از او به عنوان بهترین مهاجمی که در آنفیلد در کنارش بازی کرده نام برد اما جنجال سازی هایی سوارس هم چند بار برایش دردسر ساز شد.

با این وجود، او از شرایطش در لیورپول راضی است و حتی عدم صعود به چمپیونزلیگ هم نمی تواند باعث شود تا او به جدایی فکر کند:" من تا پایان فصل صبر خواهم کرد تا ببینیم چه خواهد شد. می دانیم تا آن زمان چه نتایجی خواهیم گرفت و چه جایگاهی به دست می آوریم؛ پس باید تا آن زمان صبر کنیم.

اما اکنون می توانم بگویم که اگر به لیگ قهرمانان نرسیم، چه رخ خواهد داد؛ من با لیورپول قرارداد دارم، از بودن دراین باشگاه راضی هستم و اینجا خواهم ماند."

او همچنین از اینکه بازیکنی مانند استفن جرارد چنین صحبت هایی را در موردش انجام داده، ابراز خشنودی کرد و گفت:" جرارد بازیکن خیلی خوبی است و من هرگز صحبت های او در مورد خودم را فراموش نمی کنم. واقعا باورکردنی نبود. او در طول سال های بازی اش رکوردهای بسیار خوبی را به جا گذاشته و برای همه بازیکنان لیورپول، به ویژه من، یک الگو است. همه ما به او احترام می گذاریم. او تقریبا به همه افتخارات ممکن رسید. اگر بازیکنی در زمین اشتباه کند، او او هیچ حرفی نمی زند.  او تنها بعد از بازی صحبت می کند و وقتی او حرف می زند، می توانید بپذیرید که حق با اوست. او تنها قصد کمک به بقیه را دارد."

علاوه بر سوارس، خانواده او هم از زندگی در لیورپول راضی هستند و حتی دختر کوچک او، دلفینا، به یکی از طرفداران سرسخت قرمزها تبدیل شده؛ طوری که ترانه معروف لیورپولی، You'll Never Walk Alone، را به طور کامل حفظ کرده است:" او دو ساله و نیمه است و می تواند این ترانه را به کاملا به انگلیسی بخواند. من اصلا او را مجبور نکردم. او وقتی برای بازی ها به ورزشگاه می آمد، این ترانه را یاد گرفت. او حتی وقتی کوچکتر بود هم به ورزشگاه می آمد.

او حالا دوست دارد یک شال گردن لیورپول را داشته باشد تا وقتی همه شروع به خواندن این آهنگ می کنند، آن را تکان بدهد. همسرم، سوفیا به همراه دخترم همیشه برای دیدن بازی ها می آیند. این برای من خیلی مهم است. برای من، آنها مهمترین تماشاگران هستند.

برای دخترم، دیدن پدرش هنگام کار بسیار مهم است. در دوران سختی که در انگلیس داشتم، وجود او برای من خیلی خوب بود و کمک زیادی به من کرد. وقتی به خانه برمی گشتم، فارغ از هر اتفاقی که رخ داده بود، او با لبخند شیرینش منتظرم بود. این چیزی است که هرگز آن را فراموش نمی کنم."