عصر ایران؛ سعید شمس - کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران آب پاکی را روی دست همه ریخت و با گفتن اینکه " تا من هستم رحمتی نیست" واقعیتی به تلخی تلخترین قهوه ای که در سرتاسر دنیا نوشیده است را به ما "ایرانیان" نشان داد.
به همین سادگی اتفاقی افتاد و دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران خودش را از پیراهن ملی محروم کرد تا برای Nمین بار به این نتیجه برسیم که در فوتبال ما فقط شماره های پیراهن مان حرفه ای شده است و بس.
اینکه "دعوت از یک پدیده به تیم ملی" و یا اینکه "دوست ندارم پشت فلانی وارد زمین شوم" باعث می شود تا روزهای ملی یک دروازه بان به این راحتی تمام شود، فریادی است که آماتور و حتی نابخرد بودن ما را به گوش جهانیان می رساند.
یکبار دیگر به این حرف کارلوس کی روش دقت کنید. "تیم ملی میخواهد با بازیکنانی که دوست دارند باشند رو به جلو بازی کنند،
بنابراین تا زمانی که من در تیم ملی باشم رحمتی دیگر شانسی برای حضور در
تیم ملی را نخواهد داشت." رحمتی از تیم ملی کنار رفت و شاید هم بتوان گفت کنار گذاشته شد. به همین سادگی!