عصر ایران - «ممکن
است ایران به عنوان میزبان جام ملتها انتخاب شود.» تنی چند از مسؤلان
فوتبال ایران در چند روز گذشته با اعلام این خبر حیرت آور! باعث شدند تا
بتوان به این نتیجه رسید که فوتبال توسط کسانی اداره میشود که هم شناخت زیادی
از ملزومات این رشته ورزشی ندارند و هم اینکه میتوانند خوش خیالی را یکی
از ویژگیهای خاص خود بدانند!
سؤال این است که آقایان واقعا
نمیدانند میزبانی جام ملتها حداقل به ۵ ورزشگاه ایده آل و استاندارد
احتیاج دارد؟ واقعا نمیدانند فوتبالی که میزبانان لیگ
برترش برای میزبانی در لیگ برتر هزار و یک مشکل دارند، نمیتواند اتفاق
مهمی چون جام ملتها را میزبانی کند؟
سؤال این است که آقایان واقعا
نمیدانند فوتبالی که فدراسیونش از سوء مدیریت رنج میبرد، نمیتواند
اعتماد AFC را برای میزبانی جلب کند؟ آقایان واقعا
نمیدانند محرومیت زنان برای حضور در ورزشگاهها یک مشکل اساسی از نظر
خارجیها است و با وجود این مشکل آنها حتی برای میزبانی ایران «فکر» هم
نخواهند کرد.
سؤال مهمتر این است که آقایان واقعا نمیدانند مردم
در لایههای مختلف جامعه به حدی قدرت تشخیص دارند که وعدههای پوشالی
اینچنینی را باور نکنند و واکنششان به این مساله فقط و فقط خنده باشد؟ شاید
هم خندهای تلخ که تلخیاش ریشه در نگرانی از سرنوشت فوتبال دارد.