تاکید آیت‌الله جوادی‌آملی بر قناعت در زندگی

آیت‌الله جوادی آملی در پیام تصویری به همایش طلاب جدید‌الورود حوزه علمیه استان تهران با تاکید بر قناعت در زندگی گفت: زندگی با قناعت زمینه رسیدن به کرامت را فراهم می‌کند.

به گزارش فارس، پیام تصویری آیت‌الله جوادی آملی به همایش طلاب جدید الورود حوزه علمیه استان تهران ساعتی پیش در محل برگزاری این همایش در تالار شیخ صدوق (ره) آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) پخش شد.

آیت‌الله جوادی آملی در این پیام طلاب و روحانیان را افرادی خواند که عمر خود را در بهترین راه صرف می‌کنند و با اشاره به آیاتی از قرآن گفت: انسان کرامت را در روحانیت و حوزه‌های علمیه و معارف الهی می‌داند.

آیت‌الله جوادی آملی با تاکید بر اینکه زندگی با قناعت انسان را به کمال می‌رساند، عنوان کرد: کسی که وارد حوزه علمیه می‌شود می‌داند که باید کریمانه درس بخواند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: طلاب باید دقت داشته باشند، معلم ما خدای اکرم است درس کرامت می‌دهد. خضوع نکردن در برابر غیرخدا زینت انسان است.

متن کامل پیام آیت‌الله جوادی آملی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد الله رب العالمین، صلی الله علی جمیع الانبیاء و المرسلین و ائمة الهداة المهدیین سیما خاتم الانبیاء و الاوصیاء، بهم نتولی و من عادائهم نتبرء الی الله، اعظم الله جورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین(ع) و جعلنا و ایاکم من الطالبین لثاره علیه السلام.

مقدم شما اعضای محترم روحانیت را طلاب گرامی را و خانواده های معزز و معظم روحانیت را گرامی می‌داریم. از مدیریت محترم استان حق شناسی می‌کنیم. از اساتید برزگواری که عهده‌دار تدریس و تعلیم در حوزه علمیه پربرکت شما هستند، سپاسگزاریم. از ذات اقدس اله مسئلت می‌کنیم، حوزه علمیه شما، اساتید محترم، مدیریت محترم، خانواده‌های معزز و معظم روحانیت همه را در سایه ولی‌اش از توفیقات فراوانی برخوردار بفرماید.

ما به عنوان انسان هرگز به این عالم نیامدیم که بمانیم و یا بپوسیم، نه ماندن ممکن است چون در قرآن چنین آمده است که «و ما جعلنا من بشر من قبلک الخلد» و نه پوسیدن صحیح است، زیرا انسان مسافر است که راهی دارد و مقصدی دارد و مقصودی. «یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدح فملاقیه» چون مسافر است به مقصد می‌رسد ره‌توشه می‌خواهد و زاد راه این مسافر غیر از تقوا چیز دیگری نیست که «تزودوا فان خیرالزاد التقوی».

مهم‌ترین نهادی که هم توفیق فراهم کردن تقوا را داراست و هم جامعه را به فراگیری تقوا دعوت می‌کند و این ره توشه را نصیب دیگران می‌کند حوزه علمیه و دودمان روحانیت است که به لطف الهی معارف قرآن و عترت(ع) را فرا می‌گیرند، باور می‌کنند، متخلق می‌شوند، عمل می‌کنند و به دیگران منتقل می‌کنند.

اعضای محترم روحانیت و حوزه‌های علمیه این توفیق را دارند که عمر را در بهترین راه صرف کنند و فراگیری کلام الهی، آیات الهی و احکام و حِکَم الهی و تخلق به آن و عمل به آن که زینت انسان است و مایه کرامت می‌شود، نشان این‌که انسان کرامت را در روحانیت و حوزه‌های علمیه و معارف الهی می‌داند این است که در سوره مبارکه علق وقتی از تعلیم به قلم سخن به میان می‌آید بیان قرآن کریم چنین است « اقرأ و ربک الاکرم الذی علم بالقلم علم الانسان ما لم یعلم» یعنی خدای اکرم انسان را به فراگیری علم، به تصنیف و تألیف دانش به وسیله قلم، به فراگیری معارف الهی دعوت می کند. وقتی فرمود «اقرا و ربک الاکرم الذی علم بالقلم» یعنی کلاس درس الهی را خدا با اسم اکرم اداره می‌کند، وقتی گفته می‌شود اکرم تدریس می‌کند یعنی درس کرامت می‌دهد، اگر گفتند در فلان مدرس فقیه تدریس می‌کند یعنی درس فقه می‌دهد.

اگر گفتند در فلان مکتب حکیم تدریس می‌کند یعنی درس حکمت می‌دهد اگر گفتند خدای اکرم تدریس می‌کند و تعلیم می‌دهد یعنی درس کرامت می‌دهد، کرامت از راه علم صحیح و عمل صالح به دست می آید «اقرأ و ربک الاکرم الذی علم بالقلم علم الانسان ما لم یعلم» وقتی انسان وارد حوزه علمیه شد می‌داند که کریمانه باید درس بخواند، درس کریمانه عبارت از آن است تا مطلبی برای او روشن نشد از آن نگذرد و تا مطلبی به طور تحقیق برای او بیان نشد بنویسد و بگوید، تا مطلبی به طور تحقیق برای او حل نشد از استاد بخواهد تا برای او تبیین کند.

اعضای محترم خانواده‌های روحانیت هم باید مستحضر باشند سهم تعیین کننده‌ای در تعالیم و ترقی زعیم خانواده‌شان دارند، زندگی با قناعت زمینه رسیدن به کرامت را فراهم می‌کند، در سوره مبارکه نحل وقتی خداوند فرمود : «فلنحیینه حیاة طیبه» یعنی اگر کسی با علم صائب و عمل صالح زندگی کرد ما زندگی او را طیب می‌کنیم، از بیان نورانی علی بن ابیطالب صلوات الله و سلامه علیه آمده است که «حیاة طیبه هی القناعه» اعضای محترم خانواده‌های روحانیت اگر با قناعت زندگی کنند زمینه کرامت آن روحانی فراهم می‌شود در نتیجه خود آن دودمان کریمانه زندگی می‌کنند، پس معلم ما خدای اکرم است درس کرامت می‌دهد خواه با بنا خواه با بیان خواه با قلم که «علم بالقلم»، خواه با بیان که «الرحمن علم القرآن خلق الانسان علمه البیان» چه بیان چه بنا، چه قلم چه زبان هر دو پیام آور تعلیم الهی هستند و خدای اکرم دارد تدریس می‌کند مطلب دیگر این است که اعضای محترم خاندان روحانیت آگاه باشند خانه‌ای که در آن یک روحانی به سر می‌برد معارف قرآن مطرح می‌شود معارف اهل بیت علیهم الصلاة و علیهم السلام مطرح می‌شود امید این که آن خانه جزء بیوت رفیع باشد هست «فی بیوت اذن الله ان ترفع» آن‌گاه اعضای این منزل رفیع طرفی از رفعت الهی می‌بندند «و رفعناه مکانا علیا» اگر برخی از اولیای الهی به مقام رفعت بار یافتند برای آن است که اینها رفیعانه زندگی کردند.

زندگی رفیعانه آن است که هرگز خدا را فراموش نکنند، بامداد و شامگاه با نام او همراه باشند، نه بیراهه بروند و نه راه کسی را ببندند و چیزی زمینه مشغولیت اینها را فراهم نکند بنابراین اگر خاندانی تلاش و کوشش کردند که نه به دنبال لهو و لعب بروند و نه لهو و لعب توانست آنها را به چنگ خود گرفتار کند اینها کسانی هستند که به کمال رسیده‌اند و ان‌شالله این کمالشان زمینه سعادت دنیا و آخرت را فراهم می‌کند، این نکته هم مغفول نماند که هر چه بیرون جان ماست هرگز زینت ما نخواهد بود زینت زمین است یا زینت آسمان، اگر کسی چیزی فراهم کرد خانه خوبی، فرش خوبی، اتومبیل خوبی فراهم کرد همه اینها زینت زمین‌ هستند، هیچ‌کدام زینت انسان نیستند و اگر بر فرض به کرات دیگر رفت و ستاره‌ها را تمدن کرد آن ستاره‌ها زینت آسمانند زینت انسان نیستند، زینت انسان در سوره مبارکه حجرات مشخص شد که «حبب الیکم الایمان و زینه فی قلوبکم» آن توحید است که انسان در برابر غیر خدا خضوع نکند و این زینت است.

بنابراین آنچه در سوره مبارکه نور در کنار آیه نور به عنوان بیت رحمت مطرح است مهمترین شرطش این است که اعضای خاندان اهل بازی و لهو و لعب نباشند «رجال لاتلهیهم تجاره ولا بیع عن ذکر الله» نه خودشان اهل لهو و لعب‌ هستند و نه لهو و لعب این قدرت را دارد که اینها را دستگیر کند، اینها منزه از آن هستند که خودشان به سراغ لهو و لعب بروند یا لهو و لعب اینها را سرگرم کند، سراغ لهو و لعب نمی‌روند، سراغ بازیچه نمی‌روند چه در سوره مبارکه مومنون آمده است «الذین هم عن اللغو معرضون» چه این که در صلاة خاشعند، این جمله هم در آغاز سوره مبارکه مومنون هست که «الذین هم عن اللغو معرضون» نه لهو و لعب به سراغ آنها می‌رود که در سوره نور آمده است «رجال لا تلهیهم تجاره و لا بیع عن ذکر الله» نه وسیله سرگرمی دارند که آنها را سرگرم کند و نه به سراغ سرگرمی می‌روند که آن شی برای آنها جاذبه داشته باشد بلکه چیزی که برای آنها جاذبه دارد زینت قلب است که در سوره حجرات آمده است که «حبب الیکم الایمان و زینه فی قلوبکم» آنچه زینت انسان است همان معارف الهی است، بنابراین ما توان آن را نداریم و حق آن را نداریم که بر خدا چیزی را تحمیل کنیم، بر دین چیزی را تحمیل کنیم، آنچه خیر و صلاح و فلاح ماست را به ما فرمودند و امیدواریم در اثر فراگیری معارف الهی هم به آنچه لازم است پی ببریم و هم چیزی که برای ما لازم است تحصیل کنیم انشاءلله.

من مجددا مقدم شما را گرامی می‌دارم و از ذات اقدس اله مسألت می‌کنم همه کسانی که در زمینه فراهم کردن حوزه علمیه و تأسیس و تقویت حوزه علمیه استان تهران تلاش و کوشش می‌کنند سعیشان مشکور باشد و عملشان مقبول الهی باشد و مورد دعای ولی عصر(عج) باشند، از ذات اقدس اله مسألت می‌کنیم این نظام را تا ظهور صاحب اصلی‌اش از هر گزندی محافظت بفرماید، رهبر ما مراجع ما ملت و مملکت ما را در سایه امام زمان(عج) حفظ بفرماید، خطر بیگانه‌ها را به خود آنها برگرداند، روح مطهر امام راحل(ره) را با انبیاء الهی محشور فرماید، شهدای انقلاب و جنگ را با شهدای صدر اسلام محشور نماید، این کشور ولی عصر را تا ظهور آن حضرت از هر خطری محافظت کند.