باکتری هلیکوباکتر پیلوری می تواند از طریق بزاق، آلودگی با استفراغ و یا مدفوع بیمار از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این عفونت از طریق آب و غذای آلوده به باکتری نیز قابل سرایت است.

هلیکوباکتر پیلوری نوعی باکتری است که موجب عفونت معده شده و یکی از دلایل شایع در ایجاد زخم های گوارشی به شمار می رود.

این عفونت باکتریایی در تقریبا نیمی از جمعیت جهان مشاهده می شود اما اغلب افراد از وجود آن بی خبرند زیرا هرگز نشانه های بیماری را تجربه نمی کنند. پزشکان معتقدند این افراد به طور مادرزادی در برابر هلیکوباکتر پیلوری مقاوم هستند.

عفونت هلیکو باکتر پیلوری هم در کودکان و هم در بزرگسالان مشاهده می شود.

علایم و نشانه های شایع در عفونت هلیکو باکتر پیلوری

    درد معده و یا سوزش سر دل
    تهوع
    استفراغ
    نفخ
    کاهش وزن
    اختلال در بلع
    مشاهده خون تیره و یا روشن در استفراغ و مدفوع

باکتری هلیکو باکتر پیلوری می تواند از طریق بزاق، آلودگی با استفراغ و یا مدفوع بیمار از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این عفونت از طریق آب و غذای آلوده به باکتری نیز قابل سرایت است.

عوامل موثردر ابتلا به عفونت هلیکو باکتر پیلوری

زندگی در شرایط شلوغ:

زیاد بودن تعداد افراد خانواده یکی از عوامل خطر در ابتلا به این عفونت است.

عدم رعایت بهداشت:

عدم شستشوی مناسب ظروف نیز می تواند از دلایل ابتلا به این بیماری باشد. برای پیشگیری از عفونت، به طور منظم ظروف و سطوح آشپزخانه و دستشویی را با آب گرم تمیز ومواد شوینده شستشودهید.

ابتلای یکی از افراد نزدیک:

به دلیل سهولت سرایت باکتری، افرادی که در نزدیکان خود این بیماری را مشاهده می کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

عوارض عفونت هلیکو باکتر پیلوری

زخم:

این باکتری به پوشش محافظتی معده و روده کوچک آسیب رسانده و موجب بروز زخم در اثر تماس مستقیم اسید با مجرای گوارشی می شود.

التهاب:

باکتری هلیکو باکتر پیلوری موجب تحریک معده و التهاب این بافت می شود (گاستریت).

سرطان معده:

این باکتری یکی از فاکتورهای خطر بسیار شایع در ابتلا به سرطان معده است.

روش های تشخیص عفونت هلیکو باکتر پیلوری

آزمایش خون:

آزمایش خون می تواند ابتلای شما به این عفونت را مشخص کند.

تست تنفس:

برای انجام این تست به شما یک قرص و یا مایع حاوی مولکول های کربن رادیواکتیو داده می شود. اگر شما مبتلا به عفونت هلیکو باکتر پیلوری باشید، کربن رادیواکتیو پس از هضم در معده آزاد می شود. بدن این کربن را جذب کرده و در بازدم شما قابل تشخیص است.

آزمایش مدفوع:

آزمایش مدفوع نیز یکی از راه های تشخیص این عفونت است.

آندوسکوپی:

در این روش یک لوله همراه با دوربین وارد مری و سپس معده و ابتدای روده کوچک می شود. پزشک هر گونه تغییر بافت در مجرای گوارشی را مشاهده کرده و قادر است از آن نمونه برداری کند (بیوپسی).

درمان

برای درمان عفونت هلیکو باکتر پیلوری معمولا از دو نوع آنتی بیوتیک و یک داروی ضد اسید استفاده می شود. بعد از چند هفته مصرف دارو، دوباره تست عفونت انجام می شود ودر صورت عدم موفقیت در درمان قبلی، درمان جدید با آنتی بیوتیک های دیگر آغاز می گردد.

تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ