اسکی روی آب: ورزش پولدارها!

عصر ایران؛ سولماز خیرخواه - تیم ملی اسکی روی آب مردان برای اولین بار در رقابت های جهانی «ویک بورد» شرکت می کند. این رقابت ها که قرار است از 15 تا 20 آبان ماه در مانیل فیلیپین برگزار شود، با حضور 2 نماینده از ایران در رشته «ویک بورد» دنبال خواهد شد. امیر اصلان و  حمید خودسیانی دو ورزشکاری هستند که به نمایندگی از ایران در رقابت های جهانی، اسکی خواهند کرد.

مجید قدمی، دبیر انجمن اسکی روی آب تهران با اشاره به اهمیت این رقابت ها و تجربه نخستین ایران برای حضور در رقابت های جهانی، عنوان کرد که شرکت در تورنمنت جهانی ویک بورد به منظور المپیکی کردن این رشته ورزشی است.

دبیر انجمن اسکی روی آب تهران، در گفتگو با عصر ایران همچنین به کمبود های موجود در این رشته اشاره کرد و در خصوص فعالیت اسکی بازان زن توضیح داد.


این اولین باری است که تیم ملی اسکی روی آب ایران عازم مسابقات جهانی می شود. چرا این اتفاق تا به حال نیفتاده بود؟

تیم ملی اسکی روی آب ایران پیش از این به رقابت های آسیایی اعزام شده بود اما به دلایل مختلف چون کمبود بودجه، نداشتن تمرینات لازم و کافی ملی پوشان تا به امروز نتوانسته بودیم به این رقابت ها اعزام شویم.

یعنی حالا که تیم ملی به فیلیپین می رود، این مشکلات حل شده است؟

نه حل نشده اما سعی کردیم شرایط را به گونه ای فراهم کنیم تا ملی پوشان بتوانند در این رقابت ها کسب تجربه کنند و با سطح رقبای خارجی شان آشنا شوند. ضمن اینکه به دلیل المپیکی نبودن این رشته، حضور ما در این رقابت ها و ثبت نام تعداد بیشتر تیم های شرکت کننده در رقابت های جهانی پوئنی است برای این که رشته اسکی روی آب هم المپیکی شود، البته فعلا تنها رشته ای که قرار است در این رشته ورزشی المپیکی شود همین «ویک بورد» است .

استارت این سفر چطور زده شد؟

مسابقات گزینشی 3 مرحله ای برای شرکت در این رقابت های ترتیب داده شد که مرحله اول وسوم آن در کیش برگزار شد و مرحله دوم آن در تهران. در نهایت منتخبین و برترین های این رشته برای شرکت در مسابقات جهانی ویک بورد فیلیپین انتخاب شدند. البته اسکی بازان برتر شامل 5 ملی پوش بودند که 3 نفر از آنها در رشته اسکیت بورد و 2 نفر دیگر در ویک بورد مهارت داشتند. اما از این تعداد همان 2 ملی پوشی که در ویک بورد تخصص دارند به مسابقات جهانی فیلیپین اعزام می شوند.


اسکیت بوردی ها چه می شوند؟

با توجه به اینکه این رشته یک رشته نمایشی است و با در نظر گرفتن هزینه ها، قرار شد که  فقط  ورزشکاران ویک بوردی برای حضور در این رقابت ها به فیلیپین سفر کنند.

هزینه و بودجه این سفر قرار است از کجا تامین شود؟

فدراسیون انجمن های ورزشی که بودجه لازم برای اعزام به رقابت های برون مرزی را ندارد و معتقد هم بودند که اگر تیم ملی اسپانسر دارد، می تواند به این رقابت ها اعزام شود. از این جهت است که بخشی از این هزینه ها را خود ملی پوشان تقبل می کنند، در کنار این در تلاش هستیم تا زمان اعزام یک حامی مالی پیدا کنیم.

با توجه به اینکه اسکی روی آب رشته پر هزینه ای است، پس افرادی که به این رشته علاقمندند باید از وضع مالی خوبی هم برخوردار باشند.

تقریبا همین طور است. ورزشکارانی که این رشته را دنبال می کنند باید از وضع مالی نسبتا خوبی برخوردار باشند تا بتوانند وسایل مورد نیازشان را تهیه کنند و یا اینکه اسپانسر داشته باشند.
البته ورزشکاران مبتدی شاید در ابتدای کار مشکلی نداشته باشند و بتوانند با هزینه های کمتری کار را شروع کنند اما وقتی حرفه ای می شوند، نیاز به هزینه و بودجه بیشتری دارند چون مثلا برای تهیه یک چوب اسکی روی آب حداقل باید دو و نیم تا 3 میلیون باید هزینه کرد.


پس این درست است که اسکی روی آب ورزش پولدارهاست؟

اگرچه گفته می شود این رشته، ورزش پولدارهاست اما باید بگویم خود این رشته واقعا فقیر است. هم فقیر است و هم مظلوم چون هیچ کسی به آن توجه نمی کند و هیچ امکاناتی در اختیارما قرار نمی گیرد. شاید یکی از دلایلش این باشد که این رشته هنوز المپیکی نیست. در حقیقت ما هر چه که داریم از خودمان داریم و هر کاری که می کنیم از خودمان خرج می کنیم.

تیم ملی کجا تمرین می کند؟ فضای کافی و لازم را برای تمرین در اختیار دارد؟

نه ما فضای کافی برای تمرین نداریم. ملی پوشان ما مثل سایر ورزشکاران آبی باید 3 وعده در روز تمرین کنند اما این اتفاق نمی افتاد و اسکی بازان ساعت بلا استفاده قایقرانان را در دریاچه آزادی اسکی می کنند.  در حال حاضر هم با سرد شدن هوا، تمرینات بچه ها متوقف شده است.

البته به نظر می رسد که تمرین در دریاچه آزادی با همان زمان کم برای ملی پوشان غنیمتی باشد. چون در زمان ریاست آقای دنیامالی ، رئیس برکنار شده فدراسیون قایقرانی ملی پوشان برای تمرین در دریاچه مشکل داشت.

بله در زمان ریاست آقای دنیامالی ملی پوشان نمی توانستند در دریاچه آزادی تمرین کنند اما با آمدن رئیس جدید فدراسیون قایقرانی، حالا تیم ملی دوباره می تواند به تمریناتش در دریاچه ادامه بدهد. ضمن اینکه دریاچه آزادی، فضای خوب و استانداردی برای تمرین محسوب می شود، فقط بزرگترین مشکل ما این است در استفاده از این فضا، محدودیت زمانی داریم.

وضعیت زنان اسکی باز به چه صورتی است؟ با توجه به این که آنها حتی تیم هم ندارند.

همان طور که می دانید، زنان اسکی باز هنوز هیچ تیمی ندارند و از این جهت است که هر کسی با توجه به علایقی که دارد سراغ این رشته می آید و تمرین می کند.

پس با این حساب، باید گفت اگر اسکی روی آب برای ورزشکاران مرد مظلوم واقع شده برای زنان اصلا دیده نشده است؟

تقریبا همین گونه است. البته ما زنان اسکی بازی را داریم که از توان بالایی برخوردارند و به خوبی هم اسکی می کنند اما فعالیت گسترده ای نمی توانند داشته باشند چون هنوز تیم ندارند و نمی توانند فعالیتی خاصی داشته باشند.

اگر روزی تیم ملی اسکی روی آب زنان شکل گیرد، آیا آنها از لحاظ پوشش ورزشی مشکلی نخواهند داشت؟

نه چون اسکی بازان زن پوشش مخصوصی دارند. ضمن اینکه زنان ایرانی مضاف بر آن پوشش، بادگیری را روی آن لباس می پوشند و به این ترتیب هم فعالیتشان موجه می شود. اما در کل فعلا تیمی ندارند که مشکلی بابت حجاب داشته باشند.

با توجه به اینکه تیم ملی اسکی روی آب مردان پیش از این موفق شده در رقابت های آسیایی مقام پنجم را کسب کند، فکر می کنید در رقابت های جهانی از چه وضعیتی برخوردار باشیم؟

این رقابت از کیفیت و سطح بالایی برخودار است و قطعا ما در فیلیپین نمی توانیم به رقیبان جهانی مان برسیم. باید بگویم با توجه به تازه بودن این رشته ورزشی و امکانات کمی که تیم ملی در ایران در اختیار دارد، ما نه امیدی برای کسب مدال داریم و نه حتی به این مسئله خوشبینیم. اما نکته اصلی برای اعزام به این رقابت ها کسب تجربه اسکی بازان و همچنین المپیکی شدن رشته ویک بورد است.

اگر المپیکی شدن این رشته حتمی شود، آیا ایران می تواند در رقابت های 2016 برزیل در رشته اسکی روی آب، نماینده ای را داشته باشد؟

به نظرمن این اتفاق شدنی است. اگر این رشته المپیکی شود، با توجه به اولین دوره برگزاری آن، قطعا سخت گیری ها هم کمتر خواهد بود و از این جهت است که من فکر می کنم ویک بورد ایران می تواند در المپیک 2016 نمایندگانی را داشته باشد.

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید