۰۳ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ دی ۱۴۰۳ - ۱۳:۰۹
فیلم بیشتر »»
کد ۲۳۷۷۶۹

سجاد انوشیروانی: باید به مسابقات جهانی برسم

عصر ایران ورزشی؛ سولماز خیرخواه - وزنه بردار آذری ایران که در المپیک لندن موفق شد عنوان نائب قهرمانی را از آن خود کند، می گوید، روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته تا به مدال نقره المپیک رسیده است.  سجاد انوشیروانی ، تا به امروز  به دلایل مختلفی چون مصدومیت، بارها از وزنه برداری خداحافظی کرده اما هر بار با انگیزه تر از گذشته برگشته و  دست به وزنه شده است.

او که این روزها بازهم با مصدومیت جدی از ناحیه زانو روبروست دوران نقاهتش را پست سر می گذارد تا آماده تر از گذشته بر سر تمریناتش برگردد. انوشیروانی قصد دارد خودش را به رقابت های جهانی لهستان برساند و از نظر او کار نشد ندارد.
 
وزنه بردار فوق سنگین ایران در گفتگو با عصر ایران از دردها و مصدومیت هایش گفت و به شرایط خوب وزنه برداری در ایران اشاره کرد.

*****

این روزها از وزنه برداران المپیکی چندان خبری نیست.


تیم ملی که هنوز کارش را شروع نکرده است و بچه ها اکثرا تمریناتشان را برای تیم های باشگاهی شروع کردند. من هم که دوره درمان را می گذرانم، تمرینات هوازی را شروع کردم که چندان از وزنه برداری دور نماینم و بدنم آماده باشد.

همان مصدومیت قدیمی؟

بله همان مصدومیتی که از ناحیه زانو داشتم.

اردوی تیم ملی از کی شروع می شود؟


آقای باقری برنامه ریزی هایشان را انجام دادند و قرار است اردوی تیم ملی از دی ماه استارت بخورد.

با توجه به مصدومیتی که دارید به اردو تیم ملی می رسید؟


با توجه به چسبندگی که در زانو داشتم در این مدت دو تزریق توسط دکتر رازی در پایم صورت گرفت و قرار است در روزهای آینده از آن ام آر آی بگیرم و به دکترم نشان بدهم تا ببینیم بعد از این چه باید کرد.

پیش از این گفته می شد که احتمالا دوره درمانتان یک ساله باشد و حتی نتوانید برای رقابت های جهانی ۲۰۱۳ لهستان برسید.

دكتر رازي پيش از اين گفته بود اگر مي‌خواهم اين آسيب ‌ديدگي برطرف شود باید يك سال تمام تحت درمان باشم و به وزنه دست نزنم. اما با توجه به اینکه مسابقات جهاني لهستان سال آينده برگزار می شود، من از دكتر رازي خواستم كه طوري برنامه‌ ريزي كند كه دوره درمانم 8 يا 9 ماه زمان بگیرد و من بتوانم  زودتر خودم را برای مسابقات جهاني 2013 آماده كنم.

فکر می کنید بعد از این دوره درمان بتوانید در مسابقات جهانی نیز مثل المیپک و حتی بهتر از آن وزنه بزنید؟

انشالله که می شود. من هر زمان که اراده كردم و چیزی را خواستم به حمايت و پشتيباني خداوند به آن رسيده ‌ام. من از زمانی که دست به وزنه بردم تا امروز فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشتم اما هیچ زمانی ناامید نشدم چون مي‌ دانستم يك روز به آنچه مي‌خواهم مي‌رسم . از این جهت که همیشه فکر می کنم کار نشد، ندارد.



شما حدودا 12 ساله که وزنه می زنید، اما بالاخره بعد از این همه سال موفق شدید که به مدال المپیک برسید. آیا دلیل این تاخیر می تواند همان فراز و نشیب هایی باشد که شما به آن اشاره کردید؟

من بارها مصدوم شدم و بارها به دلایل مختلف از جمله مصدومیت، از وزنه برداری دور ماندم اما هیچ وقت ناامید نشدم. من 20 سالم بود که با يك مدال نقره و يك مدال برنز آسيايي به دنياي حرفه‌ اي وزنه ‌برداري معرفي شدم و بعد از يك سال توانستم ركورد جوانان ايران را كه آن زمان با 5‌/‌187 كيلوگرم در اختيار حسين رضازاده بود، 5‌/‌2 كيلوگرم ارتقا دهم و وزنه 200 کیلوگرمی را بالای سر ببرم ولی آن روزها من هر چقدر ركورد مي‌ زدم نمي ‌توانستم از زير سايه حاج‌ حسين رضازاده بيرون بيايم.

با اين حال وقتی ايوانف، سرمربی وقت تیم ملی به ايران آمد به من گفت اگر بتوانم در مدت يك‌ سال وزنم را 20 كيلوگرم افزايش بدهم، قطعا رکورددار جهان خواهم بود. او با انگیزه ای که به من داد، باعث شد تا با جديت در اردوي تيم ملي تمرين كنم اما از بد ماجرا عضله پشت پايم در همان ابتدا پاره شد و مجبور شدم سه سال از دنيای وزنه ‌برداری دور بمانم.

بعد از سه سال که برگشتم یعنی در حقیقت دوره درمانم که به پایان رسید، دوباره کار را شروع کردم و با شروع کار،  برای حضور در قهرمانی کشور بزرگسالان و انتخابی تیم ملی سال 88  برنامه ریزی کردم و موفق هم شدم چرا که توانستم در این رقابت‌ها و پس از یک سال تمرین مداوم به مدال طلا برسم و به اردوی تیم ملی دعوت شوم.

اما در همین اردوها بود که باز مصدوم شدید.


بله در حالی که برای کسب مدال طلای جهان برنامه ریزی کرده بودم و به چیزی جز آن فکر نمی کردم، در حرکت دوضرب، داخل زانویم با آن حالت چسبندگی که داشت، ترکید و به گونه ای پس از این مصدومیت، فلج شدم و حتی نمی‌توانستم حرکت کنم.

بعد چی شد؟

بعد از این مصدومیت پیش دکتر رازی رفتم و ‌زانویم را زیر نظر وی جراحی کردم. اما دیگر فکر نمی کردم بتوانم به اردوی تیم ملی برگردم. ولی همان زمان آقای باقری به من اطمینان کرد و خواست که پس از جراحی و سپری کردن دوران نقاهت، دوباره به تیم ملی برگردم . چون معتقد بودند که من یکی از مهره‌های خوب تیم ملی خواهم بود.

و این اتفاق افتاد و شما به عنوان نائب قهرمان المپیک مطرح شدید.

به هر حال این موفقیت را مدیون زحمات کوروش باقری و اعتمادی که ایشان به من کردند هستم.

در شرایط فعلی وضعیت وزنه برداری را چگونه می بینید؟


 در این دو سال اندی شما هم شاهد هستید که وزنه برداری ایران با رشد زیادی روبرو بوده البته نتایجی هم که  در این چند سال اخیر گرفتیم مصداق این قضیه است. الان که من با شما حرف می زنم، به طور قطع می گویم که هر سه رده سنی وزنه برداری در کشور ما فعال است که البته با وجود آقایان رضا زاده و باقری بوده که ما توانستیم به این نتایج و چنین رشد بی سابقه ای برسیم و ما همه این موفقیت ها را مدیون این عزیزان هستیم. امیدوارم در آبنده بهتر از این هم بشود.

برنامه تان برای آینده و المپیک بعدی چیست؟


راستش فعلا باید روی سلامتی زانویم تمرکز کنم تا به بهبودی کامل برسد و بتوانم بهتر از قبل درخدمت تیم ملی باشم. اگر هم قسمت باشد حتما در المپیک بعدی خواهم بود چرا که نباشم.


برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید





ارسال به دوستان