پاستیل از گروه آبنبات‌های لاستیكی است و از مخلوط شكر، آب، ژلاتین، مواد رنگی، اسانس و برخی اسیدها تهیه می‌شود. ژلاتین آن اگر حیوانی باشد، از جوشاندن پوست و استخوان گاو و بندرت ماهی طی فرآیندی با افزودن محلولی اسیدی به دست می‌آید.

پاستیل از تنقلاتی است كه با شكل‌های متنوع و رنگ‌های فریبنده، بزرگ و كوچك را به خود جذب كرده و گرچه برخی انواع آن طعم خوبی ندارد، اما بافت كش‌سان منحصربه‌فرد آن در زمان جویدن چنان احساس مطلوبی در مصرف‌كننده ایجاد می‌كند كه در همه جنس‌های این محصول نظیر ژله و مارشمالو (نوعی آبنبات اسفنجی) نمی‌توان یافت و این همان عامل اصلی پرطرفدار شدن پاستیل است اما باید بدانیم این قبیل ویژگی‌ها نمی‌تواند دلیل مغذی بودن این محصول باشد.

متاسفانه امروزه اغلب افراد با این تصور كه ژلاتین پاستیل تامین‌كننده كلسیم بدن است و انواع میوه‌ای آن منبع غنی از ویتامین‌هاست آن را به‌عنوان یكی از تنقلات مغذی و گاهی درمانی در برنامه غذایی روزانه خود یا دانش‌آموزشان می‌گنجانند. اما آیا این موضوع واقعیت دارد؟

پاستیل به اندازه ژلاتین خاصیت ندارد

پاستیل از گروه آبنبات‌های لاستیكی است و از مخلوط شكر، آب، ژلاتین، مواد رنگی، اسانس و برخی اسیدها تهیه می‌شود. ژلاتین آن اگر حیوانی باشد، از جوشاندن پوست و استخوان گاو و بندرت ماهی طی فرآیندی با افزودن محلولی اسیدی به دست می‌آید.

رنگ این ژلاتین زرد كم‌رنگ تا سفید است، بی‌بو و بی‌مزه بوده و فاقد قند و چربی است و كالری بسیار پایینی دارد. این ژلاتین تا زمانی كه خالص است سرشار از پروتئین و اندكی كلسیم و برخی ویتامین‌ها بوده و مصرف آن توصیه می‌شود، اما وقتی در صنعت با رنگ، اسانس‌های شیمیایی و مقدار زیادی شكر مخلوط شود به دلیل تركیبات افزوده شده نه‌تنها تبدیل به محصولی كم‌ارزش می‌شود، بلكه برای كودكان زیر دو سال به دلیل سیستم گوارشی حساس و ضعیفی كه دارند مضر بوده و احتمال بروز حساسیت به صورت خس‌خس سینه و كهیر وجود دارد.

پاستیل میوه‌ای، فاقد مزیت

برخی والدین با این تصور كه پاستیل میوه‌ای، منبع سرشار مواد مغذی است و از كنسانتره میوه‌ها تهیه شده روزانه آن را در میان‌وعده مدرسه فرزندشان می‌گنجانند؛ اما خوب است بدانید طعم پاستیل منشأ شیمیایی دارد و سنتزی است و اسانس میوه‌ای یا نوشابه‌ای آن هیچ مزیتی بر دیگری ندارد البته برخی تولید‌كنندگان ادعا می‌كنند كه در محصولشان از كنسانتره میوه‌های طبیعی همچون هویج و انار استفاده می‌كنند، اما باید بدانید در اثر افزودن كنسانتره یا همان آب تغلیظ شده میوه، ژلاتین شل و قالب‌گیری پاستیل دشوار و گاهی ناممكن می‌شود.

پاستیل‌هایی كه منع شرعی دارد

در اكثر كشورهای غیرمسلمان برای تهیه پاستیل از ژلاتین استخوان خوك استفاده می‌شود. این تركیب نه‌تنها از نظر شرعی منع مصرف دارد، بلكه اگر بخوبی عمل‌آوری نشود می‌تواند بیماری‌های خطرناكی را در مصرف‌كننده ایجاد كند. این موضوع در مورد آبنبات، آدامس و شكلات‌های خارجی كه مغز ژله‌ای دارد و فاقد برچسب وزارت بهداشت ایران است نیز صدق می‌كند.

پاستیل را نجوید

پاستیل حاوی شكر زیادی بوده و بخصوص جویدن انواعی كه سطح‌شان با دانه‌های شكر پوشیده شده است باعث پوسیدگی دندان‌ها می‌شود بنابراین بهتر است این محصول مانند نبات یا شكلات در داخل دهان آب شود.

به پاستیل هم واكس می‌زنند

اگر به ظاهر پاستیل نگاه كنید، متوجه می‌شوید سطح آن براق است، علت آن استفاده از نوعی واكس روغنی به منظور جلوگیری از چسبیدن قطعات پاستیل به یكدیگر است. این روغن خوراكی بوده و برای سلامت مضر نیست.

پاستیل در محیط گرم و در معرض تابش مستقیم نور آفتاب كیفیت خود را از دست داده و تاریخ مصرف آن زودتر از موعد منقضی می‌شود.

منبع: جام جم آنلاین