حق کشی آشکار در بازی علی مظاهری پرچمدار کاروان ورزش ایران که قربانی ناداور آلمانی و تیم داوران ژوری شد، ناخوآگاه ذهن همه را به این سو می‌برد که پشت پرده این ناداوری آشکار سیاسی است؛ شاید همه اینها دسیسه بود تا پرچمدار کشورمان را از بازی‌ها حذف کنند؛ مثل المپیک ۲۰۰۴ آتن که آرش میراسماعیلی را در نخستین بازی با رژیم اشغالگر صهیونیستی انداختند! شعار دهندگان ورزش که همواره سیاست را از ورزش جدا می‌دانند، خود آشکارا ورزش را سیاسی می‌کنند و ناجوانمردانه پرچمدار کاروان ورزش ایران را زیر تیغ می‌برند.

چهارمین نماینده بوکس ایران در سی‌امین دوره بازی‌های المپیک در شرایطی برابر حریفی از کوبا، با رأی ناعادلانه داوران، بازنده شد که علی مظاهری حاضر به حضور در کنار داوران برای بالا بردن دست حریف کوبایی نشد و با اعتراض رینگ را ترک کرد.

به گزارش «تابناک»، هنوز همه مردم ایران در شوک تصمیمات داوری علیه نماینده بوکس کشورمان هستند. علی مظاهری قربانی ناداور آلمانی و تیم داوران ژوری شد و در حالی که او مدام حمله می‌کرد، حریف کوبایی‌اش را به عنوان پیروز، راهی مرحله بعد کردند.

این بسیار ناجوانمردانه است که کسی چهار سال تلاش کند و بعد با حق خوری همه را بر باد بدهند. البته هنگامی که هیچ نماینده‌ای در فدراسیون جهانی بوکس نداریم، همین می‌شود که کوبایی‌ها ـ که نفوذ بسیاری دارند ـ به آسانی حق ما را می‌خورند و زحمات چهار ساله علی مظاهری را در یک آن از بین بردند.

بازی شش بر چهار به نفع مظاهری بود. او قشنگ بازی می‌کرد. آخر دیگر باید چگونه بازی می‌کرد؟ این در حالی بود که کل سالن به داوری اعتراض داشتند. در واقع این بازی به مانند این بود که در فوتبال، طرف با لگد به ساق پای بازیکنی زده و سپس خطای بازیکن دیگر را که پایش آسیب دیده، بگیرند. در این بازی نیز طرف کوبایی مدام با سر به سمت شکم مظاهری می‌آمد و این در حالی بود که داور به مظاهری اخطار می‌داد!

در اینجا باید گفت، حق‌کشی آشکار در بازی علی مظاهری، پرچمدار کاروان ورزش ایران که قربانی ناداور آلمانی و تیم داوران ژوری شد، ناخوآگاه ذهن همه را به این سو می‌برد که پشت پرده این ناداوری آشکار سیاسی است!

شاید همه اینها دسیسه بود تا پرچمدار کشورمان را از بازی‌ها حذف کنند؛ مثل المپیک ۲۰۰۴ آتن که آرش میر اسماعیلی را در نخستین بازی با رژیم اشغالگر صهیونیستی انداختند! شعار دهندگان ورزش که همواره سیاست را از ورزش جدا می‌دانند، خود آشکارا ورزش را سیاسی می‌کنند و ناجوانمردانه پرچمدار کاروان ورزش ایران را زیر تیغ می‌برند.

باید هم از خجالت، حوله روی سرت بکشی

گزارشگر BBC که معمولا بنا به عادت رسانه‌ایش همیشه محافظه‌کارانه اظهارنظر می‌کرد، پس از پایان دیدار مظاهری با گومز در کنار رینگ مسابقه ایستاد و در حالی که به شدت از عملکرد داور بازی انتقاد می‌کرد، خطاب به بوکسور کوبا ـ که حوله آبی‌ رنگش را روی سرش انداخته بود و در حال ترک سالن بود ـ گفت: باید هم از خجالت حوله را روی سرت بکشی!

گزارشگر BBC با واژه‌هایی نظیر حق‌کشی و لابی بزرگ از این بازی یاد کرد و بر خلاف انتظار، موضع مستقیم خود را در محکوم کردن داور آلمانی بیان کرد؛ هر چند او در پایان بوکسور کوبا را مقصر ندانست و بر این باور بود، افرادی که پشت پرده نتیجه این بازی را مشخص کردند، باید خجالت بکشند! خبرنگار گل از نزدیک شاهد مخابره این خبر گزارشگر BBC به رسانه‌اش بود.