سلنيوم خطر ابتلا به سرطان را كاهش مي‌دهد

ایسنا: بدن از ماده معدني سلنيوم كه براي سلامت عمومي بدن ضروري است، براي توليد سلنوپروتئين‌ها استفاده مي‌كند.

سلنوپروتئين‌ها در واقع از سلولها در برابر آسيب ديدگي‌هاي مختلف حفاظت مي‌كنند. پزشكان انگليسي مي‌گويند: مصرف اين ماده معدني احتمال ابتلا به سرطان پانكراس را كاهش مي‌دهد.
 
به نوشته روزنامه ديلي، كارشناسان تغذيه هشدار داده‌اند كه كاهش سطح سلنيوم موجود در خاك بر اثر روشهاي مهاجم كشاورزي و استفاده از كودهاي شيميايي، روي زنجيره غذايي، رژيم غذايي و حتي خطر بروز بيماريها تاثير مي‌گذارد.
 
هفته گذشته كارشناسان دانشگاه اسميت آنجليا در آزمايشات جديدي دريافتند: افرادي كه مقادير زيادي از اين ماده معدني را در مواد غذايي مختلف همراه با ويتامين‌هاي E ,C مصرف مي‌كنند 67 درصد كمتر با خطر ابتلا به سرطان پانكراس مواجه هستند.
 
مطالعات پيشين نشان داده است در افراد سالمند مصرف مقادير كافي منابع غذايي حاوي سلنيوم به تقويت عملكرد مغز كمك مي‌كند به طوري كه توان ذهني قوي و فعال باقي مي‌ماند. غني ترين مواد غذايي حاوي سلنيوم، قلوه، جگر، ماهي و خشكبار برزيلي هستند اما پرمصرف‌ترين منابع غذايي حاوي سلنيوم شامل غلات، نان، گوشت قرمز و گوشت مرغ هستند.
 
مارگارت ريمن، استاد طب تغذيه در دانشگاه سوري و متخصص اصلي اين مطالعه در زمينه تاثيرات سلنيوم يادآور شد: در بلند مدت تاثيرات كمبود سلنيوم و مصرف كم اين ماده معدني در بدن مي‌توان زيان بار و مخرب باشد. در مطالعه‌اي كه اوايل سال جاري ميلادي (2012) در مجله تخصصي «لانست» به چاپ رسيد پروفسور ريمن تاكيد كرد: سلنيوم با بيشتر واكنش‌ها و فرآيندهاي بدن از تقويت قدرت باروري گرفته تا عملكرد تيروئيد، جلوگيري از تشكيل پلاك‌هاي عروقي و نيز تنظيم فشار خون در ارتباط است.
 
در يك مطالعه روي مردان مبتلا به مشكلات بارورسازي معلوم شد كه مصرف روزانه 100 ميكروگرم از مكمل‌هاي سلنيوم باعث افزايش توانايي سلولهاي جنسي مردانه مي‌شود و در واقع مشكلات فوق در اين مردان ناشي از كمبود سلنيوم بوده است.
 
ريمن تاكيد كرد: سلنيوم يك جزء اصلي از دو سلنوپروتئين است كه براي سلامت اسپرم‌ها (سلولهاي جنسي مردانه) ضروري هستند.
 
به گفته كارشناسان تغذيه، سلنيوم علاوه بر رفع مشكلات بارورسازي در مردان به تقويت سيستم ايمني بدن نيز كمك مي‌كند. مكمل‌هاي سلنيوم، از RNA در برابر آسيب‌هاي اكسيداتيو حفاظت مي‌كنند. سلنيوم علاوه بر اينكه يك آنتي اكسيدان است، يك عامل ضد التهاب به حساب مي‌آيد.
 
مطالعه روي بيماران مبتلا به آرتريت روماتيسمي نشان داده است كه ميزان سلنيوم خون آنها كاهش يافته است. علاوه بر اينها عنصر سلنيوم در ساخت يك ماده شيميايي در مغز موسوم به انتقال دهنده عصبي نقش مهمي ايفا مي‌كند و با كمبود سلنيوم خطر جنون و ضعف، افزايش مي‌يابد.
 
سلنيوم درعين حال مي‌تواند از چشم‌ها در برابر بيماري آب مرواريد محافظت كند. كمبود اين ماده معدني به افسردگي، بي حوصلگي، اضطراب و پرخاشگري منجر مي‌شود. سلنيوم بعنوان يك آنتي اكسيدان روند پيري را كندتر مي‌كند و خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي را كاهش مي‌دهد.