ضرورتی برای گفت و گوی اختصاصی احمدی نژاد با رسانه های داخلی وجود ندارد / فضای نقد در جامعه مهیاست

 شما بعد از اخراج خبرنگار ایرنا از نشست خبری سخنگوی شورای نگهبان ، نامه ای به آقای احمدی نژاد نوشتید و از ایشان برای حمایت از خبرنگاران کمک خواستید. چرا خود آقای احمدی نژاد برای خبرنگاران داخلی این ارزش را قائل نمی شوند تا مانند خبرنگاران خارجی با آن ها هم مصاحبه اختصاصی داشته باشند؟

مصاحبه ایشان با خبرنگاران خارجی کاملا هدفمند و به منظور انتقال پیام ها و نشر مواضع و دیدگاه های جمهوری اسلامی ایران در خارج انجام می شود. اما در فضای داخلی، آقای احمدی نژاد در فرصت ها و دیدارهای مختلف، دیدگاه ها و نظراتشان را در جامعه منعکس می کنند.
حالا اگر با خبرنگاران داخلی مصاحبه نکرده اند، به معنای بی توجهی به خبرنگاران نیست. بلکه ضرورت انجام چنین گفت و گویی احساس نشده است. چون بستر نشر دیدگاههای دولت و رئیس جمهور در داخل کشور فراهم است و و انجام مصاحبه اختصاصی با رسانه های داخلی به عنوان یک ضرورت احساس نشده است.

 شما می فرمایید بستر برای بیان مواضع آقای احمدی نژاد فراهم است. اما خبرنگاران داخلی هم حق دارند مانند فرید زکریا و بسیاری دیگر از خبرنگاران خارجی رو در روی ایشان بنشینند و عملکرد ایشان را نقد کنند و جواب بخواهند. در واقع مجال برای بیان دیدگاه های ایشان همیشه هست و مشکل ما این است که جایی برای گفتگوی انتقادی با آقای احمدی نژاد نیست.

در جامعه ما بستر نقد فراهم است و مشکلی از این بابت وجود ندارد. خبرنگاران هم می توانند از طریق روزنامه ها ، خبرگزاریها و پایگاههای خبری انتقادات خود را مطرح کنند، بنابراین منعی برای نقدهای رسانه ای خبرنگاران وجود ندارد و فضای کشور ما برای کار مطبوعاتی و نقد های رسانه ای ، باز و آزاد است و خبرنگاران می توانند کار خود را در زمینه نقد دولت انجام دهند. بنابراین اگر مسائل را با هم خلط کنیم نتیجه نادرستی از آن عاید خواهد شد که بهتر است از آن اجتناب شود.

- آقای احمدی نژاد که گفته بودند من فرصت ندارم روزنامه ها را بخوانم. ضمن اینکه اگر نوشتن در روزنامه کافی بود، شما هم به همان انتقاداتی که در روزنامه ایران و سایت ایرنا مطرح شده بود اکتفا می کردید و خبرنگار شما در نشست خبری آقای کدخدایی از شورای نگهبان انتقاد نمی کرد.

من فکر می کنم شما دچار بدفهمی شدید و نتیجه گیری شما درست نیست. آقای احمدی نژاد در سال های اخیر بار ها نشست مطبوعاتی و کنفرانس خبری داشته اند و تند ترین سوالات را خبرنگاران در جلسات مطبوعاتی مطرح کرده اند و ایشان هم با سعه صدر به همه این سوالات پاسخ داده اند و تا امروز هم کسی را به علت طرح یک سوال تند یا انتقاد صریح از رئیس جمهور از جلسه مطبوعاتی اخراج نکرده اند.

آنچه مورد اعتراض ماست این است که سخنگوی محترم شورای نگهبان با چه منطقی به صورت یکجانبه یک رسانه را آماج همه نوع توهین و تهمت قرار می دهند و بعد هم خبرنگار خبرگزاری رسمی کشور را از جلسه اخراج می کنند. این اعتراضی بود که ما داشتیم و به همین دلیل به رئیس جمهور محترم نامه نوشتیم تا به عنوان کسی که مسوول اجرای قانون اساسی است به مسوولان کشور در خصوص رعایت نکردن حرمت خبرنگاران و سلب آزادی از آنان برای طرح سووال و اعمال محدودیت برای فعالیت رسانه ای تذکر بدهند.
من فکر می کنم شما مسائل را با هم خلط می کنید و نتیجه گیری نادرستی دارید.

نشست های خبری که در یک سال اخیر تعطیل شده و همچنان هم اصرار دارم که ایشان مصاحبه اختصاصی با هیچ خبرنگار داخلی به جز مجری گفتگوی خبری صدا و سیما نداشته اند. آیا بی توجهی بالاترین مقام اجرایی کشور به نمایندگان رسانه های داخلی، باعث نمی شود تا سایر مسئولان هم به راحتی با خبرنگاران برخورد هایی نظیر آنچه شما به آن اعتراض دارید را انجام دهند؟

بالاخره در طول این سال ها آقای رئیس جمهور به کرات با خبرنگاران مصاحبه مطبوعاتی داشتند و در سفرهای استانی و سفرهای کاری هم با خبرنگاران گفت و گو کرده اند. بنابراین نمایندگان رسانه های ارتباط جمعی، بالاترین دسترسی را در دوره آقای احمدی نژاد به رئیس جمهور داشته اند!در کدام دوره تا این حد دسترسی به رئیس جمهور وجود داشته است؟ این ها را باید منصفانه قضاوت کرد. البته اگر رئیس جمهور فرصت داشته باشد و مصاحبه اختصاصی هم داشته باشد خوب است ولی باید با توجه به حجم کارهای رئیس جمهور و کمبود وقت، اولویت بندی مسائل را در نظر گرفت.

 الان در شرایطی که دولت سخنگوی مشخصی ندارد و ایشان هم در یک سال اخیر نشست خبری نداشته اند، وقتی مسئله ای مثل تغییر قانون انتخابات پیش می آید، فقط سایت دولت یادداشت آقای میرتاج الدینی را منتشر می کند و نهایتا خبرگزاری ایرنا هم نظرات مسئولان دولتی را منعکس می کند. با این حال شما معتقدید خبرنگاران بیشترین دسترسی را به رئیس جمهور دارند؟

درست است که آقای میرتاج الدینی معاون محترم رئیس جمهور نظرات خود را از طریق پایگاه خبری دولت منتشر کرده است اما ایشان در دسترس خبرنگاران هستند و نمایندگان رسانه های ارتباط جمعی بارها با ایشان گفت و گو کرده اند و انعکاس نظرات مسوولان دولتی در خبرگزاری ایرنا نیز نمی تواند محل اشکال قراربگیرد.

دولت به جای یک سخنگو دو سخنگوی رسمی دارد و در زمینه مسائل اقتصادی نیز اختصاصا سخنگو تعیین کرده است که در نوع خود بی سابقه است و آنها نیز در دسترس هستند و می شود از آن ها در باره مسائل مختلف سوال کرد.
در عین حال ، وزرا هم روزهای چهارشنبه بعد از جلسه هیئت دولت در دسترس خبرنگاران قرار می گیرند و هر کس در حوزه کاری خود به مردم گزارش می دهد و ارتباط دولت با مردم برقرار است. جامعه ما الحمدلله جامعه ای آزاد است و فضای اجتماعی ما خالی از نقد نیست و در این زمینه اشکالی به دولت وارد نیست.

اما در همین فضای آزاد بسیاری از انتقادات، سیاه نمایی تلقی می شود. شما به ما تضمین می دهید که با مطرح کردن انتقاداتمان از دولت متهم به سیاه نمایی نشویم؟

البته باید عرض کنم که آنچه الان در فضای جامعه وجود دارد، غالبا سیاه نمایی است نه انتقاد. اما به خاطر همین سیاه نمایی ها هم تا کنون هیچ کس از طرف دولت مورد مواخذه قرار نگرفته است. ای کاش نقد وجود داشت و منصفانه ، عالمانه و بی طرفانه جنبه های مثبت و منفی پدیده های مختلف را بررسی می کردند و از این طریق تنویر افکار صورت می گرفت . همه از این نوع نقد استقبال می کنند و دولت هم همین طور است. اما آنچه الان وجود دارد، به خصوص در ماه های اخیر، عمدتا سیاه نمایی هایی بوده که به اسم نقد مطرح شده و هیچ کس نمی تواند منکر این واقعیت شود زیرا دلایل و مستندات فراوانی برای آن وجود دارد.
البته برخی از افراد هم دوست دارند که در فضای جامعه سیاه نمایی ها بیشتر شود که ما با آن هم مشکل نداریم و همان طور که تا الان تحمل کردیم، از این به بعد هم تحمل می کنیم.

این جملات را هر نهاد و ارگانی که مورد انتقاد قرار می گیرد بیان می کند. شما به ما یک ملاک معرفی کنید که ما با آن بتوانیم فرق بین نقد و سیاه نمایی را متوجه شویم.

نقد تعریف خاص خودش را دارد. نقد یعنی بررسی عالمانه و منصفانه و بی طرفانه یک رویداد. اما جانبدارانه اظهار نظر کردن و در مورد یک موضوع، فقط جنبه های منفی یا فقط جنبه های مثبت را دیدن که نقد نیست. یک موضوع نباید جانبدارانه بررسی شود بلکه باید از جوانب مختلف به شکل منصفانه و بی طرفانه مورد قضاوت قرار بگیرد. اما اگر یک طرفه به قاضی برویم و هرچه خواستیم بگوییم دیگر نام این کار، نقد نیست. جامعه هم در این باره قضاوت خود را می کند.

اگر ممکن است، شما از موضع یک فرد داخل دولت یک نقد منصفانه از عملکرد دولت بیان کنید.

به این شکل نمی شود گفت. شما اگر موضوعی مد نظر دارید بگویید تا من درباره آن نظر بدهم اما اینکه به شکل کلی من نقد کنم نمی شود. البته ازهرکسی نخواهید که در باره هر چیزی نظر بدهد. نقد باید کارشناسانه و مبتنی بر بررسی علمی و فنی باشد و اینگونه که شما بگویید نقد کن حرف دقیقی نیست.

اگر روزنامه ایران و خبرگزاری ایرنا را بررسی کنیم، کاملا مشخص است که همه مطالب آن در جهت حمایت از دولت منتشر می شود و جای نقد در آن خالیست. آیا این عملکرد مصداق همان یک طرفه به قاضی رفتن شما نیست؟

خیر این طور نیست. شما روزنامه ایران را بخوانید و ببینید که ما هرجا اشکالی هست بیان می کنیم. همین چند روز پیش گزارشی نوشته بودیم با عنوان "تخلفات پزشکان دور از چشم وزیر بهداشت". ما هم دولت را هم اگر در مواردی اشکالی وجود داشته باشد نقد می کنیم. اما سعی می کنیم نقد ما بی طرفانه باشد. هیچ وقت هم ادعا نکرده ایم که همه کارهای ما درست و بی نقص بوده و ممکن است ضعف هایی هم داشته باشیم که آن ها را می پذیریم.

تماشاخانه

بحران آب در شمال شرقی سوریه: اتهامات سنگین علیه ترکیه / بی‌برقی و بی‌آبی برای یک میلیون سوری (فیلم)

تراژدی در یک دریاچه، از فریاد کمک تا حبس ابد / مادری که دو بچه‌اش را کشت حالا چه می‌خواهد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر