حسین عیوضی دریانی افزود: چای داخلی تنها جوابگوی یک‌پنجم مصرف داخل است و همواره نیازمند واردات چای بوده‌ایم. چالش‌های فراوان ارزی، نداشتن مقررات ثابت و منسجم بر اثر تحریم‌ها که تاکنون قطار بیمارگونه واردات چای را کشیده بود، اکنون واردات را به نفس‌های آخر رسانده است.

چالش‌های فراوان ارزی و نداشتن مقررات ثابت و منسجم بر اثر تحریم‌ها باعث شده واردات بیمارگونه چای که در سال‌های گذشته دنبال می‌شد، به نفس‌های آخر بیفتد.

به گزارش ایانا، بازرگان و کارشناس صنعت چای و عضو هیئت مدیره سابق اتحادیه بازرگانان چای با اعلام این مطلب گفت: در بخش بازرگانی چای که به واردات و بسته‌بندی این محصول هم مرتبط است، واردات وضعیت مناسبی نداشته و در سراشیبی قرار گرفته است.

حسین عیوضی دریانی افزود: چالش‌های فراوان ارزی، نداشتن مقررات ثابت و منسجم بر اثر تحریم‌ها که تاکنون قطار بیمارگونه واردات چای را کشیده بود، اکنون واردات را به نفس‌های آخر رسانده است.

وی خاطرنشان کرد: چای داخلی تنها جوابگوی یک‌پنجم مصرف داخل است و همواره نیازمند واردات چای بوده‌ایم.

عیوضی دریانی ادامه داد: ساماندهی واردات از طریق قانون می‌تواند مشکل‌گشای حداقل احتیاجات روزمره مردم باشد.

مدیرعامل چای آلبالو در ادامه مدعی شد: خشکسالی به‌وجودآمده در چین دوم و بر اساس شرایط اقتصادی و هزینه بالای تولید در این فصل باعث شده بسیاری از چایکاران باغ‌های خود را رها کنند.

وی تصریح کرد: به‌دلیل سیاست‌های کارشناسانه نادرست، تولید چای داخلی زمین خورده است.

در حالی خبر در سراشیبی قرار گرفتن واردات چای در مطبوعات اعلام می‌شود که واردات این محصول طی 14 سال گذشته به‌صورت قانونی و غیرقانونی باعث نابودی صنعت چای کشور شده است. به‌طوری‌که همان یک‌پنجم تولیدی کشور نیز به جای ورود به بازارهای داخلی، روانه انبارها و اسطبل‌ها می‌شود.

کارشناسان صنعت چای معتقدند: واردات بیش از اندازه و به انزوا راندن چای داخلی که باعث کاهش حجم تولید چای از 75 هزار تن به 35 هزار تن طی 14 سال اخیر صورت گرفته است، نتیجه تغییر ذائقه‌ای است که واردات بی‌رویه چای‌های اسانس‌دار خارجی به بازار ایران و تولید داخلی کشور تحمیل کرده است.