چیلینی نقطه ضعف ایتالیاست

عصر ایران ورزشی؛ پریا سپینود - جورجیو چیلینی اگر چه بازیکن ثابت تیم ملی ایتالیاست، ولی بی تردید نقطه ضعف بزرگ خط دفاعی این تیم است.

چیلینی در بازی با کرواسی در مصاف هوایی با مهاجم کروات، دچار اشتباه شد و او را در موقعیت تک به تک با بوفون قرار داد؛ موقعیتی که به گل تساوی کرواسی منجر شد.

دفاع تیم ایتالیا در بازی با انگلستان، در غیاب چیلینی، بدون ضعف عمل کرد و همین استحکام، موجب شد که پرندلی در بازی با لمان، بارزالی را به مدافع میانی ثابت تیمش بدل کند و چیلینی را از قلب خط دفاعی به بک چپ ببرد.

در واقع بازی خوب بارزالی در مصاف با انگلستان سبب شد که چیلینی جایگاهش را در قبل خط دفاعی از دست بدهد.

اما انگار پرندلی هنوز شجاعت کنارگذاشتن چیلینی را پیدا نکرده است.

مربی ایتالیایی ها برای بازی فینال، در مصاف با بازیکنان تکنیکی اسپانیا، بهتر است که بالزارتی و آباته را در کناره های خط دفاع به کار گیرد. یعنی آباته می توان دفاع راست ایتالیا باشد و زابالتا به بک چپ بیاید و یا برعکس. این دو بازیکن به مراتب مطمئن تر از چیلینی کند و بی تکنیک هستند.

چیلینی در بازی با آلمان، اگر چه وظیفه نداشت نفوذ کند و صرفاً می بایست در همان پست خودش باقی بماند تا مانع از آن شود که دفاع ایتالیا توسط مدافع و هافبک راست ژرمن ها دور زده شود، با این حال دو بار در نیمه اول، در مصاف تک به تک با بازیکنان آلمان کم آورد و هر دو بار نیز چیزی نمانده بود که آلمان ها صاحب موقعیت حساس و گل شوند.

نضعف چیلینی بویژه در صحنه دوم بوضوح به چشم آمد؛ وقتی که بواتنگ او را شت سر گذاشت و با سانتری خطرناک مهاجم تیم آلمان را در موقعیت گلزنی قرار داد؛ سانتری که با هوشمندی مدافع میانی ایتالیا دفع شد؛ قبل از آنکه مهاجم آلمان دروازه بوفون را باز کند.

چیلینی سرعت پایینی دارد. قد بلند و بدن لاغر، مانع از آن می شود که او در کورس با مهاجمان حریف، استارت هایی قوی بزند. علاوه بر این ها، جورجیو چیلینی بازیکن باهوشی نیست. یعنی این گونه نیست در بازی او، هوش سرشاری مشاهده شود و مربی تیم بخواهد ضعف بدنی او را به هوش بالایش ببخشد.

چزاره پرندلی بهتر است که در بازی فینال، جورجیو چیلینی را نیمکت نشین کند و به جای او، از آباته یا ماجو استفاده کند.