ازدواج اين روزها براي بسياري همانند سدي عظيم با ذخيرهاي از مشكلات فراوان است. اين اما تمام واقعيت اقتصاد اين روزهاي ما نيست و در زير آسمان همين شهر هستند افرادي كه تمام دغدغه آنها نه تامين هزينههاي لباس بلكه پيدا كردن بهترين
لباس عروس موجود در بازار است؛ لباسهاي يكشبهاي كه تا صدميليون تومان براي داماد هزينه خواهد داشت.
به گزارش شرق، شايد
لباس عروس صدميليون توماني براي شمايي كه دنبال سور و سات عروسي بوده و بازار
لباس عروس را زير و رو كردهايد غيرقابل باور باشد، اما بايد بپذيريد كه كالاهاي لوكس در بازار ايران جايگاه خود را پيدا كردهاند و كم نيستند افرادي كه براي
لباس عروس صدميليون ناقابل پرداخت ميكنند. شايد شما پرداخت 500هزار تومان براي لباس عروس را كمي غيرمنطقي دانسته و آن را هزينه اضافي تلقي كنيد اما در همين تهران مزونهايي هستند كه ارزانترين و سادهترين لباس عروس را به سهميليون تومان فاكتور ميكنند.
كمي توجه كنيد، اينجا تهران است، آخرين روزهاي فصل بهار و هواي خاكستري پيش از غروب با باران بهاري و ماشينهاي چندصدميليوني كه طول خيابان جردن را براي چندمين بار طي ميكنند، ترافيك عجيبي ايجاد كردهاند. جايي در همين خيابان نمايندگي يكي از برندهاي جهاني
لباس عروس افتتاح شده است تا اغلب آنهايي كه به دنبال ساختن شب رويايي هستند حضور متفاوت خود را در پوشيدن لباسهاي اين برند معروف جستوجو كنند. لباسهاي اين برند اسپانيايي از دوميليون و 700هزار تومان شروع ميشود و بسته به نوع پارچه و طراح آن به 40ميليون تومان هم ميرسد. گرانترين
لباس عروس اين برند از جنس ابريشم با سنگدوزي هنرمندانه و بسيار زيباست و نام يكي از برجستهترين طراحان اسپانيايي را يدك ميكشد. در اين مزون امكان تهيه تاج عروس، كمربند، تور و كيف و كفش نيز وجود دارد،؛ لوازمي كه براي تهيه يكي از آنها بايد حداقل يكميليون و 500هزار تومان پرداخت كنيد چراكه تاج عروس نقره در اين مزون به يكميليون و 500هزار تومان، تور عروس ابريشم به دوميليون تومان و كيف و كفش نيز به حداقل يكميليون و 600هزار تومان به فروش ميرسد.
اينجا تهران است و به مدد سياستهاي اقتصادي، گروهي در مزونهاي الوان از سياستهاي خوب اقتصادي سخن ميگويند كه باعث شده بتوانند به راحتي براي يك شادي چند ساعته
لباس عروس صدميليون توماني خريداري كنند. به مدد همين سياستها است كه اين روزها پاي برندهايي همچون «پرونووياس»، «پيوگان»، «يومز فشن»، «جيليانس»، «سن پاتريك»، «اسپوزابلا»، «دمتريوس»، «سامي»، «وايت سال»، «كدنا» و برند عربي «ازياء» به بازار لباس عروس ايران باز شده و لباسهايي از جنس ساتن، ابريشم، تافته و... با قيمتهاي چند دهميليوني اولين گزينه خريد عروس و دامادها شدهاند.
داستان مصرفگرايان به همين جا ختم نميشود و عطش ديده شدن اين قشر، افتتاح مزونهاي خانگي را موجب شده است؛ مزونهايي كه خدمات و لباسهاي خاصي رابه قيمتهاي تا صدميليوني عرضه ميكنند. شما نيز اگر به دنبال متفاوت بودن و پرداخت هزينههاي چنددهميليوني هستيد سري به يكي از برجهاي الهيه بزنيد تا در مزوني كه حضور در آن نيازمند هماهنگي و تعيين وقت قبلي است تفاوت را با تمام وجود حس كنيد. در اين مزون شما ميتوانيد لباسهاي تزيينشده با سنگهايي همچون «در كوهي»، «توپاز»، «زمرد»، «ياقوت»، «زبرجد» و حتي «فيروزه» را به قيمتهاي 50 تا صدميليون خريداري كنيد. خريد كيف و كفش عروس نيز در اين مزون براساس برند و جنس بين پنج تا 20ميليون تومان در نوسان است. تاج عروس طلا با سنگهاي قيمتي نيز ميتواند يكي از انتخابهاي شما باشد.
در اين مزون به راحتي ميتوانيد لباسي متفاوتتر از هرآنچه كه تاكنون ديدهايد تهيه كنيد و با پرداخت صدميليون تومان براي لباس، 20ميليون تومان براي كيف و كفش، 30ميليون تومان براي تاج، پنجميليون تومان براي حرير روي شانه و در نهايت سنجاق سينه پنجميليون تومان، يك ست رويايي براي شب عروسي خود تهيه كنيد؛ ستي كه 160ميليون تومان براي شما هزينه در بر خواهد داشت.
بيتعارف متفاوت بودن و دگرگونه زيستن در بخشي از اين جامعه نهادينه شده است و براي اين گروه فرقي ندارد كه اقتصاد در چه مسيري گام بر ميدارد. مصرفگرايي و علاقه شديد گروهي به كالاهاي لوكس و پرداخت هزينههاي اينچنيني تنها بخشي از واقعيتهاي جامعه است و اگر دوست داريد با واقعيت زندگي بخش خاكستري جامعه نيز آشنا شويد بايد سري به جنوب شهر و حتي مناطق مركزي شهر بزنيد. با گشتي در اين مناطق عروس و دامادهاي جوان را مشاهده خواهيد كرد كه در پي اجاره لباس عروس از مغازهاي به مغازه ديگر ميروند. بازار عبدلآباد مقصد بعدي ما بود تا از شماليترين نقطه شهر به يكي از جنوبيترين نقاط پايتخت رفته و قيمتهاي اين منطقه را نيز جويا شويم. اولين مغازه بيشتر به اجاره لباس عروس مشغول است تا فروش آن چراكه به گفته صاحب آن، خريد لباس عروس براي همه افراد مقدور نيست و در چنين شرايطي اجاره لباس تنها راه چاره است.
در اين مغازه لباس عروس با توجه به نوع پارچه و سنگدوزي آن از 80هزار تومان تا 200هزار تومان در نوسان بود و براي هر روز تاخير در ايام عادي نيز نصف مبلغ اجاره دريافت ميشد. در بازار عبدلآباد خبري از قيمتهاي ميليوني نبود و بهترين لباس عروس موجود نيز از 400هزار تومان فراتر نميرفت. در اين بازار «استوك فروشي» و «تاناكورا» هم براي خود داستاني داشت. بازار عبدلآباد و سوژههاي دستنخوردهاش را به مقصد بازار دوم نازيآباد ترك ميكنيم. بازار دوم نازيآباد به عنوان لوكسترين و شلوغترين بازار جنوب شهر شور و حرارت خاصي دارد و از دستفروش گرفته تا بوتيكها همه مشتريان خود را دارند. پيدا كردن مزون عروس كار چندان سختي نيست، مزونهايي كه گرانترين لباس عروس در آنها به كمتر از 700هزار تومان فاكتور ميشود و براي يك شب اجاره نيز بايد نصف مبلغ لباس را بپردازيد. در اين بازار هم خبري از قيمتهاي ميليوني نيست و ميتوان كيف و كفش و لباس عروس را به كمتر از يكميليون تومان خريداري كرد.
يا پرسه زدن در اين بازار و گرفتن قيمت هم كار چندان راحتي نيست و در اغلب مزونها و مغازهها با اين جمله كه «مشتري نيستي مزاحم نشو» بدرقه ميشويم. به هر حال اينجا تهران است و ساعتي پرسه زدن در هواي خاكستري پيش از غروب براي تهيه گزارش، ما را با حقايق تلخ و شيرين جاري در زير پوست اين ابر شهر آشنا كرد.