جام جم آنلاين: یكی از گياهان نام آشنا برای ایرانیها، اسپند است. دانه این گیاه در خانه سوزانده ميشود و دود غلیظ آن براي ضدعفونی هوا، دوركننده حشرات، خوشبوكننده فضا و به باور برخي حتی خنثیكردن چشمزخم و... مورد استفاده قرار میگيرد.
علاوه بر تمام اين موارد، در آسیا از دانههای اسپند به عنوان ضدانگل كرمكش و كشنده آمیب استفاده میكنند.
اسپند در ساير كشورها نيز طرفدار دارد؛ مردم یونان از اسپند به عنوان قاعدهآور، كرمكش، مسكن و خوابآور استفاده ميكنند.
در گذشته در هند برای سفلیس و در آفریقا نیز برای تب از اسپند استفاده میكردند، گرچه مصرف خوراكی این گیاه ميتواند مسمومكننده باشد، اما بعضی از افراد محلی در اين كشورها هنوز از آن برای درمان آسم، كولیك، تب، سنگهای صفراوي، سكسكه، زردی، مالاریا، دردهای عصبی، پاركینسون، افتادگیرحم، روماتیسم و بیماریهای ادراری ـ تناسلی استفاده میكنند.
اسپند برای افراد گرم مزاج مضر است و اگر افرادی كه مزاج گرم و خشك دارند، حتی مقادیر كمی از آن را بخورند دچار مشكل خواهند شد.
اگر جوشانده اسپند را صافكرده با عسل و روغن كنجد بنوشيد، بشدت حالت تهوع ایجاد میكند. این گیاه در افراد گرم مزاج باعث سردرد و حالت تهوع میشود.
عوارض جانبیمعمولا از گیاه اسپند بیشتر به عنوان خوشبوكننده هوا استفاده میشود و شكل خوراكی آن كمتر مورد استفاده قرار میگیرد، چرا كه مصرف ناصحیح آن باعث عوارضي چون تشنج، تهوع، سكسكه، ترشح بیش از حد بزاق و تضعیف سیستم اعصاب مركزی میشود.
سمی بودن این گیاه به اندازهای است كه حتی حیوانات هم با مصرف آن دچار مسمومیت میشوند و مواردی از مرگ و میر حیوانات نیز گزارش شده است.
مطالعات جدید درباره خواص دود دانههای اسپند، ثابت ميكند كه اين ماده عفونیكننده است و در قدیم برای كاهش تاثير ميزان سم گیاه اسپند آن را چند بار در آب خیس ميكردند.