شيمون پرزدر مراسم رسمي آغاز به كارش به عنوان رييس جمهور اسراييل گفت: من خودم را وقف اتحاد ملت ميكنم.
به گزارش ايسنا به نقل از روزنامهي هاآرتص، شيمون پرز، رييس جمهور جديد اسراييل با ابراز ناراحتي از ترك كنست (پارلمان) ياد آور شد: من پارلمان، كانون دموكراسي را پس از گذراندن 48 سال و بيش از نيمي از زندگيام در آن، ترك ميكنم. من عاشق صداي كركنندهاش، مباحثات فراوانش، جاروجنجالهايش و آشتيهاي غير قابل انتظارش هستم.
وي هم چنين گفت، از چالش جديدي كه با آن روبروست هيجان زده است و افزود: من ديگر پيام آور يك حزب نيستم بلكه فرد مورد اعتماد ملت و تمام شهروندان هستم. از اين لحظه به بعد من صداي تك تك شهروندان اسراييل هستم. خانهي من به روي همه باز است.
پرز گفت: رييس جمهور بايد روند صلح چه در داخل و چه با همسايگان و كل منطقه را ارتقا بخشد.
اسراييل بايد مامن گرم و خوبي براي يهودياني باشد كه اسراييلي نيستند و اسراييليهايي كه يهودي نيستند. اسراييل بايد فرصتهاي برابري براي تمام بخشهاي جامعه بدون تمايز ميان مذهب، مليتف جامعه يا جنسيت فراهم آورد.
پرز هم چنين چهار اولويت ديگرش را اينگونه بر شمرد: بيتالمقدس، نقب، قلقليه و درهي صلح، كه در طول مرزما، پادشاهي هاشمي (اردن) و فلسطينيها قرار دارد. اين دره احتمالا به مكان همكاري ميان اسراييل، اردن و فلسطينيها بدل ميشود.
پرز، عضو فعال سياسي نسل پايهگذار رژيم صهيونيستي، در سراسر موجوديت 59 سالهي اين رژيم غاصب، يك كمك كنندهي به تاريخ اسراييل بوده است.
وي مشاور برجستهي اولين نخست وزير اسراييل ديويد بن گوريون بود، برنامهي هستهيي اسراييل را توسعه بخشيد و ارتش اين رژيم را در دهه 50 سازماندهي كرد و در هر دولتي در اسراييل پست برجستهاي داشت.
وي به عنوان وزير خارجه نقش حياتي در اولين توافقنامهي صلح ميان فلسطين و اسراييل ايفا كرد و در سال 1994 جايزهي صلح نوبل را از آن خود كرد. وي هم چنين پس از ترور اسحاق رابين، نخست وزير اسراييل در سال 1995 به عنوان نخست وزير موقت سكان زمامداري اسراييل را به دست گرفت.
پرز هم چنين گفت: وي حتي حاضر است با رييس جمهوري از ايران در صورتيكه موجب ارتقا صلح شود، ديدار كند اما نه با محمود احمدي نژاد، رييس جمهور كنوني ايران كه مكررا نابودي اسراييل را خواستار شده است.