از زمانی که روزنامه های منسوب به حکومت در ایران با تیترهای درشت خبر فتح الفتوح " رجب طیب اردوغان " نخست وزیر اسلامگرای ترکیه در مواجهه با رییس رژیم صهیونیستی در اجلاس سالانه داووس سوییس را با حرارت انعکاس دادند و وی را قهرمان ملت های اسلامی نامیدند ، تا زمانی که رسانه های حکومتی و رادیو و تلویزیون ایران مواضع احزاب لاییک مخالف اردوغان در پارلمان ترکیه در انتقاد از سیاست خارجی دولت آنکارا را با آب و تاب پوشش می دهند کمتر از سه سال می گذرد ، اما بدون شک "بحران سوریه " را می توان پایان ماه عسل ایران با دولت اسلامگرای رجب طیب اردوغان در ترکیه دانست .
به گزارش
عصر ایران همزمان با سردی روابط تهران – آنکارا بر سر مواضع متضاد دو کشور درباره بحران سوریه ، رسانه های دو کشور در ماه های اخیر به انتقاد از سیاست های داخلی و خارجی یکدیگر روی آورده اند.
پیشتر در رسانه های ایران مواضع احزاب لاییک مخالف دولت اردوغان کوچکترین انعکاسی نمی یافت و یا اگر مواضع احزاب مخالف اردوغان منعکس می شد عموما با جهت گیری حمایت از دولت اردوغان انجام می شد ، اما در ماه های اخیر مواضع انتقادی احزاب لاییک مخالف اردوغان به ویژه در زمینه سیاست خارجی دولت ترکیه در رسانه های دولتی ایران انعکاس ویژه ای می یابد.
همچنین از زمان افزایش تنش ایران و ترکیه رسانه های حکومتی در ایران از لفظ " دولت اسلامگرای ترکیه " یا " دولت اسلامگرای اردوغان " پرهیز دارند و بیشتر مایلند دولت ترکیه را با الفاظی چون " دولت اردوغان "مورد خطاب قرار دهند.
در مقابل ،در ماه های اخیر لحن رسانه های نزدیک به حکومت اسلامگرای ترکیه نیز نسبت به ایران تغییر محسوسی یافته و این رسانه ها در اقدامی حساب شده به انتقاد از برخی سیاست های داخلی و خارجی ایران روی آورده اند.
روزنامه زمان که ارگان حزب حاکم عدالت و توسعه ترکیه است در هفته های گذشته به انتشار گزارش هایی از اوضاع داخلی ایران پرداخته که پیشتر یا اصلا به این سوژه ها تمایلی نشان نمی داد و یا کمتر بدان ها می پرداخت.
رسانه های نزدیک به حزب حاکم ترکیه در ماه های گذشته وضعیت داخلی ایران را از منظر مسایلی چون حقوق اقلیت ها ( به ویژه اهل تسنن و اقلیت های زبانی و نژادی ) مورد توجه قرار می دهند و با انتشار گزارش های جهت دار در تلاشند تا وضعیت اقلیت ها در ایران را منفی جلوه دهند.
از سوی دیگر در موضوعات منطقه ای نیز رسانه های نزدیک به حزب حاکم ترکیه در ماه های گذشته با انتشار گزارش های جهت دار، سیاست های جمهوری اسلامی ایران در عراق را مداخله جویانه خوانده و از سیاست های دولت ایران در زمینه حمایت از دولت بشار اسد در سوریه خرده می گیرند.
در مجموع با نگاهی به لحن رسانه های دو کشور در ماه های گذشته می توان چرخش مواضع تهران و آنکارا را در موضوعات مختلف منطقه ای را درک کرده و سردی ایجاد شده در روابط ( سابقا )گرم دو کشور را احساس کرد و دلیل اصلی این سردی ایجاد شده در روابط تهران – آنکارا مواضع متفاوت دو کشور در زمینه بحران سوریه است.
ایران معتقد است که ناآرامی های داخلی در سوریه با موضوع بیداری اسلامی در دیگر کشورهای عربی منطقه متفاوت است و سوریه به عنوان یکی از کلیدی ترین پایگاه های محور مقاومت در منطقه مورد هجمه کشورهای غربی و عربی مخالف محور مقاومت قرار گرفته است و این در حالی است که دولت آنکارا کارت بشار اسد را سوخته دانسته و بر ضرورت برکناری وی از قدرت تاکید دارد.
نظرگاه های متفاوت ایران و ترکیه در زمینه بحران سوریه سبب شد که ائتلاف نا نوشته 10 ساله ایران با دولت اسلامگرای حاکم بر ترکیه دستخوش آسیب های جدی شود و هنوز مشخص نیست که چه سناریویی برای آینده سوریه بار دیگر روابط تهران – آنکارا را به وضعیت گذشته بازخواهد گردانید؟