خیلی وقت ها نبود بودجه مشکل مسئولان است، حالا زیاد بودن بودجه دردسر
جدیدی برای دولتی ها شده، بودجه هزار میلیاردی که دیرهنگام اختصاص پیدا
کرده و حالا مسئولان میخواهند به هر طریقی شده(حتا فرستادن ماهواره به فضا،
یا خرید هزاران دستگاه پرینتر!) آن را هزینه کنند.
چند
سال بعد از آنکه ریزگردهای کشورهای عربی غرب و جنوب غرب کشور، مهمان
ناخوانده تهرانی ها شد، سرانجام دولتی ها سال گذشته تصمیم گرفتند برای
مقابله با این پدیده در طرحی ضربتی اقدامات جدی انجام دهند.
به
گزارش خبرنگار عصر خبر این اقدامات که گفته شد جزو تصمیمات کمیته مواقع
اضطراری آلودگی هوا بود ـ اما بعدها توسط برخی اعضای این کمیته تصمیم گیری
در مورد آنها رد شد ـ با آب پاشی هواپیماهای سم پاش بر فراز تهران آغاز شد.
موضوعی
که با گذشت کمتر از چند ساعت از اجرا، با انتقادات تند کارشناسان زیست
محیطی روبه رو و از آن به عنوان طرحی غیرکارشناسی و خنده دار یاد شد که
خاطره آن هنوز هم در ذهن تهرانی ها باقی مانده است.
اجرای
طرح مزبور چندی بعد بدون آن که نتیجه خاصی در پی داشته باشد در سکوت
مسوولان متوقف شد و تنها به عنوان طنزی خاطره انگیز برای تهرانی ها باقی
ماند!
اما قول بعدی در این خصوص نصب دستگاه های بزرگ تهویه
هوا در تهران بود که این طرح هم به عنوان یکی از مصوبات کمیته اضطرار
آلودگی هوا اعلام شد.
هرچند برخی از اعضای این
کمیته ابراز کردند که این طرح هم همانند طرح قبلی جزء تصمیمات آنها نبوده
است اما با گذشت ماه ها از اعلام آن با اجرایی نشدن این طرح به نظر می رسد
مسوولان مربوطه این بار تصمیم گرفتند با سکوت کامل، این طرح را به طنزی
دیگر برای تهرانی ها تبدیل نکنند!
اما این بار موضوع جالبتری
رخ داده است. در حالی که کمتر از 2 ماه به پایان سال مالی 1390 باقی مانده
است خبرهای دریافتی حاکیست اعتبار یکهزار میلیارد ریالی برای مقابله با
پدیده ریزگردها به سازمان حفاظت محیط زیست ابلاغ شده است.
این
اعتبار اگر در زمان خود(یعنی ماه ها قبل) ابلاغ می شد می توانست ناجی مردم
باشد، حال آنکه ابلاغ دیرهنگام خود به معضلی جدید تبدیل شده است.
عموما
در این موارد، مشکل اصلی، کمبود اعتبارات بوده است این بار هزینه کردن این
اعتبار به معضل تبدیل شده است! معضلی که کارشناسان و مسوولان سازمان حفاظت
محیط زیست را در روزهای آخر مالی سال 90 به تکاپو برای صرف آن واداشته
است!
انعقاد قراردادها با بیش از سقف 55 میلیون تومان
نیازمند برگزاری مناقصه عمومی است و پروسه اجرای این امر حداقل 3 ماه به
طول می انجامد. با این توضیح اینک این سوال مطرح است که سازمان حفاظت محیط
زیست چگونه می خواهد در کمتر از 2 ماه این پول را هزینه کند.
بر
اساس شنیده های خبرنگار عصر خبر، در آخرین جلسه اضطراری که در این خصوص
برگزار شده طرح های مختلفی مطرح شده است، از خرید کامپیوتر و پرینتر گرفته
تا خرید نقشه های GIS و حتی ارسال ماهواره به فضا!
اول آنکه اگر قرار است این بودجه برای طرح های مطالعاتی هزینه شود این مطالعات قرار است ظرف چند ساعت انجام شود؟
دوم
آن که اگر قرار است تجهیزات خریداری شود در این مدت محدود چند دستگاه
کامپیوتر و پرینتر و دوربین و ... قرار است با یکهزار میلیارد ریال خریداری
شود و چگونه تنها با خرید این تجهیزات به صرف کل هزینه کرد آن - حتی با
ترک تشریفات مناقصه - مسئولان قصد دارند با پدیده گرد و غبار مقابله کنند؟
سوم
آن که اگر قرار است این اعتبار برای مالچ پاشی یا جنگل کاری بکار رود،
قرار است چه میزان مالچ، چه تعداد درخت با چند نفر نیرو در این پروژه
مشارکت کنند!؟
به نظر می رسد دستگاه های نظارتی اعم از دیوان
محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور باید هرچه سریعتر در این خصوص وارد عمل
شده و اقدامات لازم و نظارتی را در این خصوص، برای رفع هر گونه سو تفاهم در
خصوص حیف و میل بیت المال با اقدامات شتابزده به کار برند.
استان کرمانشاه
چرا فقط از تهران حرف می زنید؟