بدون شک، همگان با نام بیماری "پارکینسون" را شنیده اید ولی آیا به خوبی میدانیم که بیماران مبتلا به پارکینسون با چه مشکلاتی مواجه میشوند و پیامدهای ابتلا به این بیماری عصبی چیست؟
به گزارش جام نیوز، به ابتکار "سازمان بهداشت جهانی" و همچنین بسیاری از نهادها و سازمانهای ملی و یا غیردولتی دست اندرکار در زمینه ی مبارزه با بیماری پارکینسون (Parkinson's) و یا بیماریهای اعصاب، روز یازدهم ماه آوریل، از سال 1997 تا به حال، برابر است با "روز جهانی مبارزه با بیماری پارکینسون".
هدف اصلی سازمانها، بنیادها و نهادهای بین المللی فعال در زمینه ی تحقیق، پژوهش و مبارزه با بیماری پارکینسون، جلب توجه افکار عمومی و خصوصاً بهتر شناساندن علائم، عواقب و پیامدهای این بیماری است که طی سالهای اخیر، پس از بیماری آلزایمر، به دومین بیماری مهم جهان تبدیل شده است که مغز و اعصاب را مورد هدف قرار میدهد؛ و آنچه برای فعالان در این زمینه، بسیار نگران کننده است، پیشرفت بسیار چشمگیر این بیماری در دو دهه ی اخیر نزد افراد جامعه و همچنین ناآگاهی و یا کمبود اطلاعات مردم از این بیماری است.
نهادهایی که تاکید دارند در صورت شناخت بهتر علائم اولیه و در نتیجه آغاز مبارزه ی زودهنگام با این بیماری، گرچه در حال حاضر درمانی برای پارکینسون یافت نشده است، ولی میتوان با تمهیدات بسیاری، از توسعه و پیشرفت این بیماری نزد افراد جلوگیری کرد.
حال قبل از پرداختن به پیشرفتهای علمی و کشفیات نوین در راه مبارزه با پارکینسون، نگاهی بیاندازیم به این بیماری بسیار دردناک.
بنا به آخرین آمار و ارقام "سازمان جهانی بهداشت "و "بنیاد بین المللی مبارزه با پارکینسون"، در حال حاضر بیش از یک ونیم درصد افراد بالای 65 سال در سراسر جهان با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم میکنند. یعنی به عبارت دیگر، از هر هزار نفر در جهان، یک نفر مبتلا به پارکینسون است و این رقم در میان رده های سنی بالاتر، به مراتب افزایش می یابد.
به طور مثال، در کشور فرانسه که یکی از پایه گذاران تحقیقات و پژوهشهای علمی برای مبارزه با پارکینسون به حساب می آید و در آن، تمهیدات و تدابیر خاصی از 20 سال پیش برای کمک به بیمارا ن اتخاذ گردیده، بیش از 150هزار مبتلا به پارکینسون وجود دارد و سالانه بیش از 10هزار بیمار جدید شناسایی میشوند.
شایان یادآوری است که به دلیل عدم آشنایی درست به علائم اولیه این بیماری، بسیاری از بیماران خیلی دیر شناسایی می شوند و ممکن است سالها بدون آگاهی از بیماری خود، با آن به زندگی روزمره ادامه دهند.
حال بپردازیم به دلایل ابتلا به پارکینسون؛ تا به حال پژوهشگران علت خاص و دقیقی را در این زمینه به درستی شناسایی نکرده اند، ولی بنا به نتایج آخرین تحقیقات پژوهشگران فرانسوی، اگر نخستین علائم ابتلا به پارکینسون، نزد بیمار قبل از سن 45 سالگی پدید آید، به احتمال بسیار زیاد، ابتلا به این بیماری عامل ژنتیکی دارد.
البته بنا به اظهارات برخی محققین و پژوهشگران امریکایی، یکی از عوامل اصلی ابتلا به پارکینسون فاکتورهای زیست محیطی و خصوصاً آلودگیهای مختلف موجود در حیطه ی زندگی فرد بیمار، اعم از آلودگیهای شیمیایی- صنعتی و یا دیگر آلودگی های زیست محیطی است.
حال بپردازیم به علائم اولیه ی تشخیص بیماری پارکینسون که میتواند مهمترین عامل مقابله و مبارزه با آن باشد. پارکینسون سه علامت اصلی میتواند داشته باشد: یکی پدید آمدن کندی و دشواری بسیار در حرکات اجزاء بدن فرد بیمار، دیگری انقباض بسیار شدید برخی عضلات بدن و سرانجام پدید آمدن لرزه های دائمی اجزاء مختلف، اعم از سر، دست و یا پاهای فرد مبتلا به پارکینسون است.
در اکثریت موارد، نخستین علائم بیماری از حدود 60 سالگی مشاهده میشوند. آن هم با پدید آمدن لرزشهای متناوب اجزای فوقانی بدن. از هر پنج بیمار مبتلا به پارکینسون، بنا بر آمار منتشر شده، چهار نفر به دلیل مشاهده ی همین علائم، به پزشک مراجعه میکنند. لرزشهایی پیاپی بین چهار تا شش حرکت در ثانیه که ممکن است چند ثانیه یا حتی چند دقیقه به طول بی انجامند. این لرزشها در اثر بروز هیجانات ناگهانی مانند شادی و یا خشم، تمرکز زیاد، خستگی مفرط و یا سرما تشدید مییابند.
در مراحل بعدی پیشرفت بیماری، میزان این لرزه ها زیاد میشوند و به تمامی اجزای بدن منتقل میشوند و فرد بیمار دچار انقباض عضلانی بسیار شدید و دردناک میشود و با کند شدن حرکات بدنش، بیش از پیش، برای راه رفتن با مشکل مواجه است.
اما تا به حال دارویی شفابخش برای درمان پارکینسون کشف نشده و داروهای تجویز شده که عمده ترین آنها با عنوان "L-Dopa" به بیماران داده میشود، تنها برای کاهش علائم بیماری مفید واقع است و همواره باید با فیزیوتراپی، روانکاوی و در برخی موارد با عمل جراحی نیز همراه باشد تا فرد مبتلا بتواند به طور نسبی به زندگی روزمره ی خود ادامه دهد.
بهترین امیدهای درمان و مبارزه با پارکینسون در حال حاضر، در دست پژوهشگران و پزشکان متخصص در زمینه ی ژن درمانی است که در چند سال اخیر موفق شده اند با انجام آزمایشهای موفقیت آمیزی به روی موشهای آزمایشگاهی مبتلا به پارکینسون و تزریق سلولهای بنیادی به مغز آنها، به طور چشمگیری از علائم بیماری بکاهند.
به گزارش رادیو فرانسه، در نخستین روزهای سال 2012 میلادی، پژوهشگران فرانسوی فعال در این زمینه موفق شدند همین آزمایش را بر روی میمونهای مبتلا به پارکینسون پیاده کنند. آزمایشی که با موفقیت بسیاری همراه بوده است و چشم اندازی است برای انجام نخستین آزمایشهای بالینی نزد انسان و احتمال متوقف کردن و البته در آینده درمان کامل بیماری پارکینسون از راه ژن درمانی و تزریق سلولهای بنیادی به فرد بیمار است.
بدین ترتیب، ممکن است در سال 2017، یعنی درست یکصد سال پس از کشف این بیماری توسط دکتر جیمز پارکینسون انگلیسی، پژوهشگران بتوانند به طور کامل با این بیماری فلج کنندهی اعصاب و اجزای بدن مبارزه کنند.