کناره گیری رفیعی از داوری

محمود رفيعي داور ديدار جنجالي پرسپوليس و داماش گفت كه براي كناره‌گيري از جامعه داوري به جمع بندي رسيده است.

داور ديدار پرسپوليس و داماش كه به دليل توهين‌هاي تماشاگران منتسب به پرسپوليس نيمه تمام ماند، درباره اتفاقاتي كه در ديدار يكشنبه شب دو تيم رخ داد، گفت: از پس از بازي تا الان كه در مدرسه هستم، مدام همه مي پرسند كه چطور تلويزيون اجازه پخش اين توهين ها را داد؟ من به تماشاگران و رفتارشان كاري ندارم. اما چطور مي‌شود كه اين توهين‌ها به صورت زنده و با صداي بلند پخش مي‌شود.


به گزارش ایسنا، وي با بيان اين كه رفته رفته به اين نتيجه‌ رسيدم كه ديگر دليلي براي قضاوتم وجود ندارد، گفت: با چه انگيزه‌اي و براي چه كسي بايد قضاوت كنم. مگر قرار است پرسپوليس و استقلال و يا هر تيمي ديگر در خانه‌اش پيروز شود؟ مگر وقتي در بازي بارسلونا و رئال مادريد داور به اشتباه پنالتي را اعلام كرد اتفاقي براي آن داور افتاد؟ من مرتبه نخستي كه بازي را متوقف كردم، به خاطر علي كريمي كه واقعا بايد از او تشكر كنم، بازي را ادامه دادم. او نماينده و كاپيتان پرسپوليس بود و من به خاطر عذرخواهي‌هايش بايد بازي را ادامه مي دادم. اما وقتي دوباره بازي شروع شد، فحاشي‌ها هم آغاز شد. اصلا شايد با اين اتفاقاتي كه افتاد قضاوت در هيچ رده‌اي را نپذيرم.


رفيعي درباره تصميم مظفري زاده و تركي براي تحريم بازي‌هاي ليگ به خاطر آنچه تسامح و تساهل فدراسيون فوتبال در قبال رفتار‌ها عليه داوري خواندند و ادامه اين رفتارها به ايسنا گفت: در بازي پرسپوليس و تراكتورسازي سياوش اكبرپور بدترين توهين ها را به من كرد، من به او ايرادي نمي‌بينم، چرا كه او بازيكن است و زير فشار. اما پس از لب خواني كه صورت گرفت من اين مساله را به فدراسيون فوتبال گزارش كردم، اما متاسفانه فدراسيون فوتبال تنها اين بازيكن را يك جلسه محروم كرد و سوال من اين است كه اگر چنين رفتاري با خود آن‌ها صورت مي‌گرفت، چنين تصميمي مي‌گرفتند؟ پس از اين اتفاق نزد عسگري رفتم و گفتم كه ديگر نمي خواهم قضاوت كنم، اما او از من خواست كه در تصميمم تجديد نظر كنم و من به احترام او نظرم را عوض كردم.

رفيعي در پاسخ به اين سوال كه اكنون در تصميم‌تان چقدر جدي هستيد؟ گفت: براي چه بايد قضاوت كنم؟ چه انگيزه‌اي برايم باقي مانده است؟ من مشكلم اين است كه چرا ما قانونمند نيستيم؟ مانند آن نامه اي كه تركي و مظفري زاده نوشتند را من هم نوشتم و تعدادي از داوران آن را امضا كردند، ما اعلام كرديم كه اگر قرار باشد همين رفتارها ادامه پيدا كند، دليلي براي ادامه كارمان وجود ندارد. من اكنون 45 سالم است و به خاطر اين كه داور بين‌المللي هستم مي توانم سه سال ديگر قضاوت كنم، اما با اين رفتارها دلم به قضاوت نمي‌رود. بهتر است كه صبح تا عصر در همين مدرسه‌اي كه هستم با دانش‌آموزان كار كنم.


وي در پايان گفت: بار ديگر مي‌‌خواهم از علي كريمي تشكر كنم. بعضي‌ها درباره صحبت‌هايي كه كريمي با من كرده، مسايلي را مطرح كرده‌اند، اما تنها چيزي كه كريمي گفت اين بود كه اولا عذرخواهي كرد، ثانيا به من گفت اگر هر تصميمي كه شما بگيريد، ما مي‌پذيريم، اما اين تصميم با نظر خودتان باشد و از بيرون كسي به شما نظري را تحميل نكند كه من هم به او اطمينان دادم كه توقف بازي تصميم خودم است و او هم پذيرفت.