اسفنديار احمديه را بسياري با عنوان پدر انيميشن ايران مي‌شناسند. او كه تا ماه‌هاي پاياني امسال، مشغول كارگرداني انيميشن «زال» براي تلويزيون بود، هفدهم بهمن‌ ماه امسال بر اثر بيماري خوني در تهران درگذشت.

راديو و تلويزيون و به تبع آن مخاطبان رسانه‌ ملي در سالي كه گذشت، عده‌اي از هنرمندان و پيشكسوتان خود را از دست دادند. از جمله چهره‌هاي شاخصي كه در طول سال 90 با راديو و تلويزيون براي هميشه وداع گفته و به ديار باقي شتافتند، مي‌توان به اميرهوشنگ قطعه‌اي( مدير دوبلاژ كارتون‌ محبوبي مثل «بلفي و لي‌لي‌بيت»)، حيدر صارمي (صداپيشه شخصيت راديويي جاني دالر)، اسفنديار احمديه(پدر انيميشن ايران) و رضا صفدري (تهيه‌كننده و مجري تلويزيون) اشاره كرد.

سرويس تلويزيون و راديو ايسنا در ابتداي سال 91 تنها براي اينكه يادي از اين هنرمندان درگذشته كرده باشد، در گزارشي به اين عزيزان پرداخته است.

*** رضا صفدري

هنوز تعطيلات نوروزي سال گذشته به پايان نرسيده بود كه خبر درگذشت رضا صفدري به علت حمله قلبي در خبرگزاري‌ها مخابره شد. صفدري، تهيه‌كننده و مجري تلويزيون بود. او از سال 60 و در سن 17 سالگي به عنوان گزارشگر پشتيبان، وارد سيما شد. وي در سال 63 به راديو رفت و با شبكه‌هاي تهران و ايران فعاليت خود را آغاز كرد و در ادامه دوره كوتاهي در دوبله فعاليت كرد.

اجراي برنامه‌هاي «شب‌هاي تابستان»، «شب‌هاي زمستان»، «تابستان 75»، «چراغ»، «30بهار»، «صبح انقلاب» و كارگرداني سريال «باغچه مينو»، «يه شب مهتاب» و تهيه‌كنندگي ـ كارگرداني و بازي در مجموعه‌ي «بازيگر» از جمله فعاليت‌هاي وي در تلويزيون بود.

صفدري كه در كنار چند مجري ديگر، ويژه‌ برنامه تحويل سال گذشته شبكه يك را اجر كرده بود در دهم فروردين ماه سال گذشته به دليل حمله قلبي درگذشت.

*** حيدر صارمي

حيدر صارمي كه اهالي راديو او را با صداپيشگي و كارگرداني مجموعه سريالي «جاني دالر» مي‌شناسند، مدت‌ها در بستر بيماري بود. او حتي به دليل بيماري نتوانست در مراسم افتتاحيه‌ي راديو نمايش كه از او تقدير به عمل آمده بود، شركت كند. او در اين مراسم با يك پيام صوتي، مطالبي را عنوان كرد.

صارمي در آبان‌ ماه امسال به دليل همين بيماري درگذشت. او بيش از يك سال در بستر بيماري بود تا اين كه در نهايت در 11 آبان‌ ماه امسال به دليل كهولت و ناتواني از دنيا رفت. حيدر صارمي متولد 1303 بود و فعاليت‌ هنري خود را در سال 1332 با بازي در نمايش «ريش تراش شهر سويل» در تئاتر گيلان آغاز كرد و در سال 1337 به جمع خانواده راديو پيوست. وي پس از حدود نيم قرن بازيگري در نمايش‌هاي راديويي، تلويزيوني، مديريت دوبلاژ و گويندگي در برنامه‌هاي گوناگون از جمله «صبح جمعه» راديو و برنامه‌هاي صداي شبكه باران (گيلان) و حضور در نمايش‌هاي شبانه راديو ايران به رحمت ايزدي پيوست.

از جمله نقش‌هاي ماندگار او مي‌توان به شخصيت راديويي كارآگاه «جاني دالر» اشاره كرد كه يكي از نوستالژي‌هاي به يادماندني راديو است.

*** اميرهوشنگ قطعه‌اي

اميرهوشنگ قطعه‌اي، هنرمند ديگري بود كه سال گذشته از ميان ما رفت. قطعه‌اي از دوبلورهاي پيشكسوت سينما و تلويزيون يود. او در سال 1317 در تهران متولد شد و كار دوبله را از سال 1337 و مديريت دوبلاژ را از سال 1342 آغاز كرد.

قطعه‌اي در سال گذشته به دليل بيماري ريوي در بيمارستان بستري شد و به ناچار از دوبله فاصله گرفت. او كه مديريت دوبلاژ فيلم‌هايي چون «جنگجوي درون»، «تاكسي 4»، «مرد عنكبوتي»، «جان سخت 3»، «توپ سپاه» و «اعمال شيطاني» را براي تلويزيون بر عهده داشته است، از يك سال پيش از درگذشتش به علت بيماري از حرفه دوبله كنار رفت. تا اين كه در نهايت در هجدهم دي‌ماه امسال به دليل بيماري ريوي درگذشت.

اميرهوشنگ قطعه‌اي علاوه بر سريال‌هاي تلويزيوني و فيلم‌هاي سينمايي، كارتون‌هاي محبوبي مثل «بنر سنجاب كوچولو»، «بلفي و لي لي بيت»، «دختري به نام نل» و «گوريل انگوري» را هم دوبله كرده است.

*** اسفنديار احمديه

اسفنديار احمديه را بسياري با عنوان پدر انيميشن ايران مي‌شناسند. او كه تا ماه‌هاي پاياني امسال، مشغول كارگرداني انيميشن «زال» براي تلويزيون بود، هفدهم بهمن‌ ماه امسال بر اثر بيماري خوني در تهران درگذشت.

احمديه در سال‌هاي دهه‌ي 30 موفق شد به شكل تصادفي و با ديدن فريم‌هاي متوالي يك نوار فيلم، انيميشن را به عبارتي دوباره كشف كند. احمديه در همان زمان يك انيميشن كوتاه 13 ثانيه‌اي با عنوان «ملانصرالدين» ساخت و به روند توليد انيميشن در ايران ادامه داد.

او در سال هاي اوليه دهه چهل چندين انيميشن ديگر ساخت که از آن جمله مي‌توان به «اردک حسود» و «خوشه گندم» اشاره كرد. «رستم و سهراب» و «اسفنديار» نيز از كارهاي اخير اسفنديار احمديه هستند.

استاد احمديه در سال 1384 از سوى انجمن سينمايى فيلم سازان انيميشن ايران (آسيفا ) به عنوان پايه گذار انيميشن (پويانمايى) درايران شناخته شد و در سال 1370 نيز از سوى شوراى ارزشيابى هنرمندان کل کشور نشان درجه يک هنرى را دريافت کرد.

روحشان شاد و يادشان گرامي باد