جوابیه ای بر «از داروي ايدز چه خبر؟» و توضیحات عصرایران

توضیحات عصرایران

1 -در حالی نویسنده (یا نویسندگان) این نامه خود را اهل علم دانسته اند که از یک سو ، با ادبیات سیاسی و اتهامی (مانند برخی روزنامه های معرف حضور) و استخدام کلماتی نظیر"سیاسانه" ، "غرض ورزی سیاسی" ، "توجیه وسیله توسط هدف" ، "اهداف سیاسی" و ... حرف خود را پیش می برند و از سوی دیگر می گویند اهل علم را به کار خود وانهید!

چطور است که آقایان "اهل علم" ، در هنگام بهره برداری سیاسی از اعلام کشف داروی ضد ایدز ، بر صدر جراید می نشینند و "خبر خوش" سیاستمداران می شوند ولی وقتی انتقادی مطرح می شود ، فریاد می زنند که ما اهل علم هستیم ، با ما کاری نداشته باشید!


2 - در این جوابیه آمده که "دارو تأثير قابل ملاحظه اي در جلوگيري از پيشرفت بيماري ايدز در گيرندگان دارو داشته است" ؛ این دقیقاً همان حرفی است که ما هم در آن مطلب نوشتیم و اگر "اهل علم" مطلب عصرایران را می خواندند ، حتماً متوجه می شدند که ما نیز در همان مطلب اشاره کرده بودیم که ایمود  داروهایی برای بهبود زندگی و افزایش امید به طول عمر بیماران ایدزی است. جالب است ، آنچه خودمان نوشته ایم را به عنوان جوابیه به خودمان نوشته اند!

3 - ای کاش در این جوابیه ، به جای متهم کردن دیگران به انواع اتهامات عجیب و غریب ، درباره کارآمدی دارو با مستندات قابل اثبات اطلاع رسانی می شد و الا ادعای این که دارو در "سوریه" و "مالی" مورد استفاده است ، نمی تواند دلیل موجهی بر ادعاهای آقایان باشد. اگر این دارو همانی است که آقایان مدعی اند ، چرا فقط در این دو کشور جهان سومی به کار می رود و در اروپا فقط ثبت شده است؟ آیا باید بپذیریم که چنین داروی معجزه آسایی وجود دارد ولی تنها عقل و پول سوری ها و مالیایی ها بدان کفایت کرده که از آن استفاده کنند و اروپایی ها هم برغم این که شهروندان مبتلا به ایدزشان دارند می میرند ، از این دارو استفاده نمی کنند؟! البته این فقط یک سوال است و نه زیر سوال بردن این دارو و لذا لازم نیست دوباره ما را دشمن بخوانند!

4 - لب کلام ما و انتقادی که کردیم این بود که در آن مقطعی که خبر کشف ایمود مطرح شد ، بسیار بیش از آنچه باید ، درباره اش جنجال سیاسی به راه انداختند تا سیاستمداران بهره های خود را ببرند در حالی داروی بهبود دهنده وضع بیماران مبتلا به ایدز ، کشف جدیدی نبود چرا که داروهای متعددی در دنیا وجود دارند و قبل از ایمود هم وجود داشتند با کارایی مشابه ایمود.

انصاف دهید که در آن زمان ، آنچه بین عامه مردم جا افتاد این بود که داروی ضد ایدز در ایران کشف شد و الا اگر دارویی مانند داروهای مشابه تولید می شد ، چه نیازی بود که عالی ترین مقامات سیاسی کشور وارد ماجرا شوند و برای مدت ها جار وجنجال کنند که "خبر خوش" داریم؟! مگر در سایر کشورها که داروهای بهبود دهنده وضع بیماران مبتلا به ایدز ساخته شده است ، دولتمردانشان چنین هیاهویی آن هم در سطح جهانی به راه انداخته اند؟!


واقعیت این است که حتی اگر یک قرص آسپرین هم در داخل تولید شود و ما را بی نیاز از خارجی ها کند ، ارزشمند و مایه افتخار است چه برسد به تولید داروی بهبود دهنده زندگی بیماران مبتلا به ایدز؟
اما قرار نیست اگر برای کسی دوچرخه خریده ایم ، جوری برایش تبلیغ کنیم که فکر کند یک خودروی آخرین مدل برایش آماده کرده ایم زیرا در نهایت ، دیدن دوچرخه توی ذوقش خواهد زد. در حالی که اگر از همان اول وعده دوچرخه داده می شد و همان هم تقدیمش می شد ، کلی شاد می گشت.
آن زمان هم تبلیغات آقایان این گونه بود که مردم تصور کردند داروی ضدایدز کشف شده است اما آنچه کشف شده بود ، دارویی بود مانند داروهای دیگر موجود در جهان در راستای بهبود وضع زندگی مبتلایان ، که در جای خود هم بسیار ارزشمند بود.
البته قطعاً اهل علم از این بازی های تبلیغی به دور هستند ولی سیاستمداران سخت به این شگردها محتاج اند ولو آن که لباس پزشکان پوشیده باشند!

در نهایت امیدواریم ایمود واقعاً به بیماران کمک کند و آقایان اهل علم ایرانی بتوانند با کشف داروی نهایی ضد ایدز ، نوبل پزشکی بگیرند و مایه افتخار همه ما شوند.