قانون نوشت: پرداخت نشدن حقوق رانندگان سرویسهای مدارس استثنایی موجب تعطیلی برخی از این مدارس شد. رانندگانی که بیش از 4 ماه است حقوق نگرفتهاند در اعتراض به این امر امروز صبح از سرویسدهی به دانشآموزان معلول برخی مدارس استثنایی د رجنوب تهران خودداری کردند و خواستار رسیدگی آموزش و پرورش، به مشکل خود شدند.
مدیر یک مدرسه استثنایی در جنوب تهران به قانون میگوید: «حقوق سرویسهای مدارس استثنایی را باید سازمان آموزشوپرورش شهر تهران به حساب سازمان آموزش استثنایی واریز کند و سازمان این اعتبار را بین مدارس مربوطه تقسیم میکند. اما متاسفانه از ابتدای سال تحصیلی جاری تنها حقوق مهر و آبان رانندگان واریز شده است و بیش از 4 ماه است که حقوق آنها به تعویق افتاده است.»
اعتصاب این رانندگان موجب شده تا والدین این دانشآموزان که دارای معلولیتهای جسمی و حرکتی شدیدی هستند امروز نتوانند بچههای خود را سر کلاسهای مدرسه حاضر کنند. مادر یک دتنشآموز معلول به خبرنگار قانون میگوید: «بیش از 90 درصد والدین ماشین شخصی ندارند و تنها امیدشان برای رفتوآمد بچههایشان به مدرسه سرویس مدارس بوده است، از طرفی جابجایی این بچهها به دلیل معلولیت و سنگین بودن وزن آنها تنها با کمک این رانندگان میسر است.»
رانندگان سرویس این مدارس از هفته گذشته به مدارس اعلام کرده بودند که در اعتراض به وضعیت حقوق خود از ابتدای هفته جاری کار نخواهند کرد و تا حل نشدن مشکلشان از سرویسدهی به دانشآموزان خودداری خواهند کرد. مشکلی که به گفته مدیر مدرسه استثنایی کوشا در محله نازیآباد تهران در سال گذشته نیز وجود داشته است: «پارسال هم در چندین نوبت حقوق این رانندگان با 4 ماه تاخیر پرداخت شد. امسال هم چندین بار ما از این رانندگان خواهش کردهایم که بخاطر دانشآموزان هم که شده دست از کار نکشند که آنها هم قبول کردهاند، اما با نزدیک شدن به پایان سال و هزینه آخر سال خانوادهها، دیگر خواهشهای ما هم کارساز نشد.»
مادر فاطمه دانشآموزی که دارای معلولیت حرکتی است به قانون میگوید: به این امید دخترش را به مدرسه استثنایی آورده که مشکل مدارس عادی را برای رفت و آمد و استفاده از امکانات مدرسه نداشته باشد.
او با گلایه از وضعیت موجود این مدارس میگوید: «با وجود استعداد دخترم، به دلیل وجود پله و موانع در ساختمانها، امکان استفاده از مدارس عادی برای او وجود نداشت. اگرچه 4 سال او را به مدرسه عادی فرستادم و در این مدت بسیار سختی کشیدم، اما در نهایت تصمیم گرفتم او را به مدرسه استثنایی بفرستم که نه تنها مشکلاتم کمتر نشد بلکه به دلیل بیتوجهی آموزش و پرورش باید شاهد تعطیلی مدرسه نیز باشم.» او با انتقاد از وضعیت امکانات مدرسه؛ نداشتن امکانات تفریحی و توجه نکردن به وضعیت این کودکان را «دردی» میخواند که نیازمند توجه مسئولان است.
مدیر مدرسه نیز حرفهای مادر فاطمه را تایید میکند و میگوید: «مدرسه ما به دلیل وضعیت مالی والدین، چندان از کمکها و مشارکتهای مردمی سهمی ندارد و تماما وابسته به بودجهای است که آموزش و پرورش در اختیار ما قرار میدهد. بودجهای که نرسیدن آن موجب شده تا 26 سرویس مدرسه، امروز دست از کار بکشند و مدرسه به حالت تعطیل درآید.» او میگوید مسئولان سازمان آموزش استثنایی قول دادهاند تا چند روز آینده حقوق معوقه سرویس مدارس را پرداخت کنند، اما مطمئن نیست که این قول آنها را راضی به برگشتن سر کار کند.
مادر فاطمه با بغض میگوید: «بعضی از خانوادهها چند دانشآموز معلول دارند، این بچهها هم حق دارند که احترام ببینند و مانند بقیه کودکان بتوانند با آسایش سر کلاس بنشینند، اما گویا مسئولان وظیفه خود در قبال این بچههای معصوم را فراموش کردهاند.»