هنوز بسیاری از شهرهای خوزستان، آب آشامیدنی بهداشتی ندارند و همین مسأله ـ که بیماری‌ها و مشکلات متعدد بهداشتی به همراه ـ دارد ـ خود به تنهایی کافی است تا این مردم رنج‌کشیده را آزار دهد و هزار افسوس که مشکلات مردم خوزستان، محدود به یکی دو مورد نیست!

علی رضایی در مطلبی در سایت تابناک نوشت: نام «خوزستان» با هشت سال دفاع مقدس و همه رشادت‌ها و ایثارگری‌های رزمندگان و شهدای جنگ تحمیلی گره خورده و تقریبا همه آنهایی که به جبهه‌ها رفته‌ گذری به خوزستان داشته‌اند و یا در شهرهایی چون خرمشهر و آبادان و سوسنگرد و... و مناطقی مانند هورالهویزه و شلمچه جنگیده‌اند یا در اهواز (مرکز خوزستان) از رزمندگان اسلام پشتیبابی کرده‌اند، این مهم را می‌دانند.

هیچ شهرستانی نیست که در خوزستان شهید نداده باشد؛ هیچ قوم و گروهی. و جای جای این شهر، شاهد خون‌های شهدایی است که از گوشه و کنار ایران و از هر قوم و نژاد و مذهب، راه دفاع در پیش گرفتند و به این سرزمین مقدس پای گذاشتند و از این روی است که خوزستان، «کربلای ایران» نام گرفته؛ محلی که پاکترین و بهترین فرزندان این مرز و بوم، جان خود را در آنجا تقدیم کردند.

اکنون نیز سالیانه بیش از سه میلیون نفر در قالب کاروان راهیان نور از مشهد شهیدان خوزستان بازدید می‌کنند و با پرافتخارترین قطعه تاریخ ایران در سده‌های اخیر آشنا می‌شوند. به همین دلیل است که خوزستان در قلب ملت ایران جای گرفته و همه به نوعی به آنجا احساس تعلق دارند.

ایرانیان در حالی به این سرزمین معنوی علقه عاطفی دارند که متأسفانه، دولتمردان آنچنان که باید در راستای رفع مشکلات و کاستی‌های خوزستان گام برنمی‌دارند. رفتار مسئولان در قبال معضلات و مشکلات مردم خوزستان، چنان است که گویا، این دیار به فراموشی سپرده شده است.

این بسیار تأسف‌بار است که درست در هفته دفاع مقدس خبری منتشر می‌شود مبنی بر اینکه «اهواز، آلوده‌ترین شهر جهان است»!

اگر بخواهیم مشکلات را بخش‌بندی کنیم این گونه می‌شود که:

1 ـ هنوز بسیاری از شهرهای خوزستان، آب آشامیدنی بهداشتی ندارند و همین مسأله ـ که بیماری‌ها و مشکلات متعدد بهداشتی به همراه ـ دارد ـ خود به تنهایی کافی است تا این مردم رنج‌کشیده را آزار دهد و هزار افسوس که مشکلات مردم خوزستان، محدود به یکی دو مورد نیست!

2 ـ سال‌هاست گرد و غبار، زندگی عادی اهالی شهرهای خوزستان و حتی برخی استان‌های جنوب غربی کشور مانند ایلام، کرمانشاه و لرستان را مختل کرده است؛ مشکلات زیست محیطی که برخی از آنها، زاییده بی‌تدبیری مسئولان است.

3 ـ کاهش سطح آب رودخانه کارون، دیگر معضل این شهر است. رودخانه‌ای که روزگاری به آب‌های خروشانش مشهور بود، اکنون سطح آن، به اندازه‌ای رسیده که کودکان می‌‌توانند به راحتی از عرض آن گذر کنند، چرا که آب از بالای زانوی آنان بالاتر نمی‌رود.

ناگفته نماند که هم‌اکنون این رودخانه به محل سرریز «فاضلاب‌های خانگی و صنعتی» نیز تبدیل شده است.

در سال‌های گذشته، بیش از پنج هزار اصله نخل قدیمی ـ که میراث طبیعی و سرمایه گرانقدر استان بودند ـ به دلیل شوری آب بهمنشیر و خشک شدن هور و دریاچه شادگان از میان رفته‌ و اتفاقی که نباید رخ می‌داد، افتاده و صنعت تولید خرمای استان خوزستان، ضربه‌ای سنگین خورده است؛ البته این دلایل تلخ، در حالی عنوان شده‌اند که هنوز چرایی شوری بهمنشیر و خشکی دریاچه شادگان محل بحث است!

در پایان برای یادآوری دوباره باید گفت که خوزستان از دو معضل بزرگ رنج می‌برد؛

نخست، بیکاری،
و دوم، مباحث زیست محیطی.

بنابراین، لازم است تا مسئولان مربوطه در دولت و مجلس، فرصت هفته دفاع مقدس را مغتنم بشمارند و با فرستادن تیمی با اختیارات ویژه تصمیمات گرفته شده برای رفع این مشکلات را اجرایی کنند و گروهی کارشناس نیز به منطقه اعزام شوند تا با ارائه راهکارهایی برای رفع مشکلات استان خوزستان، گامی در راستای تحقق خواسته‌های مردم این مرز و بوم بردارند؛ شاید این اقدامات باعث شود تا دیگر بار، شاهد خبر تلخ «اهواز، آلوده‌ترین شهر دنیا» نباشیم.

همچنین ضروری است در این روزها، به یادآوری ایثارگری‌ها و مجاهدت‌ها بسنده نکنیم، بلکه توجه شایسته‌ای نیز داشته‌ باشیم به مردمی که در دوران جنگ تحمیلی، زیر بار حملات دشمن، جانانه ایستادگی کردند تا افتخارات تاریخی برای مملکت اسلامی رقم بخورد.

تماشاخانه